Κατά Λουκάν
Κεφάλαιο θ’ [9] // Εδάφια 18-45
18Καὶ ἐνῷ αὐτὸς προσηύχετο καταμόνας, ἦσαν μετ᾿ αὐτοῦ οἱ μαθηταί, καὶ ἠρώτησεν αὐτοὺς λέγων· Τίνα μὲ λέγουσιν οἱ ὄχλοι ὅτι εἶμαι;19οἱ δὲ ἀποκριθέντες εἶπον· Ἰωάννην τὸν Βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν, ἄλλοι δὲ ὅτι ἀνέστη τις τῶν ἀρχαίων προφητῶν.20Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· Σεῖς δὲ τίνα μὲ λέγετε ὅτι εἶμαι; καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπε· Τὸν Χριστὸν τοῦ Θεοῦ.
21Ὁ δὲ προσέταξεν αὐτοὺς σφοδρῶς καὶ παρήγγειλε νὰ μή εἴπωσιν εἰς μηδένα τοῦτο,22εἰπὼν ὅτι πρέπει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου νὰ πάθῃ πολλὰ καὶ νὰ καταφρονηθῇ ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων, καὶ νὰ θανατωθῇ καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ νὰ ἀναστηθῇ.
23Ἔλεγε δὲ πρὸς πάντας· Ἐὰν τις θέλῃ νὰ ἔλθῃ ὀπίσω μου, ἄς ἀπαρνηθῇ ἑαυτὸν καὶ ἄς σηκώσῃ τὸν σταυρὸν αὑτοῦ καθ᾿ ἡμέραν καὶ ἄς μὲ ἀκολουθῇ.24Διότι ὅστις θέλει νὰ σώσῃ τὴν ζωήν αὑτοῦ, θέλει ἀπολέσει αὐτήν· καὶ ὅστις ἀπολέσῃ τὴν ζωήν αὑτοῦ ἕνεκεν ὁμοῦ, οὗτος θέλει σώσει αὐτήν.25Ἐπειδή τί φελεῖται ὁ ἄνθρωπος, ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, ἑαυτὸν δὲ ἀπολέσῃ ἤ ζημιωθῇ; 26Διότι ὅστις ἐπαισχυνθῇ δι᾿ ἐμὲ καὶ τοὺς λόγους μου, διὰ τοῦτον ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου θέλει ἐπαισχυνθῆ, ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ αὑτοῦ καὶ τοῦ Πατρὸς καὶ τῶν ἁγίων ἀγγέλων. 27Λέγω δὲ πρὸς ἐσᾶς ἀληθῶς, Εἶναι τινες τῶν ἐδὼ ἱσταμένων, οἵτινες δὲν θέλουσι γευθῆ θάνατον, ἑωσοῦ ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.
28Μετὰ δὲ τοὺς λόγους τούτους παρῆλθον ἕως ὀκτὼ ἡμέραι, καὶ παραλαβὼν τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην καὶ Ἰάκωβον, ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος διὰ νὰ προσευχηθῇ.29Καὶ ἐνῷ προσηύχετο, ἠλλοιώθη ἡ ὄψις τοῦ προσώπου αὐτοῦ καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἔγειναν λευκὰ ἐξαστράπτοντα.30καὶ ἰδού, ἄνδρες δύο συνελάλουν μετ᾿ αὐτοῦ, οἵτινες ἦσαν Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας,31οἵτινες φανέντες ἐν δόξῃ, ἔλεγον τὸν θάνατον αὐτοῦ, τὸν ὁποῖον ἔμελλε νὰ ἐκπληρώσῃ ἐν Ἱερουσαλήμ.32Ὁ δὲ Πέτρος καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ ἦσαν βεβαρημένοι ὑπὸ τοῦ ὕπνου· καὶ ὅτε ἐξύπνησαν, εἶδον τὴν δόξαν αὐτοῦ καὶ τοὺς δύο ἄνδρας τοὺς ἱσταμένους μετ᾿ αὐτοῦ.33Καὶ ἐνῷ αὐτοὶ ἐχωρίζοντο ἀπ᾿ αὐτοῦ, εἶπεν ὁ Πέτρος πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Ἐπιστάτα, καλὸν εἶναι νὰ ἤμεθα ἐδώ· καὶ ἄς κάμωμεν τρεῖς σκηνάς, μίαν διὰ σὲ καὶ διὰ τὸν Μωϋσῆν μίαν καὶ μίαν διὰ τὸν Ἠλίαν, μή ἐξεύρων τί λέγει.34Ἐνῷ δὲ αὐτὸς ἔλεγε ταῦτα, ἦλθε νεφέλη καὶ ἐπεσκίασεν αὐτούς· καὶ ἐφοβήθησαν ὅτε εἰσῆλθον εἰς τὴν νεφέλην·35καὶ ἔγεινε φωνή ἐκ τῆς νεφέλης, λέγουσα· Οὗτος εἶναι ὁ Υἱὸς μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε.36Καὶ ἀφοῦ ἔγεινεν ἡ φωνή, εὑρέθη ὁ Ἰησοῦς μόνος· καὶ αὐτοὶ ἐσιώπησαν καὶ πρὸς οὐδένα εἶπον ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις οὐδὲν ἐξ ὅσων εἶδον.
37τὴν δὲ ἀκόλουθον ἡμέραν, ὅτε κατέβησαν ἀπὸ τοῦ ὄρους, ὑπήντησεν αὐτὸν ὄχλος πολύς.38Καὶ ἰδού, ἄνθρωπός τις ἐκ τοῦ ὄχλου ἀνέκραξε, λέγων· Διδάσκαλε, δέομαί σου, ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸν υἱὸν μου, διότι μονογενής μου εἶναι·39καὶ ἰδού, δαιμόνιον πιάνει αὐτόν, καὶ ἐξαίφνης κράζει καὶ σπαράττει αὐτὸν μετὰ ἀφροῦ, καὶ μόλις ἀναχωρεῖ ἀπ᾿ αὐτοῦ, συντρῖβον αὐτόν·40καὶ παρεκάλεσα τοὺς μαθητὰς σου διὰ νὰ ἐκβάλωσιν αὐτό, καὶ δὲν ἠδυνήθησαν.41Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς, εἶπεν· Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε θέλω εἶσθαι μεθ᾿ ὑμῶν καὶ θέλω ὑπομένει ὑμᾶς; φέρε τὸν υἱὸν σου ἐδώ. 42Καὶ ἐνῷ αὐτὸς ἔτι προσήρχετο, ἔρριψεν αὐτὸν κάτω τὸ δαιμόνιον καὶ κατεσπάραξεν· ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐπετίμησε τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον καὶ ἰάτρευσε τὸ παιδίον καὶ ἀπέδωκεν αὐτὸ εἰς τὸν πατέρα αὐτοῦ.
43Ἐξεπλήττοντο δὲ πάντες ἐπὶ τὴν μεγαλειότητα τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐνῷ πάντες ἐθαύμαζον διὰ πάντα ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ·44Βάλετε σεῖς εἰς τὰ ὦτά σας τοὺς λόγους τούτους· διότι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει νὰ παραδοθῇ εἰς χεῖρας ἀνθρώπων.45Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ἐνόουν τὸν λόγον τοῦτον, καὶ ἦτο ἀποκεκρυμμένος ἀπ᾿ αὐτῶν, διὰ νὰ μή νοήσωσιν αὐτόν, καὶ ἐφοβοῦντο νὰ ἐρωτήσωσιν αὐτὸν περὶ τοῦ λόγου τούτου.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Γένεσις Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-13 1Ὁ δὲ ὄφις ἦτο τὸ φρονιμώτερον πάντων τῶν ζώων τοῦ ἀγροῦ, τὰ ὁποῖα ἔκαμε Κύριος ὁ Θεός· καὶ εἶπεν ὁ ὄφις πρὸς τὴν γυναῖκα, Τῷ ὄντι εἶπεν ὁ Θεός, Μή φάγητε ἀπὸ παντὸς δένδρου τοῦ παραδείσου;2Καὶ εἶπεν ἡ γυνή πρὸς τὸν ὄφιν, Ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῶν δένδρων τοῦ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιδ’ [14] // Εδάφια 1-24 1Καὶ ὅτε ἦλθεν αὐτὸς εἰς τὸν οἶκον τινὸς τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων τὸ σάββατον διὰ νὰ φάγῃ ἄρτον, ἐκεῖνοι παρετήρουν αὐτόν.2Καὶ ἰδού, ἄνθρωπός τις ὑδρωπικὸς ἦτο ἔμπροσθεν αὐτοῦ.3Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους, λέγων· Εἶναι τάχα συγκεχωρημένον νὰ θεραπεύῃ τις ἐν τῷ σαββάτω;4Οἱ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ι’ [10] // Εδάφια 25-42 25Καὶ ἰδού, νομικὸς τις ἐσηκώθη πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αἰώνιον;26Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί εἶναι γεγραμμένον; πῶς ἀναγινώσκεις;27Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· Θέλεις ἀγαπᾷ Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς […]