Ψαλμοί
Κεφάλαιο οα’ [71] // Εδάφια 1-24
1Ἐπὶ σέ, Κύριε, ἤλπισα· ἄς μή καταισχυνθῶ ποτέ.
2Διὰ τὴν δικαιοσύνην σου λύτρωσόν με καὶ ἐλευθέρωσόν με· Κλῖνον πρὸς ἐμὲ τὸ τίον σου καὶ σῶσόν με.
3Γενοῦ εἰς ἐμὲ τόπος ὀχυρός, διὰ νὰ καταφεύγω πάντοτε· σὺ διέταξας νὰ μὲ σώσῃς, διότι πέτρα μου καὶ φρούριόν μου εἶσαι.
4Θεὲ μου, λύτρωσόν με ἐκ δυνάμεως ἀσεβοῦς, ἐκ χειρὸς παρανόμου καὶ ἀδίκου.
5Διότι σὺ εἶσαι ἡ ἐλπὶς μου, Κύριε Θεέ· τὸ θάρρος μου ἐκ νεότητός μου.
6Ἐπὶ σὲ ἐπεστηρίχθην ἐκ τῆς κοιλίας· σὺ εἶσαι σκέπη μου ἐκ τῶν σπλάγχνων τῆς μητρὸς μου· εἰς σὲ θέλει εἶσθαι πάντοτε ὁ ὕμνος μου.
7Ὡς τέρας κατεστάθην εἰς τοὺς πολλούς· ἀλλὰ σὺ εἶσαι τὸ δυνατὸν καταφύγιόν μου,
8Ἄς ἐμπλησθῇ τὸ στόμα μου ἀπὸ τοῦ ὕμνου σου, ἀπὸ τῆς δόξης σου, ὅλην τὴν ἡμέραν.
9Μή μὲ ἀπόρρίψῃς ἐν καιρῷ γήρατος· ὅταν ἐκλείπῃ ἡ δύναμίς μου, μή μὲ ἐγκαταλίπῃς.
10Διότι οἱ ἐχθροὶ μου λαλοῦσι περὶ ἐμοῦ· καὶ οἱ παραφυλάττοντες τὴν ψυχήν μου συμβουλεύονται ὁμοῦ,
11Λέγοντες, Ὁ Θεὸς ἐγκατέλιπεν αὐτόν· καταδιώξατε καὶ πιάσατε αὐτόν, διότι δὲν ὑπάρχει ὁ σώζων.
12Θεέ, μή μακρυνθῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ· Θεὲ μου, τάχυνον εἰς βοήθειάν μου.
13Ἄς αἰσχυνθῶσιν, ἄς ἐξαλειφθῶσιν οἱ ἐχθροὶ τῆς ψυχῆς μου· ἄς σκεπασθῶσι ἀπὸ ὀνείδους καὶ ἐντροπῆς οἱ ζητοῦντες τὸ κακὸν μου.
14Ἐγὼ δὲ πάντοτε θέλω ἐλπίζει, καὶ θέλω προσθέτει ἐπὶ πάντας τοὺς ἐπαίνους σου.
15Τὸ στόμα μου θέλει κηρύττει τὴν δικαιοσύνην σου καὶ τὴν σωτηρίαν σου ὅλην τὴν ἡμέραν· διότι δὲν δύναμαι νὰ ἀπαριθμήσω αὐτάς.
16Θέλω περιπατεῖ ἐν τῇ δυνάμει Κυρίου τοῦ Θεοῦ· θέλω μνημονεύει τὴν δικαιοσύνην σου, σοῦ μόνου.
17Θεέ, σὺ μὲ ἐδίδαξας ἐκ νεότητός μου· καὶ μέχρι τοῦ νῦν ἐκήρυττον τὰ θαυμάσιά σου.
18Μή μὲ ἐγκαταλίπῃς μηδὲ μέχρι τοῦ γήρατος καὶ πολιᾶς, Θεέ, ἑωσοῦ κηρύξω τὸν βραχίονά σου εἰς ταύτην τὴν γενεάν, τὴν δύναμίν σου εἰς πάντας τους μεταγενεστέρους.
19Διότι ἡ δικαιοσύνη σου, Θεέ, εἶναι ὑπερυψωμένη· διότι ἔκαμες μεγαλεῖα Θεέ, τίς ὅμοιός σου,
20ὅστις ἔδειξας εἰς ἐμὲ θλίψεις πολλὰς καὶ ταλαιπωρίας, καὶ πάλιν μὲ ἀνεζωοποίησας καὶ ἐκ τῶν ἀβύσσων τῆς γῆς πάλιν ἀνήγαγές με;
21Ηὔξησας τὸ μεγαλεῖόν μου καὶ ἐπιστρέψας μὲ παρηγόρησας.
22Καὶ ἐγὼ, Θεὲ μου, θέλω δοξολογεῖ ἐν τῷ ὀργάνῳ τοῦ ψαλτηρίου σὲ καὶ τὴν ἀλήθειάν σου· εἰς σὲ θέλω ψαλμῳδεῖ ἐν κιθάρᾳ, Ἃγιε τοῦ Ἰσραήλ.
23Θέλουσιν ἀγάλλεσθαι τὰ χείλη μου, ὅταν εἰς σὲ ψαλμῳδῶ· καὶ ἡ ψυχή μου, τὴν ὁποίαν ἐλύτρωσας.
24Ἔτι δὲ ἡ γλῶσσά μου ὅλην τὴν ἡμέραν θέλει μελετᾷ τὴν δικαιοσύνην σου· διότι ἐνετράπησαν, διότι κατῃσχύνθησαν, οἱ ζητοῦντες τὸ κακὸν μου.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Μιχαίας Κεφάλαιο ζ’ [7] // Εδάφια 1-20 1Οὐαὶ εἰς ἐμέ, διότι εἶμαι ὡς ἐπικαρπολογία θέρους, ὡς ἐπιφυλλὶς τρυγητοῦ· δὲν ὑπάρχει βότρυς διὰ νὰ φάγῃ τις· ἡ ψυχή μου ἐπεθύμησε τὰς ἀπαρχὰς τῶν καρπῶν.2Ὁ ὅσιος ἀπωλέσθη ἐκ τῆς γῆς καὶ ὁ εὐθὺς δὲν ὑπάρχει μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων· πάντες ἐνεδρεύουσι διὰ αἷμα· κυνηγοῦσιν ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ.3Εἰς […]
Προς Γαλάτας Κεφάλαιο β’ [2] // Εδάφια 1-21 1Ἔπειτα μετὰ δεκατέσσαρα ἔτη πάλιν ἀνέβην εἰς Ἱεροσόλυμα μετὰ τοῦ Βαρνάβα, συμπαραλαβὼν καὶ τὸν Τίτον·2ἀνέβην δὲ κατὰ ἀποκάλυψιν· καὶ παρέστησα πρὸς αὐτοὺς τὸ εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον κηρύττω μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, κατ᾿ ἰδίαν δὲ πρὸς τοὺς ἐπισημοτέρους, μήπως τρέχω ἤ ἔτρεξα εἰς μάτην.3Ἀλλ᾿ οὐδὲ ὁ Τίτος ὁ μετ᾿ […]
Αποκάλυψη Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 14-22 14Καὶ πρὸς τὸν ἄγγελον τῆς ἐκκλησίας τῶν Λαοδικέων γράψον· Ταῦτα λέγει ὁ Ἀμήν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς καὶ ἀληθινός, ἡ ἀρχή τῆς κτίσεως τοῦ Θεοῦ.15Ἐξεύρω τὰ ἔργα σου, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶσαι οὔτε ζεστός· εἴθε νὰ ἦσο ψυχρὸς ἤ ζεστός·16οὕτως, ἐπειδή εἶσαι χλιαρὸς καὶ οὔτε ψυχρὸς οὔτε ζεστός, […]