Κατά Ιωάννην
Κεφάλαιο ιθ’ [19] // Εδάφια 1-37
1Τότε λοιπὸν ἔλαβεν ὁ Πιλᾶτος τὸν Ἰησοῦν καὶ ἐμαστίγωσε. 2Καὶ οἱ στρατιῶται, πλέξαντες στέφανον ἐξ ἀκανθῶν, ἔθεσαν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ καὶ ἐνέδυσαν αὐτὸν ἱμάτιον πορφυροῦν3καὶ ἔλεγον· Χαῖρε βασιλεῦ τῶν Ἰουδαίων· καὶ ἔδιδον εἰς αὐτὸν ῥαπίσματα.4Ἐξῆλθε δὲ πάλιν ἔξω ὁ Πιλᾶτος καὶ λέγει πρὸς αὐτούς· Ἰδού, σᾶς φέρω αὐτὸν ἔξω, διὰ νὰ γνωρίσητε ὅτι οὐδὲν ἔγκλημα εὑρίσκω ἐν αὐτῷ.5Ἐξῆλθε λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς ἔξω, φορῶν τὸν ἀκάνθινον στέφανον καὶ τὸ πορφυροῦν ἱμάτιον, καὶ λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Πιλᾶτος· Ἴδε ὁ ἄνθρωπος.6Ὅτε δὲ εἶδον αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέται, ἐκραύγασαν λέγοντες· Σταύρωσον, σταύρωσον αὐτόν. Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Πιλᾶτος· Λάβετε αὐτὸν σεῖς καὶ σταυρώσατε· διότι ἐγὼ δὲν εὑρίσκω ἐν αὐτῷ ἔγκλημα.7Ἀπεκρίθησαν πρὸς αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι· Ἡμεῖς νόμον ἔχομεν, καὶ κατὰ τὸν νόμον ἡμῶν πρέπει να ἀποθάνῃ, διότι ἔκαμεν ἑαυτὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ.
8Ὅτε δὲ ἤκουσεν ὁ Πιλᾶτος τοῦτον τὸν λόγον, μᾶλλον ἐφοβήθη,9καὶ εἰσῆλθε πάλιν εἰς τὸ πραιτώριον, καὶ λέγει πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Πόθεν εἶσαι σύ; Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπόκρισιν δὲν ἔδωκεν εἰς αὐτόν.10Λέγει λοιπὸν πρὸς αὐτὸν ὁ Πιλᾶτος· Πρὸς ἐμὲ δὲν λαλεῖς; δὲν ἐξεύρεις ὅτι ἐξουσίαν ἔχω νὰ σὲ σταυρώσω καὶ ἐξουσίαν ἔχω νὰ σὲ ἀπολύσω;11Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς· Δὲν εἶχες οὐδεμίαν ἐξουσίαν κατ᾿ ἐμοῦ, ἐὰν δὲν σοὶ ἦτο δεδομένον ἄνωθεν· διὰ τοῦτο ὁ παραδίδων με εἰς σὲ ἔχει μεγαλητέραν ἁμαρτίαν. 12Ἔκτοτε ἐζήτει ὁ Πιλᾶτος νὰ ἀπολύσῃ αὐτόν· οἱ Ἰουδαῖοι ὅμως ἔκραζον, λέγοντες· Ἐὰν τοῦτον ἀπολύσῃς, δὲν εἶσαι φίλος του Καίσαρος. Πᾶς ὅστις κάμνει ἑαυτὸν βασιλέα ἀντιλέγει εἰς τὸν Καίσαρα.
13Ὁ Πιλᾶτος λοιπόν, ἀκούσας τοῦτον τὸν λόγον, ἔφερεν ἔξω τὸν Ἰησοῦν καὶ ἐκάθησεν ἐπὶ τοῦ βήματος εἰς τὸν τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, Ἑβραϊστὶ δὲ Γαβαθθᾶ.14Ἦτο δὲ παρασκευή τοῦ πάσχα καὶ ὥρα περίπου ἕκτη· καὶ λέγει πρὸς τοὺς Ἰουδαίους· Ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς σας.15Οἱ δὲ ἐκραύγασαν· ᾎρον, ἆρον, σταύρωσον αὐτόν. Λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Πιλᾶτος· Τὸν βασιλέα σας νὰ σταυρώσω; Ἀπεκρίθησαν οὶ ἀρχιερεῖς· Δὲν ἔχομεν βασιλέα εἰμή Καίσαρα.
