Το στεφάνι σου είναι το έλεος Του.

Ψαλμοί
Κεφάλαιο ργ’ [103] // Εδάφια 1-22

[Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον· καὶ πάντα τὰ ἐντὸς μου τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.
2Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ μή λησμονῇς πάσας τὰς εὐεργεσίας αὐτοῦ·
3τὸν συγχωροῦντα πάσας τὰς ἀνομίας σου· τὸν ἰατρεύοντα πάσας τὰς ἀρρωστίας σου·
4τὸν λυτρόνοντα ἐκ τῆς φθορᾶς τὴν ζωήν σου· τὸν στεφανοῦντά σε μὲ ἔλεος καὶ οἰκτιρμούς·
5τὸν χορτάζοντα ἐν ἀγαθοῖς τὸ γῆράς σου· ἡ νεότης σου ἀνανεοῦται ὡς τοῦ ἀετοῦ.
6Ὁ Κύριος κάμνει δικαιοσύνην καὶ κρίσιν εἰς πάντας τοὺς ἀδικουμένους.
7Ἐφανέρωσε τὰς ὁδοὺς αὑτοῦ εἰς τὸν Μωϋσῆν, τὰ ἔργα αὑτοῦ εἰς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ.
8Οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων εἶναι ὁ Κύριος, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος.
9Δὲν θέλει δικολογεῖ διαπαντὸς οὐδὲ θέλει φυλάττει τὴν ὀργήν αὑτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.
10Δὲν ἔκαμεν εἰς ἡμᾶς κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, οὐδὲ ἀνταπέδωκεν εἰς ἡμᾶς κατὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν.
11Διότι ὅσον εἶναι τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ ὑπεράνω τῆς γῆς, τόσον μέγα εἶναι τὸ ἔλεος αὐτοῦ πρὸς τοὺς φοβουμένους αὐτόν.
12Ὅσον ἀπέχει ἡ ἀνατολή ἀπὸ τῆς δύσεως, τόσον ἐμάκρυνεν ἀφ᾿ ἡμῶν τὰς ἀνομίας ἡμῶν.
13Καθὼς σπλαγχνίζεται ὁ πατήρ τὰ τέκνα, οὕτως ὁ Κύριος σπλαγχνίζεται τοὺς φοβουμένους αὐτόν.
14Διότι αὐτὸς γνωρίζει τὴν πλάσιν ἡμῶν, ἐνθυμεῖται ὅτι εἴμεθα χῶμα.
15Τοῦ ἀνθρώπου αἱ ἡμέραι εἶναι ὡς χόρτος· ὡς τὸ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ, οὕτως ἀνθεῖ.
16Διότι διέρχεται ὁ ἄνεμος ἐπ᾿ αὐτοῦ, καὶ δὲν ὑπάρχει πλέον· καὶ ὁ τόπος αὐτοῦ δὲν γνωρίζει αὐτὸ πλέον.
17Τὸ δὲ ἔλεος τοