Α’ Ιωάννου
Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-20
1Ἴδετε ὁποίαν ἀγάπην ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς ὁ Πατήρ, ὥστε νὰ ὀνομασθῶμεν τέκνα Θεοῦ. Διὰ τοῦτο ὁ κόσμος δὲν γνωρίζει ἡμᾶς, διότι δὲν ἐγνώρισεν αὐτόν.2Ἀγαπητοί, τώρα εἴμεθα τέκνα Θεοῦ, καὶ ἔτι δὲν ἐφανερώθη τί θέλομεν εἶσθαι· ἐξεύρομεν ὅμως ὅτι ὅταν φανερωθῇ, θέλομεν εἶσθαι ὅμοιοι μὲ αὐτόν, διότι θέλομεν ἰδεῖ αὐτὸν καθὼς εἶναι. 3Καὶ πᾶς ὅστις ἔχει τὴν ἐλπίδα ταύτην ἐπ᾿ αὐτὸν καθαρίζει ἑαυτόν, καθὼς ἐκεῖνος εἶναι καθαρός.
4Πᾶς ὅστις πράττει τὴν ἁμαρτίαν πράττει καὶ τὴν ἀνομίαν, διότι ἡ ἁμαρτία εἶναι ἡ ἀνομία.5Καὶ ἐξεύρετε ὅτι ἐκεῖνος ἐφανερώθη διὰ νὰ σηκώσῃ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, καὶ ἁμαρτία ἐν αὐτῷ δὲν ὑπάρχει.6Πᾶς ὅστις μένει ἐν αὐτῷ δὲν ἁμαρτάνει· πᾶς ὁ ἁμαρτάνων δὲν εἶδεν αὐτὸν οὐδὲ ἐγνώρισεν αὐτόν.7Τεκνία, ἄς μή σᾶς πλανᾷ μηδείς· ὅστις πράττει τὴν δικαιοσύνην εἶναι δίκαιος, καθὼς ἐκεῖνος εἶναι δίκαιος·8ὅστις πράττει τὴν ἁμαρτίαν εἶναι ἐκ τοῦ διαβόλου, διότι ἀπ᾿ ἀρχῆς ὁ διάβολος ἁμαρτάνει. Διὰ τοῦτο ἐφανερώθη ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ καταστρέψῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου.9Πᾶς ὅστις ἐγεννήθη ἐκ τοῦ Θεοῦ ἁμαρτίαν δὲν πράττει, διότι σπέρμα αὐτοῦ μένει ἐν αὐτῷ· καὶ δὲν δύναται νὰ ἁμαρτάνῃ, διότι ἐγεννήθη ἐκ τοῦ Θεοῦ.10Ἐν τούτῳ γνωρίζονται τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ τέκνα τοῦ διαβόλου. Πᾶς ὅστις δὲν πράττει δικαιοσύνην δὲν εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ, οὐδὲ ὅστις δὲν ἀγαπᾷ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ.
11Διότι αὕτη εἶναι ἡ παραγγελία, τὴν ὁποίαν ἠκούσατε ἀπ᾿ ἀρχῆς, νὰ ἀγαπῶμεν ἀλλήλους·12οὐχὶ καθὼς ὁ Κάϊν ἦτο ἐκ τοῦ πονηροῦ καὶ ἔσφαξε τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ· καὶ διὰ τί ἔσφαξεν αὐτόν; διότι τὰ ἔργα αὐτοῦ ἦσαν πονηρά, τὰ δὲ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ δίκαια.13Μή θαυμάζετε, ἀδελφοὶ μου, ἄν ὁ κόσμος σᾶς μισῇ.14Ἡμεῖς ἐξεύρομεν ὅτι μετέβημεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, διότι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελφούς· ὅστις δὲν ἀγαπᾷ τὸν ἀδελφὸν μένει ἐν τῷ θανάτῳ.15Πᾶς ὅστις μισεῖ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ εἶναι ἀνθρωποκτόνος· καὶ ἐξεύρετε ὅτι πᾶς ἀνθρωποκτόνος δὲν ἔχει ζωήν αἰώνιον μένουσαν ἐν ἑαυτῷ.16Ἐκ τούτου γνωρίζομεν τὴν ἀγάπην, ὅτι ἐκεῖνος ὑπὲρ ἡμῶν τὴν ψυχήν αὑτοῦ ἔβαλε· καὶ ἡμεῖς χρεωστοῦμεν ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν νὰ βάλλωμεν τὰς ψυχὰς ἡμῶν.17Ὅστις ὅμως ἔχῃ τὸν βίον τοῦ κόσμου καὶ θεωρῇ τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ ὅτι ἔχει χρείαν καὶ κλείσῃ τὰ σπλάγχνα αὑτοῦ ἀπ᾿ αὐτοῦ, πῶς ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μένει ἐν αὐτῷ;18Τεκνία μου, μή ἀγαπῶμεν μὲ λόγον μηδὲ μὲ γλῶσσαν, ἀλλὰ μὲ ἔργον καὶ ἀλήθειαν.
19Καὶ ἐκ τούτου γνωρίζομεν ὅτι εἴμεθα ἐκ τῆς ἀληθείας, καὶ θέλομεν πληροφορήσει τὰς καρδίας ἡμῶν ἔμπροσθεν αὐτοῦ,20διότι ἐὰν μᾶς κατακρίνῃ ἡ καρδία, βεβαίως ὁ Θεὸς εἶναι μεγαλήτερος τῆς καρδίας ἡμῶν καὶ γνωρίζει τὰ πάντα.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Γένεσις Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-13 1Ὁ δὲ ὄφις ἦτο τὸ φρονιμώτερον πάντων τῶν ζώων τοῦ ἀγροῦ, τὰ ὁποῖα ἔκαμε Κύριος ὁ Θεός· καὶ εἶπεν ὁ ὄφις πρὸς τὴν γυναῖκα, Τῷ ὄντι εἶπεν ὁ Θεός, Μή φάγητε ἀπὸ παντὸς δένδρου τοῦ παραδείσου;2Καὶ εἶπεν ἡ γυνή πρὸς τὸν ὄφιν, Ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῶν δένδρων τοῦ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιδ’ [14] // Εδάφια 1-24 1Καὶ ὅτε ἦλθεν αὐτὸς εἰς τὸν οἶκον τινὸς τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων τὸ σάββατον διὰ νὰ φάγῃ ἄρτον, ἐκεῖνοι παρετήρουν αὐτόν.2Καὶ ἰδού, ἄνθρωπός τις ὑδρωπικὸς ἦτο ἔμπροσθεν αὐτοῦ.3Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους, λέγων· Εἶναι τάχα συγκεχωρημένον νὰ θεραπεύῃ τις ἐν τῷ σαββάτω;4Οἱ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ι’ [10] // Εδάφια 25-42 25Καὶ ἰδού, νομικὸς τις ἐσηκώθη πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αἰώνιον;26Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί εἶναι γεγραμμένον; πῶς ἀναγινώσκεις;27Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· Θέλεις ἀγαπᾷ Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς […]