Ψαλμοί
Κεφάλαιο ρις’ [116] // Εδάφια 1-19
1 Χαίρω ὅτι ὁ Κύριος εἰσήκουσε τῆς φωνῆς μου, τῶν δεήσεών μου·
2ὅτι ἔκλινε τὸ τίον αὑτοῦ πρὸς ἐμέ· καὶ ἐνόσῳ ζῶ, θέλω ἐπικαλεῖσθαι αὐτόν.
3Πόνοι θανάτου μὲ περιεκύκλωσαν, καὶ στενοχωρίαι τοῦ ᾅδου μὲ εὕρηκαν· θλίψιν καὶ πόνον ἀπήντησα.
4Καὶ ἐπεκαλέσθην τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου· ὦ Κύριε, λύτρωσον τὴν ψυχήν μου.
5Ἐλεήμων ὁ Κύριος καὶ δίκαιος· καὶ εὔσπλαγχνος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
6Ὁ Κύριος φυλάττει τοὺς ἁπλοῦς· ἐταλαιπωρήθην, καὶ μὲ ἔσωσεν.
7Ἐπίστρεψον, ψυχή μου, εἰς τὴν ἀνάπαυσίν σου, διότι ὁ Κύριος σὲ εὐηργέτησε.
8Διότι ἐλύτρωσας τὴν ψυχήν μου ἐκ θανάτου, τοὺς ὀφθαλμοὺς μου ἀπὸ δακρύων, τοὺς πόδας μου ἀπὸ ὀλισθήματος.
9Θέλω περιπατεῖ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἐν γῇ ζώντων.
10Ἐπίστευσα, διὰ τοῦτο ἐλάλησα· ἐγὼ ἤμην σφόδρα τεθλιμμένος·
11ἐγὼ εἶπα ἐν τῇ ἐκπλήξει μου, πᾶς ἄνθρωπος εἶναι ψεύστης.
12Τί νὰ ἀνταποδώσω εἰς τὸν Κύριον, διὰ πάσας τὰς εὐεργεσίας αὐτοῦ τὰς πρὸς ἐμὲ;
13θέλω λάβει τὸ ποτήριον τῆς σωτηρίας καὶ θέλω ἐπικαλεσθῆ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.
14Τὰς εὐχὰς μου θέλω ἀποδώσει εἰς τὸν Κύριον, τώρα ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ.
15Πολύτιμος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ.
16Ναί, Κύριε! διότι εἶμαι δοῦλός σου· εἶμαι δοῦλός σου, υἱὸς τῆς δούλης σου· σὺ ἔλυσας τὰ δεσμὰ μου.
17Εἰς σὲ θέλω θυσιάσει θυσίαν αἰνέσεως καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου θέλω ἐπικαλεσθῆ.
18Τὰς εὐχὰς μου θέλω ἀποδώσει εἰς τὸν Κύριον, τώρα ἔμπροσθεν παντὸς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ·
19ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ οἴκου τοῦ Κυρίου, ἐν μέσῳ σου, Ἱερουσαλήμ. Ἀλληλούϊα.
Α’ Κορίνθιους
Κεφάλαιο ιε’ [15] // Εδάφια 1-11
1Σᾶς φανερόνω δέ, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον ἐκήρυξα πρὸς ἐσᾶς, τὸ ὁποῖον καὶ παρελάβετε, εἰς τὸ ὁποῖον καὶ ἵστασθε,
2διὰ τοῦ ὁποίου καὶ σώζεσθε, τίνι τρόπῳ σᾶς ἐκήρυξα αὐτό, ἄν φυλάττητε αὐτό, ἐκτὸς ἐὰν ἐπιστεύσατε ματαίως.
3Διότι παρέδωκα εἰς ἐσᾶς ἐν πρώτοις ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον καὶ παρέλαβον, ὅτι ὁ Χριστὸς ἀπέθανε διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς,
4καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἀνέστη τὴν τρίτην ἡμέραν κατὰ τὰς γραφάς,
5καὶ ὅτι ἐφάνη εἰς τὸν Κηφᾶν, ἔπειτα εἰς τοὺς δώδεκα
6μετὰ ταῦτα ἐφάνη εἰς πεντακοσίους καὶ ἐπέκεινα ἀδελφοὺς διὰ μιᾶς, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ πλειότεροι μένουσιν ἕως τώρα, τινὲς δὲ καὶ ἐκοιμήθησαν
7ἔπειτα ἐφάνη εἰς τὸν Ἰάκωβον, ἔπειτα εἰς πάντας τοὺς ἀποστόλους
8τελευταῖον δὲ πάντων ἐφάνη καὶ εἰς ἐμὲ ὡς εἰς ἔκτρωμα.
9Διότι ἐγὼ εἶμαι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὅστις δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ ὀνομάζωμαι ἀπόστολος, διότι κατεδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ
10ἀλλὰ χάριτι Θεοῦ εἶμαι ὅτι εἶμαι καὶ ἡ εἰς ἐμὲ χάρις αὐτοῦ δὲν ἔγεινε ματαία, ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα, πλήν οὐχὶ ἐγώ, ἀλλ᾿ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ μετ᾿ ἐμοῦ.
11Εἴτε λοιπὸν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτω κηρύττομεν καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Γένεσις Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-13 1Ὁ δὲ ὄφις ἦτο τὸ φρονιμώτερον πάντων τῶν ζώων τοῦ ἀγροῦ, τὰ ὁποῖα ἔκαμε Κύριος ὁ Θεός· καὶ εἶπεν ὁ ὄφις πρὸς τὴν γυναῖκα, Τῷ ὄντι εἶπεν ὁ Θεός, Μή φάγητε ἀπὸ παντὸς δένδρου τοῦ παραδείσου;2Καὶ εἶπεν ἡ γυνή πρὸς τὸν ὄφιν, Ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῶν δένδρων τοῦ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιδ’ [14] // Εδάφια 1-24 1Καὶ ὅτε ἦλθεν αὐτὸς εἰς τὸν οἶκον τινὸς τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων τὸ σάββατον διὰ νὰ φάγῃ ἄρτον, ἐκεῖνοι παρετήρουν αὐτόν.2Καὶ ἰδού, ἄνθρωπός τις ὑδρωπικὸς ἦτο ἔμπροσθεν αὐτοῦ.3Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους, λέγων· Εἶναι τάχα συγκεχωρημένον νὰ θεραπεύῃ τις ἐν τῷ σαββάτω;4Οἱ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ι’ [10] // Εδάφια 25-42 25Καὶ ἰδού, νομικὸς τις ἐσηκώθη πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αἰώνιον;26Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί εἶναι γεγραμμένον; πῶς ἀναγινώσκεις;27Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· Θέλεις ἀγαπᾷ Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς […]