Β’ Πέτρου
Κεφάλαιο η’ [8] // Εδάφια 22-42
22Καὶ ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν εἰσῆλθεν εἰς πλοῖον αὐτὸς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἄς διέλθωμεν εἰς τὸ πέραν τῆς λίμνης· καὶ ἐσηκώθησαν.23Ἐνῷ δὲ ἔπλεον, ἀπεκοιμήθη. Καὶ κατέβη ἀνεμοστρόβιλος εἰς τὴν λίμνην, καὶ ἐγεμίζετο τὸ πλοῖον καὶ ἐκινδύνευον.24Προσελθόντες δὲ ἐξύπνησαν αὐτόν, λέγοντες· Ἐπιστάτα, Ἐπιστάτα, χανόμεθα. Ὁ δὲ σηκωθεὶς ἐπετίμησε τὸν ἄνεμον καὶ τὴν ταραχήν τοῦ ὕδατος, καὶ ἔπαυσαν, καὶ ἔγεινε γαλήνη.25Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς, Ποῦ εἶναι ἡ πίστις σας; Καὶ φοβηθέντες ἐθαύμασαν, λέγοντες πρὸς ἀλλήλους· Τίς λοιπὸν εἶναι οὗτος, ὅτι καὶ τοὺς ἀνέμους προστάζει καὶ τὸ ὕδωρ, καὶ ὑπακούουσιν εἰς αὐτόν;
26Καὶ κατέπλευσαν εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ἥτις εἶναι ἀντιπέραν τῆς Γαλιλαίας.27Καὶ καθὼς ἐξῆλθεν ἐπὶ τὴν γῆν, ὑπήντησεν αὐτὸν ἄνθρωπός τις ἐκ τῆς πόλεως, ὅστις εἶχε δαιμόνια ἀπὸ χρόνων πολλῶν, καὶ ἱμάτιον δὲν ἐνεδύετο καὶ ἐν οἰκίᾳ δὲν ἔμενεν, ἀλλ᾿ ἐν τοῖς μνήμασιν.28Ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν, ἀνέκραξε καὶ προσέπεσεν εἰς αὐτὸν καὶ μετὰ φωνῆς μεγάλης εἶπε· Τί εἶναι μεταξὺ ἐμοῦ καὶ σοῦ, Ἰησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου; δέομαί σου, μή μὲ βασανίσῃς.29Διότι προσέταξεν εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον νὰ ἐξέλθῃ ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. Ἐπειδή πρὸ πολλῶν χρόνων εἶχε συναρπάσει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεύετο μὲ ἁλύσεις καὶ ἐφυλάττετο μὲ ποδόδεσμα καὶ διασπῶν τὰ δεσμά, ἐφέρετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους.30Καὶ ἠρώτησεν αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς, λέγων· Τί εἶναι τὸ ὄνομά σου; Ὁ δὲ εἶπε· Λεγεών· διότι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθον εἰς αὐτόν·31καὶ παρεκάλουν αὐτὸν νὰ μή προστάξῃ αὐτὰ νὰ ἀπέλθωσιν εἰς τὴν ἄβυσσον.
32Ἦτο δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων πολλῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν νὰ ἐπιτρέψῃ εἰς αὐτὰ νὰ εἰσέλθωσιν εἰς ἐκείνους· καὶ ἐπέτρεψεν εἰς αὐτά.33Ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη.34Ἰδόντες δὲ οἱ βοσκοὶ τὸ γενόμενον ἔφυγον, καὶ ἀπελθόντες ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς.35Καὶ ἐξῆλθον διὰ νὰ ἴδωσι τὸ γεγονός, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰησοῦν καὶ εὗρον τὸν ἄνθρωπον, ἐκ τοῦ ὁποίου εἶχον ἐξέλθει τὰ δαιμόνια, καθήμενον παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, ἐνδεδυμένον καὶ σωφρονοῦντα· καὶ ἐφοβήθησαν.36Διηγήθησαν δὲ πρὸς αὐτοὺς καὶ οἱ ἰδόντες πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονιζόμενος.37Καὶ ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν παρεκάλεσαν αὐτὸν νὰ ἀναχωρήσῃ ἀπ᾿ αὐτῶν, διότι κατείχοντο ὑπὸ μεγάλου φόβου, αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν.38Ὁ δὲ ἄνθρωπος, ἐκ τοῦ ὁποίου εἶχον ἐξέλθει τὰ δαιμόνια, παρεκάλει αὐτὸν νὰ ἦναι μετ᾿ αὐτοῦ· ὁ Ἰησοῦς ὅμως ἀπέλυσεν αὐτόν, λέγων.39Ἐπίστρεψον εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἔκαμεν εἰς σὲ ὁ Θεός· καὶ ἀνεχώρησε κηρύττων καθ᾿ ὅλην τὴν πόλιν ὅσα ἔκαμεν εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς.
40Ὅτε δὲ ὑπέστρεψεν ὁ Ἰησοῦς, ὑπεδέχθη αὐτὸν ὁ ὄχλος· διότι πάντες ἦσαν περιμένοντες αὐτόν.41Καὶ ἰδού, ἦλθεν ἄνθρωπος ὀνομαζόμενος Ἰάειρος, ὅστις ἦτο ἄρχων τῆς συναγωγῆς καὶ πεσὼν εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, παρεκάλει αὐτὸν νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ,
42διότι εἶχε θυγατέρα μονογενῆ ὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ αὕτη ἀπέθνησκεν.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Αποκάλυψις Κεφάλαιο β’ [2] // Εδάφια 10-11 10Μή φοβοῦ μηδὲν ἐκ τῶν ὅσα μέλλεις νὰ πάθῃς. Ἰδού, ὁ διάβολος μέλλει νὰ βάλῃ τινὰς ἐξ ὑμῶν εἰς φυλακήν διὰ νὰ δοκιμασθῆτε, καὶ θέλετε ἔχει θλῖψιν δέκα ἡμερῶν. Γίνου πιστὸς μέχρι θανάτου, καὶ θέλω σοι δώσει τὸν στέφανον τῆς ζωῆς. 11Ὅστις ἔχει τίον ἄς ἀκούσῃ τί λέγει […]
Προς Εβραίους Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 7-15 7Διὰ τοῦτο, καθὼς λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον· Σήμερον, ἐὰν ἀκούσητε τῆς φωνῆς αὐτοῦ,8μή σκληρύνητε τὰς καρδίας σας ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ,9ὅπου οἱ πατέρες σας μὲ ἐπείρασαν, μὲ ἐδοκίμασαν καὶ εἶδον τὰ ἔργα μου τεσσαράκοντα ἔτη·10διὰ τοῦτο δυσηρεστήθην εἰς […]
Α΄ Κορινθίους Κεφάλαιο ιγ’ [13] // Εδάφια 1-13 1Ἐὰν λαλῶ τὰς γλώσσας τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μή ἔχω, ἔγεινα χαλκὸς ἠχῶν ἤ κύμβαλον ἀλαλάζον.2Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ ἐξεύρω πάντα τὰ μυστήρια καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε νὰ μετατοπίζω ὄρη, ἀγάπην δὲ μή ἔχω, εἶμαι οὐδέν.3Καὶ […]