Ψαλμοί
Κεφάλαιο με’ [45] // Εδάφια 1-23
1[Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν, ἐπὶ Νεγινώθ· Μασχὶλ τοῦ Δαβίδ.] Δὸς ἀκρόασιν, Θεέ, εἰς τὴν προσευχήν μου, καὶ μή ἀποσυρθῇς ἀπὸ τῆς δεήσεώς μου.
2Πρόσεξον εἰς ἐμὲ καὶ εἰσάκουσόν μου· λυποῦμαι ἐν τῇ μελέτῃ μου καὶ ταράττομαι,
3ἀπὸ τῆς φωνῆς τοῦ ἐχθροῦ, ἀπὸ τῆς καταθλίψεως τοῦ ἀσεβοῦς· διότι ῥίπτουσιν ἐπ᾿ ἐμὲ ἀνομίαν καὶ μετ᾿ ὀργῆς μὲ μισοῦσιν.
4Ἡ καρδία μου καταθλίβεται ἐντὸς μου, καὶ φόβος θανάτου ἔπεσεν ἐπ᾿ ἐμέ.
5Φόβος καὶ τρόμος ἦλθεν ἐπ᾿ ἐμέ, καὶ φρίκη μὲ ἐκάλυψε.
6Καὶ εἶπα, Τίς νὰ μοὶ ἔδιδε πτέρυγας ὡς περιστερᾶς· ἤθελον πετάξει καὶ ἀναπαυθῆ.
7Ἰδού, ἤθελον ἀπομακρυνθῆ φεύγων, ἤθελον διατρίβει ἐν τῇ ἐρήμῳ.
Διάψαλμα.
8Ἤθελον ταχύνει τὴν φυγήν μου ἀπό τῆς ὁρμῆς τοῦ ἀνέμου, ἀπὸ τῆς θυέλλης.
9Καταπόντισον αὐτούς, Κύριε· διαίρεσον τὰς γλώσσας αὐτῶν· διότι εἶδον καταδυναστείαν καὶ ἔριδα ἐν τῇ πόλει.
10Ἡμέραν καὶ νύκτα περικυκλοῦσιν αὐτήν περὶ τὰ τείχη αὐτῆς· καὶ ἀνομία καὶ ὕβρις εἶναι ἐν τῷ μέσῳ αὐτῆς·
11πονηρία ἐν τῷ μέσῳ αὐτῆς· καὶ ἀπάτη καὶ δόλος δὲν λείπουσιν ἀπὸ τῶν πλατειῶν αὐτῆς.
12Ἐπειδή δὲν μὲ νείδισεν ἐχθρός, τὸ ὁποῖον ἤθελον ὑποφέρει· δὲν ἠγέρθη ἐπ᾿ ἐμὲ ὁ μισῶν με· τότε ἤθελον κρυφθῆ ἀπ᾿ αὐτοῦ·
13Ἀλλὰ σύ, ἄνθρωπε ὁμόψυχε, ὁδηγὲ μου καὶ γνωστὲ μου·
14οἵτινες συνωμιλοῦμεν μετὰ γλυκύτητος, συνεπορευόμεθα εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ.
15Ἄς ἔλθῃ θάνατος ἐπ᾿ αὐτούς· ἄς καταβῶσι ζῶντες εἰς τὸν ᾅδην· διότι μεταξὺ αὐτῶν, ἐν ταῖς κατοικίαις αὐτῶν, εἶναι κακίαι.
16Ἐγὼ πρὸς τὸν Θεὸν θέλω κράζει, καὶ ὁ Κύριος θέλει μὲ σώσει.
17Ἑσπέρας καὶ πρωΐ καὶ μεσημβρίαν θέλω παρακαλεῖ καὶ φωνάζει· καὶ θέλει ἀκούσει τῆς φωνῆς μου.
18Θέλει λυτρώσει ἐν εἰρήνῃ τὴν ψυχήν μου ἀπὸ τῆς μάχης τῆς κατ᾿ ἐμοῦ· διότι πολλοὶ εἶναι ἐναντίον μου.
19Ὁ Θεός, ὁ ὑπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων, θέλει εἰσακούσει καὶ θέλει ταπεινώσει αὐτούς· Διάψαλμα· διότι δὲν μεταβάλλουσι τρόπον οὐδὲ φοβοῦνται τὸν Θεόν.
20Ἕκαστος ἐκτείνει τὰς χεῖρας αὑτοῦ ἐπὶ τοὺς εἰρηνεύοντας μετ᾿ αὐτοῦ· ἀθετεῖ τὴν συνθήκην αὑτοῦ.
21Τὸ στόμα αὐτοῦ εἶναι ἁπαλώτερον βουτύρου, ἀλλ᾿ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ εἶναι πόλεμος· τὰ λόγια αὐτοῦ εἶναι μαλακώτερα ἐλαίου, πλήν εἶναι ξίφη γυμνά.
22Ἐπίρριψον ἐπὶ τὸν Κύριον τὸ φορτίον σου, καὶ αὐτὸς θέλει σὲ ἀνακουφίσει· δὲν θέλει ποτὲ συγχωρήσει νὰ σαλευθῇ ὁ δίκαιος.
23Ἀλλὰ σύ, Θεέ, θέλεις καταβιβάσει αὐτοὺς εἰς φρέαρ ἀπωλείας· ἄνδρες αἱμάτων καὶ δολιότητος δὲν θέλουσι φθάσει εἰς τὸ ἥμισυ τῶν ἡμερῶν αὑτῶν· ἀλλ᾿ ἐγὼ θέλω ἐλπίζει ἐπὶ σέ.
Κατά Ιωάννην
Κεφάλαιο θ’ [9] // Εδάφια 43-56
43Ἐξεπλήττοντο δὲ πάντες ἐπὶ τὴν μεγαλειότητα τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἐνῷ πάντες ἐθαύμαζον διὰ πάντα ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ·44Βάλετε σεῖς εἰς τὰ ὦτά σας τοὺς λόγους τούτους· διότι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει νὰ παραδοθῇ εἰς χεῖρας ἀνθρώπων.45Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ἐνόουν τὸν λόγον τοῦτον, καὶ ἦτο ἀποκεκρυμμένος ἀπ᾿ αὐτῶν, διὰ νὰ μή νοήσωσιν αὐτόν, καὶ ἐφοβοῦντο νὰ ἐρωτήσωσιν αὐτὸν περὶ τοῦ λόγου τούτου.
46Εἰσῆλθε δὲ εἰς αὐτοὺς διαλογισμός, τίς τάχα ἐξ αὐτῶν ἦτο μεγαλήτερος.47Ὁ δὲ Ἰησοῦς, ἰδὼν τὸν διαλογισμὸν τῆς καρδίας αὐτῶν, ἐπίασε παιδίον καὶ ἔστησεν αὐτὸ πλησίον ἑαυτοῦ48καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὅστις δεχθῇ τοῦτο τὸ παιδίον εἰς τὸ ὄνομά μου, ἐμὲ δέχεται, καὶ ὅστις δεχθῇ ἐμέ, δέχεται τὸν ἀποστείλαντά με· διότι ὁ ὑπάρχων μικρότερος μεταξὺ πάντων ὑμῶν οὗτος θέλει εἶσθαι μέγας.
49Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰωάννης, εἶπεν· Ἐπιστάτα, εἴδομέν τινα ἐκβάλλοντα τὰ δαιμόνια ἐν τῷ ὀνόματί σου, καὶ ἠμποδίσαμεν αὐτόν, διότι δὲν ἀκολουθεῖ μεθ᾿ ἡμῶν.50Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Μή ἐμποδίζετε· διότι ὅστις δὲν εἶναι καθ᾿ ἡμῶν, εἶναι ὑπὲρ ἡμῶν.
51Καὶ ὅτε συνεπληροῦντο αἱ ἡμέραι διὰ νὰ ἀναληφθῇ, τότε αὐτὸς ἔκαμε στερεὰν ἀπόφασιν νὰ ὑπάγῃ εἰς Ἱερουσαλήμ.52Καὶ ἀπέστειλεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ μηνυτάς, οἵτινες πορευθέντες εἰσῆλθον εἰς κώμην Σαμαρειτῶν, διὰ νὰ κάμωσιν ἑτοιμασίαν εἰς αὐτόν.53Καὶ δὲν ἐδέχθησαν αὐτόν, διότι ἐφαίνετο ὅτι ἐπορεύετο εἰς Ἱερουσαλήμ.54Ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης, εἶπον· Κύριε, θέλεις νὰ εἴπωμεν νὰ καταβῇ πῦρ ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ καὶ νὰ ἀφανίσῃ αὐτούς, καθὼς καὶ ὁ Ἠλίας ἔκαμε;55Στραφεὶς δὲ ἐπέπληξεν αὐτοὺς καὶ εἶπε· δὲν ἐξεύρετε ποίου πνεύματος εἶσθε σεῖς·56διότι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου δὲν ἦλθε νὰ ἀπολέσῃ ψυχὰς ἀνθρώπων, ἀλλὰ νὰ σώσῃ. Καὶ ὑπῆγον εἰς ἄλλην κώμην.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Α’ Πέτρου Κεφάλαιο α’ [1 ] // Εδάφια 1-11 1Πέτρος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρὸς τοὺς παρεπιδήμους τοὺς διεσπαρμένους εἰς Πόντον, Γαλατίαν, Καππαδοκίαν, Ἀσίαν καὶ Βιθυνίαν, 2ἐκλεκτοὺς κατὰ πρόγνωσιν Θεοῦ Πατρός, διὰ τοῦ ἁγιασμοῦ τοῦ Πνεύματος, εἰς ὑπακοήν καὶ ῥαντισμὸν τοῦ αἵματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ· πληθυνθείη χάρις καὶ εἰρήνη εἰς ἐσᾶς. 3Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ Πατήρ […]
Δανιήλ Κεφάλαιο θ’ [10 ] / / Εδάφια 1-27 1Ἐν τῷ πρώτῳ ἔτει τοῦ Δαρείου, τοῦ υἱοῦ τοῦ Ἀσσουήρου, ἐκ τοῦ σπέρματος τῶν Μήδων, ὅστις ἐβασίλευσεν ἐπὶ τὸ βασίλειον τῶν Χαλδαίων,2ἐν τῷ πρώτῳ ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ, ἐγὼ ὁ Δανιήλ ἐνόησα ἐν τοῖς βιβλίοις τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐτῶν, περὶ τῶν ὁποίων ὁ λόγος τοῦ Κυρίου […]
Αποκάλυψη Ιωάννου Κεφάλαιο β’ [2 ] // Εδάφια 8-11 8Καὶ πρὸς τὸν ἄγγελον τῆς ἐκκλησίας τῶν Σμυρναίων γράψον· Ταῦτα λέγει ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ὅστις ἔγεινε νεκρὸς καὶ ἔζησεν·9Ἐξεύρω τὰ ἔργα σου καὶ τὴν θλῖψιν καὶ τὴν πτωχείαν· εἶσαι ὅμως πλούσιος· καὶ τὴν βλασφημίαν τῶν λεγόντων ἑαυτοὺς ὅτι εἶναι Ἰουδαῖοι καὶ δὲν εἶναι, ἀλλὰ […]