16Τότε λοιπὸν παρέδωκεν αὐτὸν εἰς αὐτοὺς διὰ νὰ σταυρωθῇ. Καὶ παρέλαβον τὸν Ἰησοῦν καὶ ἀπήγαγον·17καὶ βαστάζων τὸν σταυρὸν αὑτοῦ, ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόμενον Κρανίου τόπον, ὅστις λέγεται Ἑβραϊστὶ Γολγοθᾶ,18ὅπου ἐσταύρωσαν αὐτὸν καὶ μετ᾿ αὐτοῦ ἄλλους δύο ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν, μέσον δὲ τὸν Ἰησοῦν.19Ἔγραψε δὲ καὶ τίτλον ὁ Πιλᾶτος καὶ ἔθεσεν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ· ἦτο δὲ γεγραμμένον· Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ Βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων.20Καὶ τοῦτον τὸν τίτλον ἀνέγνωσαν πολλοὶ τῶν Ἰουδαίων, διότι ἦτο πλησίον τῆς πόλεως ὁ τόπος, ὅπου ἐσταυρώθη ὁ Ἰησοῦς· καὶ ἦτο γεγραμμένον Ἑβραϊστί, Ἑλληνιστί, Ῥωμαϊστί.21Ἔλεγον λοιπὸν πρὸς τὸν Πιλᾶτον οἱ ἀρχιερεῖς τῶν Ἰουδαίων· Μή γράφε, Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων· ἀλλ᾿ ὅτι ἐκεῖνος εἶπε, Βασιλεὺς εἶμαι τῶν Ἰουδαίων.22Ἀπεκρίθη ὁ Πιλᾶτος· Ὅ γέγραφα, γέγραφα.
23Οἱ στρατιῶται λοιπόν, ἀφοῦ ἐσταύρωσαν τὸν Ἰησοῦν, ἔλαβον τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἔκαμον τέσσαρα μερίδια, εἰς ἕκαστον στρατιώτην ἕν μερίδιον, καὶ τὸν χιτῶνα· ἦτο δὲ ὁ χιτὼν ἄρραφος, ἀπὸ ἄνωθεν ὅλος ὑφαντός.
24Εἶπον λοιπὸν πρὸς ἀλλήλους· Ἄς μή σχίσωμεν αὐτόν, ἀλλ᾿ ἄς ῥίψωμεν λαχνὸν περὶ αὐτοῦ τίνος θέλει εἶσθαι· διὰ νὰ πληρωθῇ ἡ γραφή ἡ λέγουσα· Διεμερίσθησαν τὰ ἱμάτιά μου εἰς ἑαυτούς, καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμὸν μου ἔβαλον κλῆρον· οἱ μὲν λοιπὸν στρατιῶται ταῦτα ἔκαμον.
25Iσταντο δὲ πλησίον εἰς τὸν σταυρὸν τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφή τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ γυνή τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή.26Ὁ Ἰησοῦς λοιπόν, ὡς εἶδε τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητήν παριστάμενον, τὸν ὁποῖον ἠγάπα, λέγει πρὸς τὴν μητέρα αὑτοῦ· Γύναι, ἰδοὺ ὁ υἱὸς σου. 27Ἔπειτα λέγει πρὸς τὸν μαθητήν· Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου. Καὶ ἀπ᾿ ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν αὐτήν ὁ μαθητής εἰς τὴν οἰκίαν αὑτοῦ.
