Β’ Τιμοθέου
Κεφάλαιο θ’ [9] // Εδάφια 1-38
6Ὁ κοπιάζων γεωργὸς πρέπει πρῶτος νὰ μεταλαμβάνῃ ἀπὸ τῶν καρπῶν.7Ἐννόει ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα λέγω· εἴθε δὲ νὰ σοὶ δώσῃ ὁ Κύριος σύνεσιν εἰς πάντα.
8Ἐνθυμοῦ τὸν ἐκ σπέρματος Δαβὶδ Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου.9Διὰ τὸ ὁποῖον κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡς κακοῦργος· ἀλλ᾿ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ δὲν δεσμεύεται.10Διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω διὰ τοὺς ἐκλεκτούς, διὰ νὰ ἀπολαύσωσι καὶ αὐτοὶ τὴν σωτηρίαν τὴν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου.
11Πιστὸς ὁ λόγος· διότι ἐὰν συναπεθάνομεν, θέλομεν καὶ συζήσει·12ἐὰν ὑπομένωμεν, θέλομεν καὶ συμβασιλεύσει· ἐὰν ἀρνώμεθα αὐτόν, καὶ ἐκεῖνος θέλει ἀρνηθῆ ἡμᾶς·13ἐὰν ἀπιστῶμεν, ἐκεῖνος μένει πιστός· νὰ ἀρνηθῇ ἑαυτὸν δὲν δύναται.
14Ταῦτα ὑπενθύμιζε, διαμαρτυρόμενος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου νὰ μή λογομαχῶσι, τὸ ὁποῖον δὲν εἶναι εἰς οὐδὲν χρήσιμον, ἀλλὰ φέρει καταστροφήν τῶν ἀκουόντων.15Σπούδασον νὰ παραστήσῃς σεαυτὸν δόκιμον εἰς τὸν Θεόν, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. 16Τὰς δὲ βεβήλους ματαιοφωνίας φεῦγε· διότι θέλουσι προχωρήσει εἰς πλειοτέραν ἀσέβειαν,17καὶ ὁ λόγος αὐτῶν θέλει κατατρώγει ὡς γάγγραινα· ἐκ τῶν ὁποίων εἶναι ὁ Ὑμέναιος καὶ ὁ Φιλητός,18οἵτινες ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ τῆς ἀληθείας, λέγοντες ὅτι ἔγεινεν ἤδη ἡ ἀνάστασις, καὶ ἀνατρέπουσι τὴν πίστιν τινῶν.19Τὸ στερεὸν ὅμως θεμέλιον τοῦ Θεοῦ μένει, ἔχον τὴν σφραγῖδα ταύτην· Γνωρίζει ὁ Κύριος τοὺς ὄντας αὑτοῦ, καί· Ἄς ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τῆς ἀδικίας πᾶς ὅστις ὀνομάζει τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου.20Ἐν μεγάλῃ δὲ οἰκίᾳ δὲν εἶναι μόνον σκεύη χρυσὰ καὶ ἀργυρά, ἀλλὰ καὶ ξύλινα καὶ ὀστράκινα, καὶ ἄλλα μὲν πρὸς χρῆσιν τιμίαν, ἄλλα δὲ πρὸς ἄτιμον.21Ἐὰν λοιπὸν καθαρίσῃ τις ἑαυτὸν ἀπὸ τούτων, θέλει εἶσθαι σκεῦος τιμίας χρήσεως, ἡγιασμένον καὶ εὔχρηστον εἰς τὸν δεσπότην, ἡτοιμασμένον εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν.
22Τὰς δὲ νεανικὰς ἐπιθυμίας φεῦγε καὶ ζήτει τὴν δικαιοσύνην, τὴν πίστιν, τὴν ἀγάπην, τὴν εἰρήνην μετὰ τῶν ἐπικαλουμένων τὸν Κύριον ἐκ καθαρᾶς καρδίας.23Τὰς δὲ μωρὰς καὶ ἀπαιδεύτους φιλονεικίας παραιτοῦ, ἐξεύρων ὅτι γεννῶσι μάχας·24ὁ δὲ δοῦλος τοῦ Κυρίου δὲν πρέπει νὰ μάχηται, ἀλλὰ νὰ ἦναι πρᾶος πρὸς πάντας, διδακτικός, ἀνεξίκακος, 25διδάσκων μετὰ πραότητος τοὺς ἀντιφρονοῦντας, μήποτε δώσῃ εἰς αὐτοὺς ὁ Θεὸς μετάνοιαν, ὥστε νὰ γνωρίσωσι τὴν ἀλήθειαν,26καὶ νὰ ἀνανήψωσιν ἀπὸ τῆς παγίδος τοῦ διαβόλου, ὑπὸ τοῦ ὁποίου εἶναι πεπαγιδευμένοι εἰς τὸ θέλημα ἐκείνου.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Προς Εφεσίους Κεφάλαιο ε’ [5] // Εδάφια 22-33 22Αἱ γυναῖκες, ὑποτάσσεσθε εἰς τοὺς ἄνδρας σας ὡς εἰς τὸν Κύριον,23διότι ὁ ἀνήρ εἶναι κεφαλή τῆς γυναικός, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλή τῆς ἐκκλησίας, καὶ αὐτὸς εἶναι σωτήρ τοῦ σώματος.24Ἀλλὰ καθὼς ἡ ἐκκλησία ὑποτάσσεται εἰς τὸν Χριστόν, οὕτω καὶ αἱ γυναῖκες ἄς ὑποτάσσωνται εἰς τοὺς ἄνδρας αὑτῶν […]
Εκκλησιαστής Κεφάλαιο θ’ [9] // Εδάφια 7-9 7Ὕπαγε, φάγε τὸν ἄρτον σου ἐν εὐφροσύνῃ καὶ πίε τὸν οἶνον σου ἐν εὐθύμῳ καρδίᾳ· διότι ἤδη ὁ Θεὸς εὐαρεστεῖται εἰς τὰ ἔργα σου.8Ἐν παντὶ καιρῷ ἄς ἦναι λευκὰ τὰ ἱμάτιά σου· καὶ ἔλαιον ἄς μή ἐκλείψῃ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς σου.9Χαίρου ζωήν μετὰ τῆς γυναικός, τὴν ὁποίαν ἠγάπησας, […]
Πράξεις των Αποστολών Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 1-18 1Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπεχείρησεν Ἡρώδης ὁ βασιλεὺς νὰ κακοποιήσῃ τινὰς ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.2Ἐφόνευσε δὲ διὰ μαχαίρας Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωάννου.3Καὶ ἰδὼν ὅτι ἦτο ἀρεστὸν εἰς τοὺς Ἰουδαίους, προσέθεσε νὰ συλλάβῃ καὶ τὸν Πέτρον· ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων·4τὸν ὁποῖον καὶ πιάσας ἔβαλεν […]