5 Ὑπῆρξεν ἐπὶ τῶν ἡμερῶν Ἡρώδου, τοῦ βασιλέως τῆς Ἰουδαίας, ἱερεὺς τις τὸ ὄνομα Ζαχαρίας ἐκ τῆς ἐφημερίας Ἀβιά, καὶ ἡ γυνή αὐτοῦ ἦτο ἐκ τῶν θυγατέρων τοῦ Ἀαρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς Ἐλισάβετ.
6 Ἦσαν δὲ ἀμφότεροι δίκαιοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, περιπατοῦντες ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ τοῖς δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτοι.
7 Καὶ δὲν εἶχον τέκνον, καθότι ἡ Ἐλισάβετ ἦτο στεῖρα, καὶ ἀμφότεροι ἦσαν προβεβηκότες εἰς τὴν ἡλικίαν αὑτῶν.
8 Ἐνῷ δὲ ἱεράτευεν αὐτὸς ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὑτοῦ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ,
9 κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας ἔπεσεν εἰς αὐτὸν ὁ κλῆρος νὰ θυμιάσῃ εἰσελθὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου·
10 καὶ πᾶν τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ προσηύχετο ἔξω ἐν τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος.
11 Ἐφάνη δὲ εἰς αὐτὸν ἄγγελος Κυρίου, ἱστάμενος ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος·
12 καὶ ὁ Ζαχαρίας ἰδὼν ἐταράχθη, καὶ φόβος ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτόν.
13 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· Μή φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετ θέλει γεννήσει υἱὸν εἰς σέ, καὶ θέλεις καλέσει τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην.
14 καὶ θέλει εἶσθαι εἰς σὲ χαρὰ καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ θέλουσι χαρῆ διὰ τὴν γέννησιν αὐτοῦ.
15 Διότι θέλει εἶσθαι μέγας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκερα δὲν θέλει πίει, καὶ θέλει πληρωθῆ Πνεύματος Ἁγίου ἔτι ἐκ κοιλίας τῆς μητρὸς αὑτοῦ,
16 καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραήλ θέλει ἐπιστρέψει εἰς Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν.
17 Καὶ αὐτὸς θέλει ἐλθεῖ πρὸ προσώπου αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλίου, διὰ νὰ ἐπιστρέψῃ τὰς καρδίας τῶν πατέρων εἰς τὰ τέκνα καὶ τοὺς ἀπειθεῖς εἰς τὴν φρόνησιν τῶν δικαίων, διὰ νὰ ἑτοιμάσῃ εἰς τὸν Κύριον λαὸν προδιατεθειμένον.
18 Καὶ εἶπεν ὁ Ζαχαρίας πρὸς τὸν ἄγγελον· Πῶς θέλω γνωρίσει τοῦτο; διότι ἐγὼ εἶμαι γέρων, καὶ ἡ γυνή μου προβεβηκυῖα εἰς τὴν ἡλικίαν αὑτῆς.
19 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος, εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐγὼ εἶμαι Γαβριήλ ὁ παριστάμενος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀπεστάλην διὰ νὰ λαλήσω πρὸς σὲ καὶ νὰ σὲ εὐαγγελίσω ταῦτα.
20 Καὶ ἰδού, θέλεις εἶσθαι σιωπῶν καὶ μή δυνάμενος νὰ λαλήσῃς ἕως τῆς ἡμέρας, καθ᾿ ἥν θέλουσι γείνει ταῦτα, διότι δὲν ἐπίστευσας εἰς τοὺς λόγους μου, οἵτινες θέλουσιν ἐκπληρωθῆ εἰς τὸν καιρὸν αὑτῶν.
21 Καὶ ὁ λαὸς περιέμενε τὸν Ζαχαρίαν, καὶ ἐθαύμαζον ὅτι ἐβράδυνεν ἐν τῷ ναῷ.
22 Ὅτε δὲ ἐξῆλθε, δὲν ἠδύνατο νὰ λαλήσῃ πρὸς αὐτούς· καὶ ἐνόησαν ὅτι ὀπτασίαν εἶδεν ἐν τῷ ναῷ· καὶ αὐτὸς ἔκαμνεν εἰς αὐτοὺς νεύματα καὶ διέμενε κωφός.
23 Καὶ ἀφοῦ ἐτελείωσαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ.
24 Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν Ἐλισάβετ ἡ γυνή αὑτοῦ, καὶ ἔκρυπτεν ἑαυτήν πέντε μῆνας, λέγουσα
25 ὅτι οὕτως ἔκαμεν εἰς ἐμὲ ὁ Κύριος ἐν ταῖς ἡμέραις, καθ᾿ ἅς ἐπέβλεψε νὰ ἀφαιρέσῃ τὸ ὄνειδός μου μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων.
26 Ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριήλ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας ὀνομαζομένην Ναζαρέτ,
27 πρὸς παρθένον ἠρραβωνισμένην μὲ ἄνδρα ὀνομαζόμενον Ἰωσήφ, ἐξ οἴκου Δαβίδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ.
28 Καὶ εἰσελθὼν ὁ ἄγγελος πρὸς αὑτήν, εἶπε· Χαῖρε, κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετὰ σοῦ· εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξίν.
29 Ἐκείνη δὲ ἰδοῦσα διεταράχθη διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ, καὶ διελογίζετο ὁποῖος τάχα ἦτο ὁ ἀσπασμὸς οὗτος.
30 Καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτήν· Μή φοβοῦ, Μαριάμ· διότι εὗρες χάριν παρὰ τῷ Θεῷ.
31 Καὶ ἰδού, θέλεις συλλάβει ἐν γαστρὶ καὶ θέλεις γεννήσει υἱὸν καὶ θέλεις καλέσει τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.
32 Οὗτος θέλει εἶσθαι μέγας καὶ Υἱὸς Ὑψίστου θέλει ὀνομασθῆ, καὶ θέλει δώσει εἰς αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς τὸν θρόνον Δαβὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ,
33 καὶ θέλει βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Ἰακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ δὲν θέλει εἶσθαι τέλος.
34 Εἶπε δὲ ἡ Μαριὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον. Πῶς θέλει εἶσθαι τοῦτο, ἐπειδή ἄνδρα δὲν γνωρίζω;
35 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπε πρὸς αὐτήν· Πνεῦμα Ἃγιον θέλει ἐπέλθει ἐπὶ σέ, καὶ δύναμις τοῦ Ὑψίστου θέλει σὲ ἐπισκιάσει· διὰ τοῦτο καὶ τὸ γεννώμενον ἐκ σοῦ ἅγιον θέλει ὀνομασθῆ Υἱὸς Θεοῦ.
36 καὶ ἰδού, Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου καὶ αὐτή συνέλαβεν υἱὸν εἰς τὸ γῆρας αὑτῆς, καὶ οὗτος εἶναι μήν ἕκτος εἰς αὐτήν τὴν καλουμένην στεῖραν·
37 διότι οὐδὲν πρᾶγμα θέλει εἶσθαι ἀδύνατον παρὰ τῷ Θεῷ.
38 Εἶπε δὲ ἡ Μαριάμ· Ἰδού, ἡ δούλη τοῦ Κυρίου· γένοιτο εἰς ἐμὲ κατὰ τὸν λόγον σου. Καὶ ἀνεχώρησεν ἀπ᾿ αὐτῆς ὁ ἄγγελος.