Κατά Ματθαίον
Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 1-24
Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἐπορεύετο ὁ Ἰησοῦς διὰ τῶν σπαρτῶν ἐν σαββάτῳ· οἱ δὲ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπείνασαν καὶ ἤρχισαν νὰ ἀνασπῶσιν ἀστάχυα καὶ νὰ τρώγωσιν.2Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἰδόντες εἶπον πρὸς αὐτόν· Ἰδού, οἱ μαθηταὶ σου πράττουσιν ὅ, τι δὲν συγχωρεῖται νὰ πράττηται τὸ σάββατον.3Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Δὲν ἀνεγνώσατε τί ἔπραξεν ὁ Δαβὶδ ὅτε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ;4πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ καὶ ἔφαγε τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως, τοὺς ὁποίους δὲν ἦτο συγκεχωρημένον εἰς αὐτὸν νὰ φάγῃ, οὔτε εἰς τοὺς μετ᾿ αὐτοῦ, εἰμή εἰς τοὺς ἱερεῖς μόνους;5Ἤ δὲν ἀνεγνώσατε ἐν τῷ νόμῳ ὅτι ἐν τοῖς σάββασιν οἱ ἱερεῖς βεβηλόνουσι τὸ σάββατον ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶναι ἀθῶοι;6Σᾶς λέγω δὲ ὅτι ἐδὼ εἶναι μεγαλήτερος τοῦ ἱεροῦ.7Ἐὰν ὅμως ἐγνωρίζετε τί εἶναι Ἔλεον θέλω καὶ οὐχὶ θυσίαν, δὲν ἠθέλετε καταδικάσει τοὺς ἀθώους.8Διότι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι κύριος καὶ τοῦ σαββάτου.
9Καὶ μεταβὰς ἐκεῖθεν ἦλθεν εἰς τὴν συναγωγήν αὐτῶν.10Καὶ ἰδού, ἦτο ἄνθρωπος ἔχων τὴν χεῖρα ξηράν· καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν λέγοντες· Συγχωρεῖται τάχα νὰ θεραπεύῃ τις ἐν τῷ σαββάτῳ; διὰ νὰ κατηγορήσωσιν αὐτόν.11Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τίς ἄνθρωπος ἀπὸ σᾶς θέλει εἶσθαι, ὅστις ἔχων πρόβατον ἕν, ἐὰν τοῦτο πέσῃ ἐν τῷ σαββάτῳ εἰς λάκκον, δὲν θέλει πιάσει καὶ σηκώσει αὐτό;12πόσον λοιπὸν διαφέρει ἄνθρωπος προβάτου; ὥστε συγχωρεῖται ἐν τῷ σαββάτῳ νὰ ἀγαθοποιῇ τις.13Τότε λέγει πρὸς τὸν ἄνθρωπον· Ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου· καὶ ἐξέτεινε, καὶ ἀποκατεστάθη ὑγιής ὡς ἡ ἄλλη.
14Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἐξελθόντες συνεβουλεύθησαν κατ᾿ αὐτοῦ, διὰ νὰ ἀπολέσωσιν αὐτόν.
15Ἀλλ᾿ ὁ Ἰησοῦς νοήσας ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν· καὶ ἠκολούθησαν αὐτὸν ὄχλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς πάντας.16Καὶ παρήγγειλεν εἰς αὐτοὺς αὐστηρῶς διὰ νὰ μή φανερώσωσιν αὐτόν,17διὰ νὰ πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν διὰ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, λέγοντος·
18Ἰδού, ὁ δοῦλός μου, τὸν ὁποῖον ἐξέλεξα, ὁ ἀγαπητὸς μου, εἰς τὸν ὁποῖον ἡ ψυχή μου εὐηρεστήθη· θέλω θέσει τὸ Πνεῦμά μου ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ θέλει ἐξαγγείλει κρίσιν εἰς τὰ ἔθνη·19δὲν θέλει ἀντιλογήσει οὐδὲ κραυγάσει, οὐδὲ θέλει ἀκούσει τις τὴν φωνήν αὐτοῦ ἐν ταῖς πλατείαις.20Κάλαμον συντετριμμένον δὲν θέλει θλάσει καὶ λινάριον καπνίζον δὲν θέλει σβέσει, ἑωσοῦ ἐκφέρῃ εἰς νίκην τὴν κρίσιν· 21Καὶ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ θέλουσιν ἐλπίσει τὰ ἔθνη.
22Τότε ἐφέρθη πρὸς αὐτὸν δαιμονιζόμενος τυφλὸς καὶ κωφός, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτόν, ὥστε ὁ τυφλὸς καὶ κωφὸς καὶ ἐλάλει καὶ ἔβλεπε.23Καὶ ἐξεπλήττοντο πάντες οἱ ὄχλοι καὶ ἔλεγον· Μήπως εἶναι οὗτος ὁ υἱὸς τοῦ Δαβίδ;24Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες εἶπον· Οὗτος δὲν ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια εἰμή διὰ τοῦ Βεελζεβούλ, τοῦ ἄρχοντος τῶν δαιμονίων.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Γένεσις Κεφάλαιο α’ [1] // Εδάφια 3-5 3Καὶ εἶπεν ὁ Θεός, Γενηθήτω φῶς· καὶ ἔγεινε φῶς·4καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ὅτι ἦτο καλόν· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ἀπὸ τοῦ σκότους·5καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, Ἡμέραν· τὸ δὲ σκότος ἐκάλεσε, Νύκτα. Καὶ ἔγεινεν ἑσπέρα καὶ ἔγεινε πρωΐ, ἡμέρα πρώτη. ko
Πράξεις των Αποστόλων Κεφάλαιο η’ [8] // Εδάφια 1-40 1Ὁ δὲ Σαῦλος ἦτο σύμφωνος εἰς τὸν φόνον αὐτοῦ. Καὶ ἔγεινεν ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ διωγμὸς μέγας κατὰ τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις καὶ πάντες διεσπάρησαν εἰς τοὺς τόπους τῆς Ἰουδαίας καὶ Σαμαρείας, πλήν τῶν ἀποστόλων.2Ἔφεραν δὲ τὸν Στέφανον εἰς τὸν τάφον ἄνδρες εὐλαβεῖς καὶ ἔκαμον […]
