Β’ Πέτρου
Κεφάλαιο β’ [2]  //  Εδάφια 9-22

9ἐξεύρει ὁ Κύριος νὰ ἐλευθερόνῃ ἐκ τοῦ πειρασμοῦ τοὺς εὐσεβεῖς, τοὺς δὲ ἀδίκους νὰ φυλάττῃ εἰς τὴν ἡμέραν τῆς κρίσεως, διὰ νὰ κολάζωνται,
10μάλιστα δὲ τοὺς ὀπίσω τῆς σαρκὸς ἀκολουθοῦντας μὲ ἐπιθυμίαν ἀκαθαρσίας καὶ καταφρονοῦντας τὴν ἐξουσίαν. Εἶναι τολμηταί, αὐθάδεις, δὲν τρέμουσι βλασφημοῦντες τὰ ἀξιώματα,11ἐνῷ οἱ ἄγγελοι, μεγαλήτεροι ὄντες εἰς ἰσχὺν καὶ δύναμιν, δὲν φέρουσι κατ᾿ αὐτῶν βλάσφημον κρίσιν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.12Οὗτοι ὅμως, ὡς ἄλογα φυσικὰ ζῶα γεγεννημένα διὰ ἅλωσιν καὶ φθοράν, βλασφημοῦσι περὶ πραγμάτων τὰ ὁποῖα ἀγνοοῦσι, καὶ θέλουσι καταφθαρῆ ἐν τῇ ἰδίᾳ αὑτῶν διαφθορᾷ,13καὶ θέλουσι λάβει τὸν μισθὸν τῆς ἀδικίας αὑτῶν· στοχάζονται ἠδονήν τὴν καθημερινήν τρυφήν, εἶναι σπίλοι καὶ μῶμοι, ἐντρυφῶσιν ἐν ταῖς ἀπάταις αὑτῶν, συμποσιάζουσι μὲ σᾶς,14ἔχουσιν ὀφθαλμοὺς μεστοὺς μοιχείας καὶ μή παυομένους ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας, δελεάζουσι ψυχὰς ἀστηρίκτους, ἔχουσι τὴν καρδίαν γεγυμνασμένην εἰς πλεονεξίας, εἶναι τέκνα κατάρας·15ἀφήσαντες τὴν εὐθεῖαν ὁδόν, ἐπλανήθησαν καὶ ἠκολούθησαν τὴν ὁδὸν τοῦ Βαλαὰμ υἱοῦ τοῦ Βοσόρ, ὅστις ἠγάπησε τὸν μισθὸν τῆς ἀδικίας,16ἠλέγχθη ὅμως διὰ τὴν ἰδίαν αὑτοῦ παρανομίαν, ἄφωνον ὑποζύγιον μὲ φωνήν ἀνθρώπου λαλῆσαν ἠμπόδισε τὴν παραφροσύνην τοῦ προφήτου.
17Οὗτοι εἶναι πηγαὶ ἄνυδροι, νεφέλαι ὑπὸ ἀνεμοστροβίλου ἐλαυνόμεναι, διὰ τοὺς ὁποίους τὸ ζοφερὸν σκότος φυλάττεται εἰς τὸν αἰῶνα.18Διότι λαλοῦντες ὑπερήφανα λόγια ματαιότητος, δελεάζουσι μὲ τὰς ἐπιθυμίας τῆς σαρκός, μὲ τὰς ἀσελγείας ἐκείνους οἵτινες τωόντι ἀπέφυγον τοὺς ἐν πλάνῃ ζῶντας,19ἐπαγγελλόμενοι εἰς αὐτοὺς ἐλευθερίαν, ἐνῷ αὐτοὶ εἶναι δοῦλοι τῆς διαφθορᾶς· διότι ἀπὸ ὅντινα νικᾶταί τις, τούτου καὶ δοῦλος γίνεται.20Ἐπειδή ἐὰν ἀφοῦ ἀπέφυγον τὰ μολύσματα τοῦ κόσμου διὰ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐνεπλέχθησαν πάλιν εἰς ταῦτα καὶ νικῶνται, ἔγειναν εἰς αὐτοὺς τὰ ἔσχατα χειρότερα τῶν πρώτων.21Ἐπειδή καλήτερον ἦτο εἰς αὐτοὺς νὰ μή γνωρίσωσι τὴν ὁδὸν τῆς δικαιοσύνης, παρὰ ἀφοῦ ἐγνώρισαν νὰ ἐπιστρέψωσιν ἐκ τῆς παραδοθείσης εἰς αὐτοὺς ἁγίας ἐντολῆς. 22Συνέβη δὲ εἰς αὐτοὺς τὸ τῆς ἀληθινῆς παροιμίας, Ὁ κύων ἐπέστρεψεν εἰς τὸ ἴδιον αὑτοῦ ἐξέρασμα, καί, Ὁ χοῖρος λουσθεὶς ἐπέστρεψεν εἰς τὸ κύλισμα τοῦ βορβόρου.