Κατά Λουκάν
Κεφάλαιο κβ’ [22] // Εδάφια 14-38
14Καὶ ὅτε ἦλθεν ἡ ὧρα, ἐκάθησεν εἰς τὴν τράπεζαν, καὶ οἱ δώδεκα ἀπόστολοι μετ᾿ αὐτοῦ.15Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Πολὺ ἐπεθύμησα νὰ φάγω τὸ πάσχα τοῦτο μὲ σᾶς πρὸ τοῦ νὰ πάθω·16διότι σᾶς λέγω, ὅτι δὲν θέλω φάγει πλέον ἐξ αὐτοῦ, ἑωσοῦ ἐκπληρωθῇ ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ.17Καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον, εὐχαρίστησε καὶ εἶπε· Λάβετε τοῦτο καὶ διαμοιράσατε εἰς ἀλλήλους·18διότι σᾶς λέγω ὅτι δὲν θέλω πίει ἀπὸ τοῦ γεννήματος τῆς ἀμπέλου, ἑωσοῦ ἔλθῃ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.19Καὶ λαβὼν ἄρτον, εὐχαριστήσας ἔκοψε καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτούς, λέγων· Τοῦτο εἶναι τὸ σῶμά μου τὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον· τοῦτο κάμνετε εἰς τὴν ἰδικήν μου ἀνάμνησιν.20Ὡσαύτως καὶ τὸ ποτήριον, ἀφοῦ ἐδείπνησαν, λέγων· Τοῦτο τὸ ποτήριον εἶναι ἡ καινή διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυνόμενον.
21Πλήν ἰδού, ἡ χεὶρ ἐκείνου ὅστις μὲ παραδίδει, εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ ἐπὶ τῆς τραπέζης.22Καὶ ὁ μὲν Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑπάγει κατὰ τὸ ὡρισμένον· πλήν οὐαὶ εἰς τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον, δι᾿ οὗ παραδίδεται.23Καὶ αὐτοὶ ἤρχισαν νὰ συζητῶσι πρὸς ἀλλήλους τὸ ποῖος τάχα ἦτο ἐξ αὐτῶν, ὅστις ἔμελλε νὰ κάμῃ τοῦτο.
24Ἔγεινε δὲ καὶ φιλονεικία μεταξὺ αὐτῶν, περὶ τοῦ τίς ἐξ αὐτῶν νομίζεται ὅτι εἶναι μεγαλήτερος.25Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· οἱ βασιλεῖς τῶν ἐθνῶν κυριεύουσιν αὐτά, καὶ οἱ ἐξουσιάζοντες αὐτὰ ὀνομάζονται εὐεργέται.26Σεῖς ὅμως οὐχὶ οὕτως, ἀλλ᾿ ὁ μεγαλήτερος μεταξὺ σας ἄς γείνῃ ὡς ὁ μικρότερος, καὶ ὁ προϊστάμενος ὡς ὁ ὑπηρετῶν.27Διότι τίς εἶναι μεγαλήτερος, ὁ καθήμενος εἰς τὴν τράπεζαν ἤ ὁ ὑπηρετῶν; οὐχὶ ὁ καθήμενος; ἀλλ᾿ ἐγὼ εἶμαι ἐν μέσῳ ὑμῶν ὡς ὁ ὑπηρετῶν. 28Σεῖς δὲ εἶσθε οἱ διαμείναντες μετ᾿ ἐμοῦ ἐν τοῖς πειρασμοῖς μου·29ὅθεν ἐγὼ ἑτοιμάζω εἰς ἐσᾶς βασιλείαν, ὡς ὁ Πατήρ μου ἡτοίμασεν εἰς ἐμέ,30διὰ νὰ τρώγητε καὶ νὰ πίνητε ἐπὶ τῆς τραπέζης μου ἐν τῇ βασιλείᾳ μου, καὶ νὰ καθήσητε ἐπὶ θρόνων, κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ.
31Εἶπε δὲ ὁ Κύριος· Σίμων, Σίμων, ἰδού, ὁ Σατανᾶς σᾶς ἐζήτησε διὰ νὰ σᾶς κοσκινίσῃ ὡς τὸν σίτον·32πλήν ἐγὼ ἐδεήθην περὶ σοῦ διὰ νὰ μή ἐκλείψῃ ἡ πίστις σου· καὶ σύ, ὅταν ποτὲ ἐπιστρέψῃς, στήριξον τοὺς ἀδελφοὺς σου. 33Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Κύριε, ἕτοιμος εἶμαι μετὰ σοῦ νὰ ὑπάγω καὶ εἰς φυλακήν καὶ εἰς θάνατον.34Ὁ δὲ εἶπε· Σοὶ λέγω, Πέτρε, δὲν θέλει φωνάξει σήμερον ὁ ἀλέκτωρ, πρὶν ἀπαρνηθῇς τρὶς ὅτι δὲν μὲ γνωρίζεις.
35Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὅτε σᾶς ἀπέστειλα χωρὶς βαλαντίου καὶ σακκίου καὶ ὑποδημάτων, μήπως ἐστερήθητέ τινος; οἱ δὲ εἶπον· Οὐδενός.36Εἶπε λοιπὸν πρὸς αὐτούς· Ἀλλὰ τώρα ὅστις ἔχει βαλάντιον ἄς λάβῃ αὐτὸ μεθ᾿ ἑαυτοῦ, ὁμοίως καὶ σακκίον, καὶ ὅστις δὲν ἔχει ἄς πωλήσῃ τὸ ἰμάτιον αὑτοῦ καὶ ἄς ἀγοράσῃ μάχαιραν.37Διότι σᾶς λέγω ὅτι ἔτι τοῦτο τὸ γεγραμμένον πρέπει νὰ ἐκτελεσθῇ εἰς ἐμέ, τό, Καὶ μετὰ ἀνόμων ἐλογίσθη. Διότι τὰ περὶ ἐμοῦ γεγραμμένα λαμβάνουσι τέλος.3838. Οι δε είπον• Κύριε, ιδού, ήδη δύο μάχαιραι. Ο δε είπε προς αυτούς• Ικανόν είναι.