A’ Κορινθίους
Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 12-31
2Διότι καθὼς τὸ σῶμα εἶναι ἕν καὶ ἔχει μέλη πολλά, πάντα δὲ τὰ μέλη τοῦ σώματος τοῦ ἑνός, πολλὰ ὄντα, εἶναι ἕν σῶμα, οὕτω καὶ ὁ Χριστός13διότι ἡμεῖς πάντες διὰ τοῦ ἑνὸς Πνεύματος ἐβαπτίσθημεν εἰς ἕν σῶμα, εἴτε Ἰουδαῖοι εἴτε Ἕλληνες, εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι, καὶ πάντες εἰς ἕν Πνεῦμα ἐποτίσθημεν.
14Διότι τὸ σῶμα δὲν εἶναι ἕν μέλος, ἀλλὰ πολλά.15Ἐὰν εἴπῃ ὁ ποῦς, Ἐπειδή δὲν εἶμαι χείρ, δὲν εἶμαι ἐκ τοῦ σώματος, διὰ τοῦτο τάχα δὲν εἶναι ἐκ τοῦ σώματος;16Καὶ ἐὰν εἴπῃ τὸ τίον, Ἐπειδή δὲν εἶμαι ὀφθαλμός, δὲν εἶμαι ἐκ τοῦ σώματος, διὰ τοῦτο δὲν εἶναι τάχα ἐκ τοῦ σώματος;17Ἐὰν ὅλον τὸ σῶμα ἦναι ὀφθαλμός, ποῦ ἡ ἀκοή; Ἐὰν ὅλον ἀκοή, ποῦ ἡ ὄσφρησις;18Ἀλλὰ τώρα ὁ Θεὸς ἔθεσε τὰ μέλη ἕν ἕκαστον αὐτῶν εἰς τὸ σῶμα καθὼς ἠθέλησεν.19Ἐὰν ὅμως πάντα ἦσαν ἕν μέλος, ποῦ τὸ σῶμα;20Ἀλλὰ τώρα εἶναι μὲν πολλὰ μέλη, ἕν ὅμως σῶμα.21Καὶ δὲν δύναται ὁ ὀφθαλμὸς νὰ εἴπῃ πρὸς τὴν χεῖρα Δὲν ἔχω χρείαν σου ἤ πάλιν ἡ κεφαλή πρὸς τοὺς πόδας Δὲν ἔχω χρείαν ὑμῶν.22Ἀλλὰ πολὺ περισσότερον τὰ μέλη τοῦ σώματος, τὰ ὁποῖα φαίνονται ὅτι εἶναι ἀσθενέστερα, ταῦτα εἶναι ἀναγκαῖα,23καὶ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα νομίζομεν ὅτι εἶναι τὰ ἀτιμότερα τοῦ σώματος, εἰς ταῦτα ἀποδίδομεν τιμήν περισσοτέραν, καὶ τὰ ἄσχημα ἡμῶν ἔχουσι περισσοτέραν εὐσχημοσύνην24τὰ δὲ εὐσχήμονα ἡμῶν δὲν ἔχουσι χρείαν. Ἀλλ᾿ ὁ Θεὸς συνεκέρασε τὸ σῶμα, δώσας περισσοτέραν τιμήν εἰς τὸ εὐτελέστερον,25διὰ νὰ μή ἦναι σχίσμα ἐν τῷ σώματι, ἀλλὰ νὰ φροντίζωσι τὰ μέλη τὸ αὐτὸ ὑπὲρ ἀλλήλων.26Καὶ εἴτε πάσχει ἕν μέλος, πάντα τὰ μέλη συμπάσχουσιν εἴτε τιμᾶται ἕν μέλος, πάντα τὰ μέλη συγχαίρουσι.
27Καὶ σεῖς εἶσθε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη κατὰ μέρος.28Καὶ ἄλλους μὲν ἔθεσεν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα θαύματα, ἔπειτα χαρίσματα ἰαμάτων, βοηθείας, κυβερνήσεις, εἴδη γλωσσῶν.29Μή πάντες εἶναι ἀπόστολοι; μή πάντες προφῆται; μή πάντες διδάσκαλοι; μή πάντες ἐνεργοῦσι θαύματα;30μή πάντες ἔχουσι χαρίσματα ἰαμάτων; μή πάντες λαλοῦσι γλώσσας; μή πάντες διερμηνεύουσι;
31Ζητεῖτε δὲ μετὰ ζήλου τὰ καλήτερα χαρίσματα. Καὶ ἔτι πολὺ ὑπερέχουσαν ὁδὸν σᾶς δεικνύω.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Κατά Ματθαίον Κεφάλαιο η’ [8] // Εδάφια 5-13 5Ὅτε δὲ εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Καπερναούμ, προσῆλθε πρὸς αὐτὸν ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν6καὶ λέγων· Κύριε, ὁ δοῦλός μου κεῖται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος.7Καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ ἐλθὼν θέλω θεραπεύσει αὐτόν.8Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος εἶπε· Κύριε, δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ εἰσέλθῃς ὑπὸ τὴν […]
A’ Βασιλέων Κεφάλαιο ιθ’ [19] // Εδάφια 1-21 Καὶ εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς Ἰωνάθαν τὸν υἱὸν αὑτοῦ καὶ πρὸς πάντας τοὺς δούλους αὑτοῦ, νὰ θανατώσωσι τὸν Δαβίδ.2Ὁ Ἰωνάθαν ὅμως, ὁ υἱὸς τοῦ Σαούλ, ἠγάπα καθ᾿ ὑπερβολήν τὸν Δαβίδ· καὶ ἀπήγγειλεν ὁ Ἰωνάθαν πρὸς τὸν Δαβίδ, λέγων, Σαοὺλ ὁ πατήρ μου ζητεῖ νὰ σὲ θανατώσῃ· τώρα […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο η’ [8] // Εδάφια 40-56 40Ὅτε δὲ ὑπέστρεψεν ὁ Ἰησοῦς, ὑπεδέχθη αὐτὸν ὁ ὄχλος· διότι πάντες ἦσαν περιμένοντες αὐτόν.41Καὶ ἰδού, ἦλθεν ἄνθρωπος ὀνομαζόμενος Ἰάειρος, ὅστις ἦτο ἄρχων τῆς συναγωγῆς καὶ πεσὼν εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, παρεκάλει αὐτὸν νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, 42διότι εἶχε θυγατέρα μονογενῆ ὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ […]