Β’ Χρονικών
Κεφάλαιο ιη’ [18] // Εδάφια 1-34
1Καὶ εἶχεν ὁ Ἰωσαφὰτ πλοῦτον καὶ δόξαν πολλήν· καὶ ἐσυμπενθέρευσε μετὰ τοῦ Ἀχαάβ.2Μετὰ δὲ χρόνους κατέβη πρὸς τὸν Ἀχαὰβ εἰς τὴν Σαμάρειαν. Καὶ ἔσφαξεν ὁ Ἀχαὰβ πρόβατα καὶ βόας ἐν ἀφθονίᾳ δι᾿ αὐτὸν καὶ διὰ τὸν λαὸν τὸν μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ κατέπεισεν αὐτὸν νὰ συναναβῇ εἰς Ῥαμὼθ-γαλαάδ.
3Καὶ εἶπεν Ἀχαὰβ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πρὸς Ἰωσαφὰτ τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα, Ἔρχεσαι μετ᾿ ἐμοῦ εἰς Ῥαμὼθ-γαλαάδ; Ὁ δὲ ἀπεκρίθη πρὸς αὐτόν, Ἐγὼ εἶμαι καθὼς σύ, καὶ ὁ λαὸς μου καθὼς ὁ λαὸς σου· καὶ θέλομεν εἶσθαι μετὰ σοῦ ἐν τῷ πολέμῳ.4Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσαφὰτ πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, Ἐρώτησον σήμερον, παρακαλῶ, τὸν λόγον τοῦ Κυρίου.
5Καὶ συνήθροισεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ τοὺς προφήτας, τετρακοσίους ἄνδρας, καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, νὰ ὑπάγωμεν εἰς Ῥαμὼθ-γαλαάδ, διὰ νὰ πολεμήσωμεν; ἤ νὰ ἀπέχω; Οἱ δὲ εἶπον, Ἀνάβα, καὶ θέλει παραδώσει ὁ Θεὸς αὐτήν εἰς τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέως.
6Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσαφάτ, Δὲν εἶναι ἐνταῦθα ἔτι προφήτης τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ ἐρωτήσωμεν δι᾿ αὐτοῦ;7Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Ἰωσαφάτ, εἶναι ἔτι ἄνθρωπός τις, διὰ τοῦ ὁποίου δυνάμεθα νὰ ἐρωτήσωμεν τὸν Κύριον· πλήν ἐγὼ μισῶ αὐτόν· διότι δὲν προφητεύει καλὸν περὶ ἐμοῦ ἀλλὰ πάντοτε κακόν· εἶναι ὁ Μιχαΐας ὁ υἱὸς τοῦ Ἰεμλά. Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσαφάτ, Ἄς μή λαλῇ ὁ βασιλεὺς οὕτως.8Καὶ ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ ἕνα εὐνοῦχον καὶ εἶπε, Σπεῦσον νὰ φέρῃς Μιχαΐαν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰεμλά.
9Ὁ δὲ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ καὶ Ἰωσαφὰτ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα ἐκάθηντο, ἕκαστος ἐπὶ τοῦ θρόνου αὑτοῦ, ἐνδεδυμένοι στολαῖς, καὶ ἐκάθηντο ἐν τόπῳ ἀνοικτῷ, κατὰ τὴν εἴσοδον τῆς πύλης τῆς Σαμαρείας· καὶ πάντες οἱ προφῆται προεφήτευον ἔμπροσθεν αὐτῶν.10Καὶ Σεδεκίας ὁ υἱὸς τοῦ Χαναανὰ εἶχε κάμει εἰς ἑαυτὸν κέρατα σιδηρὰ καὶ εἶπεν, οὕτω λέγει Κύριος· Διὰ τούτων θέλεις κερατίσει τοὺς Συρίους, ἑωσοῦ συντελέσῃς αὐτούς.11Καὶ πάντες οἱ προφῆται προεφήτευον οὕτω, λέγοντες, Ἀνάβα εἰς Ῥαμὼθ-γαλαὰδ καὶ εὐοδοῦ· διότι ὁ Κύριος θέλει παραδώσει αὐτήν εἰς τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέως.
12Καὶ ὁ μηνυτής, ὅστις ὑπῆγε νὰ καλέσῃ τὸν Μιχαΐαν, εἶπε πρὸς αὐτόν, λέγων, Ἰδού, οἱ λόγοι τῶν προφητῶν φανερόνουσιν ἐξ ἑνὸς στόματος καλὸν περὶ τοῦ βασιλέως· ὁ λόγος σου λοιπὸν ἄς ἦναι, παρακαλῶ, ὡς ἑνὸς ἐξ ἐκείνων, καὶ λάλησον τὸ καλόν.13Ὁ δὲ Μιχαΐας εἶπε, Ζῇ Κύριος, ὅ, τι μοὶ εἴπῃ ὁ Θεὸς μου, τοῦτο θέλω λαλήσει.
14Ἦλθε λοιπὸν πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς αὐτόν, Μιχαΐα, νὰ ὑπάγωμεν εἰς Ῥαμὼθ-γαλαὰδ διὰ νὰ πολεμήσωμεν; ἤ νὰ ἀπέχω; Ὁ δὲ εἶπεν, Ἀνάβητε καὶ εὐοδοῦσθε, διότι θέλουσι παραδοθῆ εἰς τὴν χεῖρά σας.15Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλεύς, Ἕως ποσάκις θέλω σὲ ὁρκίζει νὰ μή λέγῃς πρὸς ἐμὲ παρὰ τὴν ἀλήθειαν ἐν ὀνόματι Κυρίου;
16Ὁ δὲ εἶπεν· εἶδον πάντα τὸν Ἰσραήλ διεσπαρμένον ἐπὶ τὰ ὄρη, ὡς πρόβατα μή ἔχοντα ποιμένα· καὶ εἶπε Κύριος, Οὗτοι δὲν ἔχουσι κύριον· ἄς ἐπιστρέψωσιν ἕκαστος εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ ἐν εἰρήνῃ.
17Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Ἰωσαφάτ, Δὲν σοὶ εἶπα ὅτι δὲν θέλει προφητεύσει καλὸν περὶ ἐμοῦ, ἀλλὰ κακόν;
18Καὶ ὁ Μιχαΐας εἶπεν, Ἀκούσατε λοιπὸν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου· εἶδον τὸν Κύριον καθήμενον ἐπὶ τοῦ θρόνου αὑτοῦ καὶ πᾶσαν τὴν στρατιὰν τοῦ οὐρανοῦ παρισταμένην ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ καὶ ἐξ ἀριστερῶν αὐτοῦ.19Καὶ εἶπε ὁ Κύριος, Τίς θέλει ἀπατήσει Ἀχαὰβ τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ, ὥστε νὰ ἀναβῇ καὶ νὰ πέσῃ ἐν Ῥαμὼθ-γαλαάδ; Καὶ ὁ μὲν ἐλάλησε λέγων οὕτως, ὁ δὲ λέγων οὕτως.20Τότε ἐξῆλθε τὸ πνεῦμα καὶ ἐστάθη ἐνώπιον Κυρίου καὶ εἶπεν, Ἐγὼ θέλω ἀπατήσει αὐτόν. Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς αὐτό, Τίνι τρόπῳ;21Καὶ εἶπε, Θέλω ἐξέλθει καὶ θέλω εἶσθαι πνεῦμα ψεύδους ἐν τῷ στόματι πάντων τῶν προφητῶν αὐτοῦ. Καὶ εἶπε Κύριος, Θέλεις ἀπατήσει καὶ μάλιστα θέλεις κατορθώσει· ἔξελθε καὶ κάμε οὕτω.22Τωρα λοιπόν, ἰδού, ὁ Κύριος ἔβαλε πνεῦμα ψεύδους ἐν τῷ στόματι τούτων τῶν προφητῶν σου, καὶ ἐλάλησε Κύριος κακὸν ἐπὶ σέ.
23Τότε πλησιάσας Σεδεκίας ὁ υἱὸς τοῦ Χαναανά, ἐρράπισε τὸν Μιχαΐαν ἐπὶ τὴν σιαγόνα καὶ εἶπε, Διὰ ποίας ὁδοῦ ἐπέρασε τὸ πνεῦμα τοῦ Κυρίου ἀπ᾿ ἐμοῦ, διὰ νὰ λαλήσῃ πρὸς σέ;24Καὶ εἶπεν ὁ Μιχαΐας, Ἰδού, θέλεις ἰδεῖ καθ᾿ ἥν ἡμέραν θέλεις εἰσέρχεσθαι ἀπὸ ταμείου εἰς ταμεῖον, διὰ νὰ κρυφθῇς.
25Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, Πιάσατε τὸν Μιχαΐαν καὶ ἐπαναφέρετε αὐτὸν πρὸς Ἀμὼν τὸν ἄρχοντα τῆς πόλεως, καὶ πρὸς Ἰωὰς τὸν υἱὸν τοῦ βασιλέως,26καὶ εἴπατε, Οὕτω λέγει ὁ βασιλεύς· Βάλετε τοῦτον εἰς τὴν φυλακήν καὶ τρέφετε αὐτὸν μὲ ἄρτον θλίψεως καὶ μὲ ὕδωρ θλίψεως, ἑωσοῦ ἐπιστρέψω ἐν εἰρήνῃ.27Καὶ εἶπεν ὁ Μιχαΐας, Ἐὰν τῳόντι ἐπιστρέψῃς ἐν εἰρήνῃ, ὁ Κύριος δὲν ἐλάλησε δι᾿ ἐμοῦ. Καὶ εἶπεν, Ἀκούσατε σεῖς, πάντες οἱ λαοί.
28Καὶ ἀνέβη ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ καὶ Ἰωσαφὰτ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα εἰς Ῥαμὼθ-γαλαάδ.29Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Ἰωσαφάτ, Ἐγὼ θέλω μετασχηματισθῆ καὶ εἰσέλθει εἰς τὴν μάχην· σὺ δὲ ἐνδύθητι τὴν στολήν σου. Καὶ μετεσχηματίσθη ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ καὶ εἰσῆλθον εἰς τὴν μάχην.30Ὁ δὲ βασιλεὺς τῆς Συρίας εἶχε προστάξει τοὺς ἄρχοντας τῶν ἁμαξῶν αὑτοῦ, λέγων, Μή πολεμεῖτε μήτε μικρὸν μήτε μέγαν, ἀλλὰ μόνον τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ.
31Καὶ ὡς εἶδον οἱ ἄρχοντες τῶν ἁμαξῶν τὸν Ἰωσαφάτ, τότε αὐτοὶ εἶπον, Οὗτος εἶναι ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ· καὶ περιεκύκλωσαν αὐτὸν διὰ νὰ πολεμήσωσιν αὐτόν· ἀλλ᾿ ὁ Ἰωσαφὰτ ἀνεβόησε, καὶ ἐβοήθησεν αὐτὸν ὁ Κύριος· καὶ ἀπέστρεψεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἀπ᾿ αὐτοῦ.32Ἰδόντες δὲ οἱ ἄρχοντες τῶν ἁμαξῶν ὅτι δὲν ἦτο ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ, ἐπέστρεψαν ἀπὸ τῆς καταδιώξεως αὐτοῦ.33Ἄνθρωπος δὲ τις, τοξεύσας ἀσκόπως, ἐκτύπησε τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ μεταξὺ τῶν ἀρθρώσεων τοῦ θώρακος· ὁ δὲ εἶπεν πρὸς τὸν ἠνίοχον, Στρέψον τὴν χεῖρά σου καὶ ἔκβαλέ με ἐκ τοῦ στρατεύματος, διότι ἐπληγώθην.34Καὶ ἐμεγαλύνθη ἡ μάχη ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ· ὁ δὲ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ ἵστατο ἐπὶ τῆς ἁμάξης ἀντικρὺ τῶν Συρίων ἕως ἑσπέρας· καὶ περὶ τὴν δύσιν τοῦ ἡλίου ἀπέθανε.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Αποκάλυψις Κεφάλαιο β’ [2] // Εδάφια 10-11 10Μή φοβοῦ μηδὲν ἐκ τῶν ὅσα μέλλεις νὰ πάθῃς. Ἰδού, ὁ διάβολος μέλλει νὰ βάλῃ τινὰς ἐξ ὑμῶν εἰς φυλακήν διὰ νὰ δοκιμασθῆτε, καὶ θέλετε ἔχει θλῖψιν δέκα ἡμερῶν. Γίνου πιστὸς μέχρι θανάτου, καὶ θέλω σοι δώσει τὸν στέφανον τῆς ζωῆς. 11Ὅστις ἔχει τίον ἄς ἀκούσῃ τί λέγει […]
Προς Εβραίους Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 7-15 7Διὰ τοῦτο, καθὼς λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον· Σήμερον, ἐὰν ἀκούσητε τῆς φωνῆς αὐτοῦ,8μή σκληρύνητε τὰς καρδίας σας ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ,9ὅπου οἱ πατέρες σας μὲ ἐπείρασαν, μὲ ἐδοκίμασαν καὶ εἶδον τὰ ἔργα μου τεσσαράκοντα ἔτη·10διὰ τοῦτο δυσηρεστήθην εἰς […]
Α΄ Κορινθίους Κεφάλαιο ιγ’ [13] // Εδάφια 1-13 1Ἐὰν λαλῶ τὰς γλώσσας τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μή ἔχω, ἔγεινα χαλκὸς ἠχῶν ἤ κύμβαλον ἀλαλάζον.2Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ ἐξεύρω πάντα τὰ μυστήρια καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε νὰ μετατοπίζω ὄρη, ἀγάπην δὲ μή ἔχω, εἶμαι οὐδέν.3Καὶ […]