Ψαλμοί
Κεφάλαιο οα’ [71] // Εδάφια 1-24
1Ἐπὶ σέ, Κύριε, ἤλπισα· ἄς μή καταισχυνθῶ ποτέ.
2Διὰ τὴν δικαιοσύνην σου λύτρωσόν με καὶ ἐλευθέρωσόν με· Κλῖνον πρὸς ἐμὲ τὸ τίον σου καὶ σῶσόν με.
3Γενοῦ εἰς ἐμὲ τόπος ὀχυρός, διὰ νὰ καταφεύγω πάντοτε· σὺ διέταξας νὰ μὲ σώσῃς, διότι πέτρα μου καὶ φρούριόν μου εἶσαι.
4Θεὲ μου, λύτρωσόν με ἐκ δυνάμεως ἀσεβοῦς, ἐκ χειρὸς παρανόμου καὶ ἀδίκου.
5Διότι σὺ εἶσαι ἡ ἐλπὶς μου, Κύριε Θεέ· τὸ θάρρος μου ἐκ νεότητός μου.
6Ἐπὶ σὲ ἐπεστηρίχθην ἐκ τῆς κοιλίας· σὺ εἶσαι σκέπη μου ἐκ τῶν σπλάγχνων τῆς μητρὸς μου· εἰς σὲ θέλει εἶσθαι πάντοτε ὁ ὕμνος μου.
7Ὡς τέρας κατεστάθην εἰς τοὺς πολλούς· ἀλλὰ σὺ εἶσαι τὸ δυνατὸν καταφύγιόν μου,
8Ἄς ἐμπλησθῇ τὸ στόμα μου ἀπὸ τοῦ ὕμνου σου, ἀπὸ τῆς δόξης σου, ὅλην τὴν ἡμέραν.
9Μή μὲ ἀπόρρίψῃς ἐν καιρῷ γήρατος· ὅταν ἐκλείπῃ ἡ δύναμίς μου, μή μὲ ἐγκαταλίπῃς.
10Διότι οἱ ἐχθροὶ μου λαλοῦσι περὶ ἐμοῦ· καὶ οἱ παραφυλάττοντες τὴν ψυχήν μου συμβουλεύονται ὁμοῦ,
11Λέγοντες, Ὁ Θεὸς ἐγκατέλιπεν αὐτόν· καταδιώξατε καὶ πιάσατε αὐτόν, διότι δὲν ὑπάρχει ὁ σώζων.
12Θεέ, μή μακρυνθῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ· Θεὲ μου, τάχυνον εἰς βοήθειάν μου.
13Ἄς αἰσχυνθῶσιν, ἄς ἐξαλειφθῶσιν οἱ ἐχθροὶ τῆς ψυχῆς μου· ἄς σκεπασθῶσι ἀπὸ ὀνείδους καὶ ἐντροπῆς οἱ ζητοῦντες τὸ κακὸν μου.
14Ἐγὼ δὲ πάντοτε θέλω ἐλπίζει, καὶ θέλω προσθέτει ἐπὶ πάντας τοὺς ἐπαίνους σου.
15Τὸ στόμα μου θέλει κηρύττει τὴν δικαιοσύνην σου καὶ τὴν σωτηρίαν σου ὅλην τὴν ἡμέραν· διότι δὲν δύναμαι νὰ ἀπαριθμήσω αὐτάς.
16Θέλω περιπατεῖ ἐν τῇ δυνάμει Κυρίου τοῦ Θεοῦ· θέλω μνημονεύει τὴν δικαιοσύνην σου, σοῦ μόνου.
17Θεέ, σὺ μὲ ἐδίδαξας ἐκ νεότητός μου· καὶ μέχρι τοῦ νῦν ἐκήρυττον τὰ θαυμάσιά σου.
18Μή μὲ ἐγκαταλίπῃς μηδὲ μέχρι τοῦ γήρατος καὶ πολιᾶς, Θεέ, ἑωσοῦ κηρύξω τὸν βραχίονά σου εἰς ταύτην τὴν γενεάν, τὴν δύναμίν σου εἰς πάντας τους μεταγενεστέρους.
19Διότι ἡ δικαιοσύνη σου, Θεέ, εἶναι ὑπερυψωμένη· διότι ἔκαμες μεγαλεῖα Θεέ, τίς ὅμοιός σου,
20ὅστις ἔδειξας εἰς ἐμὲ θλίψεις πολλὰς καὶ ταλαιπωρίας, καὶ πάλιν μὲ ἀνεζωοποίησας καὶ ἐκ τῶν ἀβύσσων τῆς γῆς πάλιν ἀνήγαγές με;
21Ηὔξησας τὸ μεγαλεῖόν μου καὶ ἐπιστρέψας μὲ παρηγόρησας.
22Καὶ ἐγὼ, Θεὲ μου, θέλω δοξολογεῖ ἐν τῷ ὀργάνῳ τοῦ ψαλτηρίου σὲ καὶ τὴν ἀλήθειάν σου· εἰς σὲ θέλω ψαλμῳδεῖ ἐν κιθάρᾳ, Ἃγιε τοῦ Ἰσραήλ.
23Θέλουσιν ἀγάλλεσθαι τὰ χείλη μου, ὅταν εἰς σὲ ψαλμῳδῶ· καὶ ἡ ψυχή μου, τὴν ὁποίαν ἐλύτρωσας.
24Ἔτι δὲ ἡ γλῶσσά μου ὅλην τὴν ἡμέραν θέλει μελετᾷ τὴν δικαιοσύνην σου· διότι ἐνετράπησαν, διότι κατῃσχύνθησαν, οἱ ζητοῦντες τὸ κακὸν μου.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Γένεσις Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-13 1Ὁ δὲ ὄφις ἦτο τὸ φρονιμώτερον πάντων τῶν ζώων τοῦ ἀγροῦ, τὰ ὁποῖα ἔκαμε Κύριος ὁ Θεός· καὶ εἶπεν ὁ ὄφις πρὸς τὴν γυναῖκα, Τῷ ὄντι εἶπεν ὁ Θεός, Μή φάγητε ἀπὸ παντὸς δένδρου τοῦ παραδείσου;2Καὶ εἶπεν ἡ γυνή πρὸς τὸν ὄφιν, Ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῶν δένδρων τοῦ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιδ’ [14] // Εδάφια 1-24 1Καὶ ὅτε ἦλθεν αὐτὸς εἰς τὸν οἶκον τινὸς τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων τὸ σάββατον διὰ νὰ φάγῃ ἄρτον, ἐκεῖνοι παρετήρουν αὐτόν.2Καὶ ἰδού, ἄνθρωπός τις ὑδρωπικὸς ἦτο ἔμπροσθεν αὐτοῦ.3Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους, λέγων· Εἶναι τάχα συγκεχωρημένον νὰ θεραπεύῃ τις ἐν τῷ σαββάτω;4Οἱ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ι’ [10] // Εδάφια 25-42 25Καὶ ἰδού, νομικὸς τις ἐσηκώθη πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αἰώνιον;26Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί εἶναι γεγραμμένον; πῶς ἀναγινώσκεις;27Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· Θέλεις ἀγαπᾷ Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς […]