Πράξεις των Αποστόλων
Κεφάλαιο κ’ [20] // Εδάφια 17-38
17Πέμψας δὲ ἀπὸ τῆς Μιλήτου εἰς Ἔφεσον, προσεκάλεσε τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας.18Καὶ ὅτε ἦλθον πρὸς αὐτόν, εἶπε πρὸς αὐτούς· Σεῖς ἐξεύρετε, ἀπὸ τῆς πρώτης ἡμέρας ἀφ᾿ ἧς ἐπάτησα εἰς τὴν Ἀσίαν, πῶς ἐπέρασα μεθ᾿ ὑμῶν ὅλον τὸν χρόνον,19δουλεύων τὸν Κύριον μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ μετὰ πολλῶν δακρύων καὶ πειρασμῶν, οἵτινες μοὶ συνέβησαν ἐν ταῖς ἐπιβουλαῖς τῶν Ἰουδαίων,20ὅτι δὲν ὑπέκρυψα οὐδὲν τῶν συμφερόντων, ὥστε νὰ μή ἀναγγείλω αὐτὸ πρὸς ἐσᾶς καὶ νὰ σᾶς διδάξω δημοσίᾳ καὶ κατ᾿ οἴκους,21διαμαρτυρόμενος πρὸς Ἰουδαίους τε καὶ Ἕλληνας τὴν εἰς τὸν Θεὸν μετάνοιαν καὶ τὴν πίστιν τὴν εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.22Καὶ τώρα ἰδού, ἐγὼ δεδεμένος τῷ πνεύματι ὑπάγω εἰς Ἱερουσαλήμ, μή γνωρίζων τὰ μέλλοντα νὰ συμβῶσιν εἰς ἐμὲ ἐν αὐτῇ,23πλήν ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον μαρτυρεῖ ἐν πάσῃ πόλει λέγον, ὅτι δεσμὰ καὶ θλίψεις μὲ περιμένουσι.24Δὲν φροντίζω ὅμως περὶ οὐδενὸς τούτων οὐδὲ ἔχω πολύτιμον τὴν ζωήν μου, ὡς τὸ νὰ τελειώσω τὸν δρόμον μου μετὰ χαρᾶς καὶ τὴν διακονίαν, τὴν ὁποίαν ἔλαβον παρὰ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, νὰ διακηρύξω τὸ εὐαγγέλιον τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.
25Καὶ τώρα ἰδού, ἐγὼ ἐξεύρω ὅτι πλέον δὲν θέλετε ἰδεῖ τὸ πρόσωπόν μου σεῖς πάντες, μεταξὺ τῶν ὁποίων διῆλθον κηρύττων τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.26Ὅθεν μαρτύρομαι πρὸς ἐσᾶς ἐν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ, ὅτι ἐγὼ εἶμαι καθαρὸς ἀπὸ τοῦ αἵματος πάντων· 27διότι δὲν συνεστάλην νὰ ἀναγγείλω πρὸς ἐσᾶς πᾶσαν τὴν βουλήν τοῦ Θεοῦ. 28Προσέχετε λοιπὸν εἰς ἑαυτοὺς καὶ εἰς ὅλον τὸ ποίμνιον, εἰς τὸ ὁποῖον τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον σᾶς ἔθεσεν ἐπισκόπους, διὰ νὰ ποιμαίνητε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποίαν ἀπέκτησε διὰ τοῦ ἰδίου αὑτοῦ αἵματος. 29Διότι ἐγὼ ἐξεύρω τοῦτο, ὅτι μετὰ τὴν ἀναχώρησίν μου θέλουσιν εἰσέλθει εἰς ἐσᾶς λύκοι βαρεῖς μή φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου·30καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν θέλουσι σηκωθῆ ἄνθρωποι λαλοῦντες διεστραμμένα, διὰ νὰ ἀποσπῶσι τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὑτῶν.31Διὰ τοῦτο ἀγρυπνεῖτε, ἐνθυμούμενοι ὅτι τρία ἔτη νύκτα καὶ ἡμέραν δὲν ἔπαυσα νουθετῶν μετὰ δακρύων ἕνα ἕκαστον.
32Καὶ τώρα, ἀδελφοί, σᾶς ἀφιερόνω εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τὸν λόγον τῆς χάριτος αὐτοῦ, ὅστις δύναται νὰ ἐποικοδομήσῃ καὶ νὰ δώσῃ εἰς ἐσᾶς κληρονομίαν μεταξὺ πάντων τῶν ἡγιασμένων.33Ἀργύριον ἤ χρυσίον ἤ ἱμάτιον οὐδενὸς ἐπεθύμησα·34σεῖς δὲ αὐτοὶ ἐξεύρετε ὅτι εἰς τὰς χρείας μου καὶ εἰς τοὺς ὄντας μετ᾿ ἐμοῦ αἱ χεῖρες αὗται ὑπηρέτησαν.35Κατὰ πάντα ὑπέδειξα εἰς ἐσᾶς ὅτι οὕτω κοπιάζοντες πρέπει νὰ βοηθῆτε τοὺς ἀσθενεῖς καὶ νὰ ἐνθυμῆσθε τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ὅτι αὐτὸς εἶπε· Μακάριον εἶναι νὰ δίδῃ τις μᾶλλον παρὰ νὰ λαμβάνῃ.
36Καὶ ἀφοῦ εἶπε ταῦτα, γονατίσας προσηυχήθη μετὰ πάντων αὐτῶν.37Ἔγεινε δὲ πολὺς κλαυθμὸς πάντων, καὶ πεσόντες ἐπὶ τὸν τράχηλον τοῦ Παύλου κατεφίλουν αὐτόν,38ὑπερλυπούμενοι μάλιστα διὰ τὸν λόγον τὸν ὁποῖον εἶπεν, ὅτι δὲν θέλουσιν ἰδεῖ πλέον τὸ πρόσωπον αὐτοῦ. Καὶ προέπεμπον αὐτὸν εἰς τὸ πλοῖον.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Προς Εφεσίους Κεφάλαιο ε’ [5] // Εδάφια 22-33 22Αἱ γυναῖκες, ὑποτάσσεσθε εἰς τοὺς ἄνδρας σας ὡς εἰς τὸν Κύριον,23διότι ὁ ἀνήρ εἶναι κεφαλή τῆς γυναικός, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλή τῆς ἐκκλησίας, καὶ αὐτὸς εἶναι σωτήρ τοῦ σώματος.24Ἀλλὰ καθὼς ἡ ἐκκλησία ὑποτάσσεται εἰς τὸν Χριστόν, οὕτω καὶ αἱ γυναῖκες ἄς ὑποτάσσωνται εἰς τοὺς ἄνδρας αὑτῶν […]
Εκκλησιαστής Κεφάλαιο θ’ [9] // Εδάφια 7-9 7Ὕπαγε, φάγε τὸν ἄρτον σου ἐν εὐφροσύνῃ καὶ πίε τὸν οἶνον σου ἐν εὐθύμῳ καρδίᾳ· διότι ἤδη ὁ Θεὸς εὐαρεστεῖται εἰς τὰ ἔργα σου.8Ἐν παντὶ καιρῷ ἄς ἦναι λευκὰ τὰ ἱμάτιά σου· καὶ ἔλαιον ἄς μή ἐκλείψῃ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς σου.9Χαίρου ζωήν μετὰ τῆς γυναικός, τὴν ὁποίαν ἠγάπησας, […]
Πράξεις των Αποστολών Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 1-18 1Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπεχείρησεν Ἡρώδης ὁ βασιλεὺς νὰ κακοποιήσῃ τινὰς ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.2Ἐφόνευσε δὲ διὰ μαχαίρας Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωάννου.3Καὶ ἰδὼν ὅτι ἦτο ἀρεστὸν εἰς τοὺς Ἰουδαίους, προσέθεσε νὰ συλλάβῃ καὶ τὸν Πέτρον· ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων·4τὸν ὁποῖον καὶ πιάσας ἔβαλεν […]