Ψαλμός
Κεφάλαιο λδ’ [34] // Εδάφια 1-22
1 [Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ, ὅτε μετέβαλε τὸν τρόπον αὑτοῦ ἔμπροσθεν τοῦ Ἀβιμέλεχ· οὗτος δὲ ἀπέλυσεν αὐτόν, καὶ ἀπῆλθε.] Θέλω εὐλογεῖ τὸν Κύριον ἐν παντὶ καιρῷ· ἡ αἴνεσις αὐτοῦ θέλει εἶσθαι διαπαντὸς ἐν τῷ στόματί μου.
2Εἰς τὸν Κύριον θέλει καυχᾶσθαι ἡ ψυχή μου· οἱ ταπεινοὶ θέλουσιν ἀκούσει, καὶ θέλουσι χαρῆ.
3Μεγαλύνατε τὸν Κύριον μετ᾿ ἐμοῦ, καὶ ἄς ὑψώσωμεν ὁμοῦ τὸ ὄνομα αὐτοῦ.
4Ἐξεζήτησα τὸν Κύριον, καὶ ἐπήκουσέ μου, καὶ ἐκ πάντων τῶν φόβων μου μὲ ἠλευθέρωσεν.
5Ἀπέβλεψαν πρὸς αὐτὸν καὶ ἐφωτίσθησαν, καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν δὲν κατῃσχύνθησαν.
6Οὗτος ὁ πτωχὸς ἔκραξε, καὶ ὁ Κύριος εἰσήκουσε, καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ ἔσωσεν αὐτόν.
7Ἄγγελος Κυρίου στρατοπεδεύει κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν καὶ ἐλευθερόνει αὐτούς.
8Γεύθητε καὶ ἰδέτε ὅτι ἀγαθὸς ὁ Κύριος· μακάριος ὁ ἄνθρωπος ὁ ἐλπίζων ἐπ᾿ αὐτόν.
9Φοβήθητε τὸν Κύριον, οἱ ἅγιοι αὐτοῦ· διότι δὲν ὑπάρχει στέρησις εἰς τοὺς φοβουμένους αὐτόν.
10Οἱ πλούσιοι πτωχεύουσι καὶ πεινῶσιν· ἀλλ᾿ οἱ ἐκζητοῦντες τὸν Κύριον δὲν στεροῦνται οὐδενὸς ἀγαθοῦ.
11Ἔλθετε, τέκνα, ἀκούσατέ μου· τὸν φόβον τοῦ Κυρίου θέλω σᾶς διδάξει.
12Τίς εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὅστις θέλει ζωήν, ἀγαπᾷ ἡμέρας, διὰ νὰ ἴδῃ καλόν;
13Φύλαττε τὴν γλῶσσάν σου ἀπό κακοῦ, καὶ τὰ χείλη σου ἀπὸ τοῦ νὰ λαλῶσι δόλον·
14Ἔκκλινον ἀπὸ τοῦ κακοῦ καὶ πράττε τὸ ἀγαθόν· ζήτει εἰρήνην καὶ κυνήγει αὐτήν.
15Οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Κυρίου εἶναι ἐπὶ τοὺς δικαίους, καὶ τὰ ὦτα αὐτοῦ εἰς τὴν κραυγήν αὐτῶν.
16Τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου εἶναι κατὰ τῶν πραττόντων κακόν, διὰ νὰ ἀφανίσῃ ἀπὸ τῆς γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτῶν.
17Ἔκραξαν οἱ δίκαιοι, καὶ ὁ Κύριος εἰσήκουσε, καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτῶν ἠλευθέρωσεν αὐτούς.
18Ὁ Κύριος εἶναι πλησίον τῶν συντετριμμένων τὴν καρδίαν, καὶ σώζει τοὺς ταπεινοὺς τὸ πνεῦμα.
19Πολλαὶ αἱ θλίψεις τοῦ δικαίου, ἀλλ᾿ ἐκ πασῶν τούτων θέλει ἐλευθερώσει αὐτὸν ὁ Κύριος.
20Αὐτὸς φυλάττει πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ· οὐδὲν ἐκ τούτων θέλει συντριφθῆ.
21Ἡ κακία θέλει θανατώσει τὸν ἁμαρτωλόν· καὶ οἱ μισοῦντες τὸν δίκαιον θέλουσιν ἀπολεσθῆ.
22Ὁ Κύριος λυτρόνει τὴν ψυχήν τῶν δούλων αὑτοῦ, καὶ δὲν θέλουσιν ἀπολεσθῆ πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπ᾿ αὐτόν.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιη’ [18] // Εδάφια 9-17 9Εἶπε δὲ καὶ πρὸς τινας, τοὺς θαρροῦντας εἰς ἑαυτοὺς ὅτι εἶναι δίκαιοι καὶ καταφρονοῦντας τοὺς λοιπούς, τὴν παραβολήν ταύτην·10Ἄνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν διὰ νὰ προσευχηθῶσιν, ὁ εἶς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἄλλος τελώνης.11Ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς προσηύχετο καθ᾿ ἑαυτὸν ταῦτα· Εὐχαριστῶ σοι, Θεέ, ὅτι δὲν εἶμαι καθὼς […]
Ψαλμός Κεφάλαιο λδ’ [34] // Εδάφια 1-22 1 [Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ, ὅτε μετέβαλε τὸν τρόπον αὑτοῦ ἔμπροσθεν τοῦ Ἀβιμέλεχ· οὗτος δὲ ἀπέλυσεν αὐτόν, καὶ ἀπῆλθε.] Θέλω εὐλογεῖ τὸν Κύριον ἐν παντὶ καιρῷ· ἡ αἴνεσις αὐτοῦ θέλει εἶσθαι διαπαντὸς ἐν τῷ στόματί μου. 2Εἰς τὸν Κύριον θέλει καυχᾶσθαι ἡ ψυχή μου· οἱ ταπεινοὶ θέλουσιν ἀκούσει, καὶ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιθ’ [19] // Εδάφια 11-26 11Καὶ ἐνῷ αὐτοὶ ἤκουον ταῦτα, προσθέσας εἶπε παραβολήν, διότι ἦτο πλησίον τῆς Ἱερουσαλήμ καὶ αὐτοὶ ἐνόμιζον ὅτι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἔμελλεν εὐθὺς νὰ φανῇ·12εἶπε λοιπόν· Ἄνθρωπός τις εὐγενής ὑπῆγεν εἰς χώραν μακρὰν διὰ νὰ λάβῃ εἰς ἑαυτὸν βασιλείαν καὶ νὰ ὑποστρέψῃ.13Καὶ καλέσας δέκα δούλους ἑαυτοῦ, […]