28Μετὰ τοῦτο γινώσκων ὁ Ἰησοῦς ὅτι πάντα ἤδη ἐτελέσθησαν διὰ νὰ πληρωθῇ ἡ γραφή, λέγει· Διψῶ.29Ἔκειτο δὲ ἐκεῖ ἀγγεῖον πλῆρες ὄξους· καὶ ἐκεῖνοι γεμίσαντες σπόγγον ἀπὸ ὄξους καὶ περιθέσαντες εἰς ὕσσωπον προσέφεραν εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ.30Ὅτε λοιπὸν ἔλαβε τὸ ὄξος ὁ Ἰησοῦς, εἶπε, Τετέλεσται· καὶ κλίνας τὴν κεφαλήν παρέδωκε τὸ πνεῦμα.
31Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι, διὰ νὰ μή μείνωσιν ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπειδή ἦτο παρασκευή· διότι ἦτο μεγάλη ἐκείνη ἡ ἡμέρα τοῦ σαββάτου· παρεκάλεσαν τὸν Πιλᾶτον διὰ νὰ συνθλασθῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ νὰ σηκωθῶσιν.32Ἦλθον λοιπὸν οἱ στρατιῶται, καὶ τοῦ μὲν πρώτου συνέθλασαν τὰ σκέλη καὶ τοῦ ἄλλου τοῦ συσταυρωθέντος μετ᾿ αὐτοῦ·33εἰς δὲ τὸν Ἰησοῦν ἐλθόντες, ὡς εἶδον αὐτὸν ἤδη τεθνηκότα, δὲν συνέθλασαν αὐτοῦ τὰ σκέλη,34ἀλλ᾿ εἷς τῶν στρατιωτῶν ἐκέντησε μὲ λόγχην τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, καὶ εὐθὺς ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ.35Καὶ ὁ ἰδὼν μαρτυρεῖ, καὶ ἀληθινή εἶναι ἡ μαρτυρία αὐτοῦ, καὶ ἐκεῖνος ἐξεύρει ὅτι ἀλήθειαν λέγει, διὰ νὰ πιστεύσητε σεῖς.36Διότι ἔγειναν ταῦτα, διὰ νὰ πληρωθῇ ἡ γραφή, Ὀστοῦν αὐτοῦ δὲν θέλει συντριφθῆ.37Καὶ πάλιν ἄλλη γραφή λέγει· Θέλουσιν ἐπιβλέψει εἰς ἐκεῖνον, τὸν ὁποῖον ἐξεκέντησαν.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Β’ Χρονικών Κεφάλαιο ις’ [16] // Εδάφια 9 διότι οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Κυρίου περιτρέχουσι διὰ πάσης τῆς γῆς, διὰ νὰ δειχθῇ δυνατὸς ὑπὲρ τῶν ἐχόντων τὴν καρδίαν αὑτῶν τελείαν πρὸς αὐτόν· εἰς τοῦτο ἔπραξας ἀφρόνως· διὰ τοῦτο θέλεις ἔχει πολέμους εἰς τὸ ἑξῆς.
Πράξεις των Αποστόλων Κεφάλαιο ιγ’ [13] // Εδάφια 1-13 1Ἦσαν δὲ ἐν Ἀντιοχείᾳ ἐν τῇ ὑπαρχούσῃ ἐκκλησίᾳ προφῆταί τινες καὶ διδάσκαλοι, ὁ Βαρνάβας καὶ Συμεὼν ὁ καλούμενος Νίγερ, καὶ Λούκιος ὁ Κυρηναῖος, καὶ Μαναήν ὁ συνανατραφεὶς μετὰ τοῦ Ἡρώδου τοῦ τετράρχου, καὶ ὁ Σαῦλος.2Καὶ ἐνῷ ὑπηρέτουν εἰς τὸν Κύριον καὶ ἐνήστευον, εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ […]
Κατά Ιωάννην Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 35-50 35Εἶπε λοιπὸν πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἔτι ὀλίγον καιρὸν τὸ φῶς εἶναι μεθ᾿ ὑμῶν· περιπατεῖτε ἐνόσῳ ἔχετε τὸ φῶς, διὰ νὰ μή σᾶς καταφθάσῃ τὸ σκότος· καὶ ὅστις περιπατεῖ ἐν τῷ σκότει δὲν ἐξεύρει ποῦ ὑπάγει. 36Ἐνόσῳ ἔχετε τὸ φῶς, πιστεύετε εἰς τὸ φῶς, διὰ νὰ γείνητε […]