Α’ Κορινθίους
Κεφάλαιο ιε’ [15] // Εδάφια 1-58
1Σᾶς φανερόνω δέ, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον ἐκήρυξα πρὸς ἐσᾶς, τὸ ὁποῖον καὶ παρελάβετε, εἰς τὸ ὁποῖον καὶ ἵστασθε,2διὰ τοῦ ὁποίου καὶ σώζεσθε, τίνι τρόπῳ σᾶς ἐκήρυξα αὐτό, ἄν φυλάττητε αὐτό, ἐκτὸς ἐὰν ἐπιστεύσατε ματαίως.3Διότι παρέδωκα εἰς ἐσᾶς ἐν πρώτοις ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον καὶ παρέλαβον, ὅτι ὁ Χριστὸς ἀπέθανε διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς,4καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἀνέστη τὴν τρίτην ἡμέραν κατὰ τὰς γραφάς,5καὶ ὅτι ἐφάνη εἰς τὸν Κηφᾶν, ἔπειτα εἰς τοὺς δώδεκα6μετὰ ταῦτα ἐφάνη εἰς πεντακοσίους καὶ ἐπέκεινα ἀδελφοὺς διὰ μιᾶς, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ πλειότεροι μένουσιν ἕως τώρα, τινὲς δὲ καὶ ἐκοιμήθησαν7ἔπειτα ἐφάνη εἰς τὸν Ἰάκωβον, ἔπειτα εἰς πάντας τοὺς ἀποστόλους8τελευταῖον δὲ πάντων ἐφάνη καὶ εἰς ἐμὲ ὡς εἰς ἔκτρωμα.9Διότι ἐγὼ εἶμαι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὅστις δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ ὀνομάζωμαι ἀπόστολος, διότι κατεδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ10ἀλλὰ χάριτι Θεοῦ εἶμαι ὅτι εἶμαι καὶ ἡ εἰς ἐμὲ χάρις αὐτοῦ δὲν ἔγεινε ματαία, ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα, πλήν οὐχὶ ἐγώ, ἀλλ᾿ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ μετ᾿ ἐμοῦ. 11Εἴτε λοιπὸν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτω κηρύττομεν καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.
12Ἐὰν δὲ ὁ Χριστὸς κηρύττηται ὅτι ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, πῶς τινὲς μεταξὺ σας λέγουσιν ὅτι ἀνάστασις νεκρῶν δὲν εἶναι;13Καὶ ἐὰν ἀνάστασις νεκρῶν δὲν ἦναι, οὐδ᾿ ὁ Χριστὸς ἀνέστη14καὶ ἄν ὁ Χριστὸς δὲν ἀνέστη, μάταιον ἄρα εἶναι τὸ κήρυγμα ἡμῶν, ματαία δὲ καὶ ἡ πίστις σας.15Εὑρισκόμεθα δὲ καὶ ψευδομάρτυρες τοῦ Θεοῦ, διότι ἐμαρτυρήσαμεν περὶ τοῦ Θεοῦ ὅτι ἀνέστησε τὸν Χριστόν, τὸν ὁποῖον δὲν ἀνέστησεν, ἐὰν καθ᾿ ὑπόθεσιν δὲν ἀνασταίνωνται νεκροί.16Διότι ἐὰν δὲν ἀνασταίνωνται νεκροί, οὐδ᾿ ὁ Χριστὸς ἀνέστη17ἀλλ᾿ ἐὰν ὁ Χριστὸς δὲν ἀνέστῃ, ματαία ἡ πίστις σας ἔτι εἶσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν. 18Ἄρα καὶ οἱ κοιμηθέντες ἐν Χριστῷ ἀπωλέσθησαν.19Ἐὰν ἐν ταύτῃ τῇ ζωῇ μόνον ἐλπίζωμεν εἰς τὸν Χριστόν, εἴμεθα ἐλεεινότεροι πάντων τῶν ἀνθρώπων.
20Ἀλλὰ τώρα ὁ Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, ἔγεινεν ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων.21Διότι ἐπειδή ὁ θάνατος ἦλθε δι᾿ ἀνθρώπου, οὕτω καὶ δι᾿ ἀνθρώπου ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν.22Ἐπειδή καθὼς πάντες ἀποθνήσκουσιν ἐν τῷ Ἀδάμ, οὕτω καὶ πάντες θέλουσι ζωοποιηθῆ ἐν τῷ Χριστῷ.23Ἕκαστος ὅμως κατὰ τὴν ἰδίαν αὑτοῦ τάξιν ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ ἀπαρχή, ἔπειτα ὅσοι εἶναι τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ24Ὕστερον θέλει εἶσθαι τὸ τέλος, ὅταν παραδώσῃ τὴν βασιλείαν εἰς τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα, ὅταν καταργήσῃ πᾶσαν ἀρχήν καὶ πᾶσαν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν.25Διότι πρέπει νὰ βασιλεύῃ ἑωσοῦ θέσῃ πάντας τοὺς ἐχθροὺς ὑπὸ τοὺς πόδας αὑτοῦ.26Ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖται ὁ θάνατος27διότι πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ. Ὅταν δὲ εἴπῃ ὅτι πάντα εἶναι ὑποτεταγμένα, φανερὸν ὅτι ἐξαιρεῖται ὁ ὑποτάξας εἰς αὐτὸν τὰ πάντα.28Ὅταν δὲ ὑποταχθῶσιν εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, τότε καὶ αὐτὸς ὁ Υἱὸς θέλει ὑποταχθῆ εἰς τὸν ὑποτάξαντα εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, διὰ νὰ ἦναι ὁ Θεὸς τὰ πάντα ἐν πᾶσιν.
29Ἐπειδή τί θέλουσι κάμει οἱ βαπτιζόμενοι ὑπὲρ τῶν νεκρῶν, ἐὰν τῳόντι οἱ νεκροὶ δὲν ἀνασταίνωνται, διὰ τί καὶ βαπτίζονται ὑπὲρ τῶν νεκρῶν; 30διὰ τί καὶ ἡμεῖς κινδυνεύομεν πᾶσαν ὥραν;31Καθ᾿ ἡμέραν ἀποθνήσκω, μὰ τὴν εἰς ἐσᾶς καύχησίν μου, τὴν ὁποίαν ἔχω ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.32Ἐὰν κατὰ ἄνθρωπον ἐπολέμησα μὲ θηρία ἐν Ἐφέσῳ, τί τὸ ὄφελος εἰς ἐμέ; ἄν οἱ νεκροὶ δὲν ἀνασταίνωνται, ἄς φάγωμεν καὶ ἄς πίωμεν, διότι αὔριον ἀποθνήσκομεν.
33Μή πλανᾶσθε Φθείρουσι τὰ καλὰ ἤθη αἱ κακαὶ συναναστροφαί. 34Συνέλθετε εἰς ἑαυτοὺς κατὰ τὸ δίκαιον καὶ μή ἁμαρτάνετε διότι τινὲς ἔχουσιν ἀγνωσίαν Θεοῦ πρὸς ἐντροπήν σας λέγω τοῦτο.
35Ἀλλὰ θέλει τις εἰπεῖ Πῶς ἀνασταίνονται οἱ νεκροί; καὶ μὲ ποῖον σῶμα ἔρχονται;36Ἄφρον, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον σὺ σπείρεις, δὲν ζωογονεῖται ἐὰν δὲν ἀποθάνῃ37καὶ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον σπείρεις, δὲν σπείρεις τὸ σῶμα τὸ ὁποῖον μέλλει νὰ γείνῃ, ἀλλὰ γυμνὸν κόκκον, σίτου τυχὸν ἤ τινος τῶν λοιπῶν.38Ὁ δὲ Θεὸς δίδει εἰς αὐτὸ σῶμα καθὼς ἠθέλησε, καὶ εἰς ἕκαστον τῶν σπερμάτων τὸ ἰδιαίτερον αὐτοῦ σῶμα.39Πᾶσα σὰρξ δὲν εἶναι ἡ αὐτή σάρξ, ἀλλὰ ἄλλη μὲν σὰρξ τῶν ἀνθρώπων, ἄλλη δὲ σὰρξ τῶν κτηνῶν, ἄλλη δὲ τῶν ἰχθύων καὶ ἄλλη τῶν πτηνῶν.40Εἶναι καὶ σώματα ἐπουράνια καὶ σώματα ἐπίγεια πλήν ἄλλη μὲν ἡ δόξα τῶν ἐπουρανίων, ἄλλη δὲ ἡ τῶν ἐπιγείων.41Ἄλλη δόξα εἶναι τοῦ ἡλίου, καὶ ἄλλη δόξα τῆς σελήνης, καὶ ἄλλη δόξα τῶν ἀστέρων διότι ἀστήρ διαφέρει ἀστέρος κατὰ τὴν δόξαν.
42Οὕτω καὶ ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν. Σπείρεται ἐν φθορᾷ, ἀνίσταται ἐν ἀφθαρσίᾳ43σπείρεται ἐν ἀτιμίᾳ, ἀνίσταται ἐν δόξῃ σπείρεται ἐν ἀσθενείᾳ, ἀνίσταται ἐν δυνάμει44σπείρεται σῶμα ζωϊκόν, ἀνίσταται σῶμα πνευματικόν. Εἶναι σῶμα ζωϊκόν, καὶ εἶναι σῶμα πνευματικόν.45Οὕτως εἶναι καὶ γεγραμμένον Ὁ πρῶτος ἄνθρωπος Ἀδὰμ ἔγεινεν εἰς ψυχήν ζῶσαν ὁ ἔσχατος Ἀδὰμ εἰς πνεῦμα ζωοποιοῦν.46Πλήν οὐχὶ πρῶτον τὸ πνευματικόν, ἀλλὰ τὸ ζωϊκόν, ἔπειτα τὸ πνευματικόν.47Ὁ πρῶτος ἄνθρωπος εἶναι ἐκ τῆς γῆς χοϊκός, ὁ δεύτερος ἄνθρωπος ὁ Κύριος ἐξ οὐρανοῦ.48Ὁποῖος ὁ χοϊκός, τοιοῦτοι καὶ οἱ χοϊκοί, καὶ ὁποῖος ὁ ἐπουράνιος, τοιοῦτοι καὶ οἱ ἐπουράνιοι49καὶ καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, θέλομεν φορέσει καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου.
50Τοῦτο δὲ λέγω, ἀδελφοί, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν Θεοῦ δὲν δύνανται νὰ κληρονομήσωσιν, οὐδὲ ἡ φθορὰ κληρονομεῖ τὴν ἀφθαρσίαν.51Ἰδού, μυστήριον λέγω πρὸς ἐσᾶς πάντες μὲν δὲν θέλομεν κοιμηθῆ, πάντες ὅμως θέλομεν μεταμορφωθῆ,52ἐν μιᾷ στιγμῇ, ἐν ῥιπῇ ὀφθαλμοῦ, ἐν τῇ ἐσχάτῃ σάλπιγγι διότι θέλει σαλπίσει, καὶ οἱ νεκροὶ θέλουσιν ἀναστηθῆ ἄφθαρτοι, καὶ ἡμεῖς θέλομεν μεταμορφωθῆ.53Διότι πρέπει τὸ φθαρτὸν τοῦτο νὰ ἐνδυθῇ ἀφθαρσίαν, καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο νὰ ἐνδυθῇ ἀθανασίαν.54Ὅταν δὲ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδυθῇ ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδυθῇ ἀθανασίαν, τότε θέλει γείνει ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος Κατεπόθη ὁ θάνατος ἐν νίκῃ.55Ποῦ, θάνατε, τὸ κέντρον σου; πού, ᾅδη, ἡ νίκη σου;56τὸ δὲ κέντρον τοῦ θανάτου εἶναι ἡ ἁμαρτία, καὶ ἡ δύναμις τῆς ἁμαρτίας ὁ νόμος.57Ἀλλὰ χάρις εἰς τὸν Θεόν, ὅστις δίδει εἰς ἡμᾶς τὴν νίκην διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.58Ὥστε, ἀδελφοὶ μου ἀγαπητοί, γίνεσθε στερεοί, ἀμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εἰς τὸ ἔργον τοῦ Κυρίου, γινώσκοντες ὅτι ὁ κόπος σας δὲν εἶναι μάταιος ἐν Κυρίῳ.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Πράξεις των Αποστόλων Κεφάλαιο ιγ’ [13] // Εδάφια 1-13 1Ἦσαν δὲ ἐν Ἀντιοχείᾳ ἐν τῇ ὑπαρχούσῃ ἐκκλησίᾳ προφῆταί τινες καὶ διδάσκαλοι, ὁ Βαρνάβας καὶ Συμεὼν ὁ καλούμενος Νίγερ, καὶ Λούκιος ὁ Κυρηναῖος, καὶ Μαναήν ὁ συνανατραφεὶς μετὰ τοῦ Ἡρώδου τοῦ τετράρχου, καὶ ὁ Σαῦλος.2Καὶ ἐνῷ ὑπηρέτουν εἰς τὸν Κύριον καὶ ἐνήστευον, εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ […]
Κατά Ιωάννην Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 35-50 35Εἶπε λοιπὸν πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἔτι ὀλίγον καιρὸν τὸ φῶς εἶναι μεθ᾿ ὑμῶν· περιπατεῖτε ἐνόσῳ ἔχετε τὸ φῶς, διὰ νὰ μή σᾶς καταφθάσῃ τὸ σκότος· καὶ ὅστις περιπατεῖ ἐν τῷ σκότει δὲν ἐξεύρει ποῦ ὑπάγει. 36Ἐνόσῳ ἔχετε τὸ φῶς, πιστεύετε εἰς τὸ φῶς, διὰ νὰ γείνητε […]
Γένεσις Κεφάλαιο α’ [1] // Εδάφια 26-31 26Καὶ εἶπεν ὁ Θεός, Ἄς κάμωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμῶν, καθ᾿ ὁμοίωσιν ἡμῶν· καὶ ἄς ἐξουσιάζῃ ἐπὶ τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ ἐπὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐπὶ τῶν κτηνῶν καὶ ἐπὶ πάσης τῆς γῆς καὶ ἐπὶ παντὸς ἑρπετοῦ, ἕρποντος ἐπὶ τῆς γῆς.27Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν […]