Εσχατολογικές προσεγγίσεις…

Κατά Ματθαίον
Κεφάλαιο κδ’ [24] // Εδάφια 1-51

1Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρει ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ· καὶ προσῆλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ διὰ νὰ ἐπιδείξωσιν εἰς αὐτὸν τὰς οἰκοδομὰς τοῦ ἱεροῦ.2Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτούς· Δὲν βλέπετε πάντα ταῦτα; ἀληθῶς σᾶς λέγω, δὲν θέλει ἀφεθῆ ἐδὼ λίθος ἐπὶ λίθον, ὅστις δὲν θέλει κατακρημνισθῆ.
3Καὶ ἐνῷ ἐκάθητο ἐπὶ τοῦ ὄρους τῶν Ἐλαιῶν, προσῆλθον πρὸς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ κατ᾿ ἰδίαν, λέγοντες· Εἰπὲ πρὸς ἡμᾶς πότε θέλουσι γείνει ταῦτα, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς παρουσίας σου καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος;
4Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς αὐτούς· Βλέπετε μή σᾶς πλανήσῃ τις. 5Διότι πολλοὶ θέλουσιν ἐλθεῖ ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, λέγοντες, Ἐγὼ εἶμαι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς θέλουσι πλανήσει.6Θέλετε δὲ ἀκούσει πολέμους καὶ φήμας πολέμων· προσέχετε μή ταραχθῆτε· ἐπειδή πάντα ταῦτα πρέπει νὰ γείνωσιν, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἔτι τὸ τέλος.7Διότι θέλει ἐγερθῆ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ θέλουσι γείνει πεῖναι καὶ λοιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους·8πάντα δὲ ταῦτα εἶναι ἀρχή δίνων.
9Τότε θέλουσι σᾶς παραδώσει εἰς θλῖψιν καὶ θέλουσι σᾶς θανατώσει, καὶ θέλετε εἶσθαι μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου.10Καὶ τότε θέλουσι σκανδαλισθῆ πολλοὶ καὶ θέλουσι παραδώσει ἀλλήλους καὶ θέλουσι μισήσει ἀλλήλους.11Καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται θέλουσιν ἐγερθῆ καὶ πλανήσει πολλούς,12καὶ ἐπειδή θέλει πληθυνθῆ ἡ ἀνομία, ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν θέλει ψυχρανθῆ.13Ὁ δὲ ὑπομείνας ἕως τέλους, οὗτος θέλει σωθῆ. 14Καὶ θέλει κηρυχθῆ τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ πρὸς μαρτυρίαν εἰς πάντα τὰ ἔθνη, καὶ τότε θέλει ἐλθεῖ τὸ τέλος.
15Ὅταν λοιπὸν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, τὸ λαληθὲν διὰ τοῦ προφήτου Δανιήλ, ἱστάμενον ἐν τῷ τόπῳ τῷ ἁγίῳ -ὁ ἀναγινώσκων ἄς ἐννοῆ-16τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἄς φεύγωσιν ἐπὶ τὰ ὄρη·17ὅστις εὑρεθῇ ἐπὶ τοῦ δώματος, ἄς μή καταβῇ διὰ νὰ λάβῃ τι ἐκ τῆς οἰκίας αὑτοῦ·18καὶ ὅστις εὑρεθῇ ἐν τῷ ἀγρῷ, ἄς μή ἐπιστρέψῃ ὀπίσω διὰ νὰ λάβῃ τὰ ἱμάτια αὑτοῦ.19Οὐαὶ δὲ εἰς τὰς ἐγκυμονούσας καὶ τὰς θηλαζούσας ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.
20Προσεύχεσθε δὲ διὰ νὰ μή γείνῃ ἡ φυγή ὑμῶν ἐν χειμῶνι μηδὲ ἐν σαββάτῳ.21Διότι τότε θέλει εἶσθαι θλῖψις μεγάλη, ὁποία δὲν ἔγεινεν ἀπ᾿ ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν, οὐδὲ θέλει γείνει.22Καὶ ἄν δὲν συνετέμνοντο αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, δὲν ἤθελε σωθῆ οὐδεμία σάρξ· διὰ τοὺς ἐκλεκτοὺς ὅμως θέλουσι συντμηθῆ αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι.
23Τότε ἐὰν τις εἴπῃ πρὸς ὑμᾶς· Ἰδοὺ ἐδὼ εἶναι ὁ Χριστὸς ἤ ἐδώ, μή πιστεύσητε·24διότι θέλουσιν ἐγερθῆ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ θέλουσι δείξει σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε νὰ πλανήσωσιν, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς.25Ἰδού, προεῖπα πρὸς ὑμᾶς.26Ἐὰν λοιπὸν εἴπωσι πρὸς ὑμᾶς, Ἰδού, ἐν τῇ ἐρήμῳ εἶναι, μή ἐξέλθητε, Ἰδού, ἐν τοῖς ταμείοις, μή πιστεύσητε·27διότι καθὼς ἡ ἀστραπή ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτω θέλει εἶσθαι καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.28Διότι ὅπου εἶναι τὸ πτῶμα, ἐκεῖ θέλουσι συναχθῆ οἱ ἀετοί.
29Εὐθὺς δὲ μετὰ τὴν θλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὁ ἥλιος θέλει σκοτισθῆ καὶ ἡ σελήνη δὲν θέλει δώσει τὸ φέγγος αὑτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες θέλουσι πέσει ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν θέλουσι σαλευθῆ.
30Καὶ τότε θέλει φανῆ τὸ σημεῖον τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ τότε θέλουσι θρηνήσει πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ θέλουσιν ἰδεῖ τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.31Καὶ θέλει ἀποστείλει τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος φωνῆς μεγάλης, καὶ θέλουσι συνάξει τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ᾿ ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν.
32Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν· Ὅταν ὁ κλάδος αὐτῆς γείνῃ ἤδη ἀπαλὸς καὶ ἐκβλαστάνῃ τὰ φύλλα, γνωρίζετε ὅτι πλησιάζει τὸ θέρος·33οὕτω καὶ σεῖς, ὅταν ἴδητε πάντα ταῦτα, ἐξεύρετε ὅτι πλησίον εἶναι ἐπὶ τὰς θύρας.34Ἀληθῶς σᾶς λέγω, δὲν θέλει παρέλθει ἡ γενεὰ αὕτη, ἑωσοῦ γείνωσι πάντα ταῦτα.35Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ θέλουσι παρέλθει, οἱ δὲ λόγοι μου δὲν θέλουσι παρέλθει.
36Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ τῆς ὥρας οὐδεὶς γινώσκει, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν, εἰμή ὁ Πατήρ μου μόνος·
37καὶ καθὼς αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε, οὕτω θέλει εἶσθαι καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.38Διότι καθὼς ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ ἦσαν τρώγοντες καὶ πίνοντες, νυμφευόμενοι καὶ νυμφεύοντες, ἕως τῆς ἡμέρας καθ᾿ ἥν ὁ Νῶε εἰσῆλθεν εἰς τὴν κιβωτόν,39καὶ δὲν ἐνόησαν, ἑωσοῦ ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἐσήκωσε πάντας, οὕτω θέλει εἶσθαι καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 40Τότε δύο θέλουσιν εἶσθαι ἐν τῷ ἀγρῷ· ὁ εἷς παραλαμβάνεται καὶ ὁ εἷς ἀφίνεται·41δύο γυναῖκες θέλουσιν ἀλέθει ἐν τῷ μύλῳ, μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀφίνεται.
42Ἀγρυπνεῖτε λοιπόν, διότι δὲν ἐξεύρετε ποίᾳ ὥρᾳ ἔρχεται ὁ Κύριος ὑμῶν.43Τοῦτο δὲ γινώσκετε ὅτι ἐὰν ἤξευρεν ὁ οἰκοδεσπότης ἐν ποίᾳ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἔρχεται ὁ κλέπτης, ἤθελεν ἀγρυπνήσει καὶ δὲν ἤθελεν ἀφήσει νὰ διορυχθῇ ἡ οἰκία αὐτοῦ.44Διὰ τοῦτο καὶ σεῖς γίνεσθε ἕτοιμοι, διότι καθ᾿ ἥν ὥραν δὲν στοχάζεσθε, ἔρχεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.
45Τίς λοιπὸν εἶναι ὁ πιστὸς καὶ φρόνιμος δοῦλος, τὸν ὁποῖον ὁ κύριος αὐτοῦ κατέστησεν ἐπὶ τῶν ὑπηρετῶν αὑτοῦ, διὰ νὰ δίδῃ εἰς αὐτοὺς τὴν τροφήν ἐν καιρῷ;46Μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ὅταν ἔλθῃ ὁ κύριος αὐτοῦ θέλει εὑρεῖ πράττοντα οὕτως. 47Ἀληθῶς σᾶς λέγω ὅτι θέλει καταστήσει αὐτὸν ἐπὶ πάντων τῶν ὑπαρχόντων αὑτοῦ.48Ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς ἐκεῖνος δοῦλος ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ, Βραδύνει νὰ ἔλθῃ ὁ κύριός μου,49καὶ ἀρχίσῃ νὰ δέρῃ τοὺς συνδούλους, νὰ τρώγῃ δὲ καὶ νὰ πίνῃ μετὰ τῶν μεθυόντων,50θέλει ἐλθεῖ ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου καθ᾿ ἥν ἡμέραν δὲν προσμένει καὶ καθ᾿ ἥν ὥραν δὲν ἐξεύρει,51καὶ θέλει ἀποχωρίσει αὐτόν, καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ θέλει θέσει μετὰ τῶν ὑποκριτῶν· ἐκεῖ θέλει εἶσθαι ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ τριγμὸς τῶν ὁδόντων.

Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού

romeo

Α΄ Κορινθίους Κεφάλαιο ιγ’ [13] // Εδάφια 1-13 1Ἐὰν λαλῶ τὰς γλώσσας τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μή ἔχω, ἔγεινα χαλκὸς ἠχῶν ἤ κύμβαλον ἀλαλάζον.2Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ ἐξεύρω πάντα τὰ μυστήρια καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε νὰ μετατοπίζω ὄρη, ἀγάπην δὲ μή ἔχω, εἶμαι οὐδέν.3Καὶ […]

Continue reading

xalaris kwstas

Β’ Βασιλέων  Κεφάλαιο ε’ [5] // Εδάφια 1-27 1Ὁ δὲ Νεεμάν, ὁ στρατηγὸς τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας, ἦτο ἀνήρ μέγας ἐνώπιον τοῦ κυρίου αὑτοῦ καὶ τιμώμενος, ἐπειδή ὁ Κύριος δι᾿ αὐτοῦ ἔδωκε σωτηρίαν εἰς τὴν Συρίαν· καὶ ὁ ἄνθρωπος ἦτο δυνατὸς ἐν ἰσχύϊ, λεπρὸς ὅμως.2Ἐξῆλθον δὲ οἱ Σύριοι κατὰ τάγματα καὶ ἔφερον αἰχμάλωτον ἐκ τῆς […]

Continue reading

lafazanis kwstas

Προς Ρωμαίους  Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 1-21 1Σᾶς παρακαλῶ λοιπόν, ἀδελφοί, διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ, νὰ παραστήσητε τὰ σώματά σας θυσίαν ζῶσαν, ἁγίαν, εὐάρεστον εἰς τὸν Θεόν, ἥτις εἶναι ἡ λογική σας λατρεία,2καὶ μή συμμορφόνεσθε μὲ τὸν αἰῶνα τοῦτον, ἀλλὰ μεταμορφόνεσθε διὰ τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ νοὸς σας, ὥστε νὰ δοκιμάζητε τί εἶναι τὸ […]

Continue reading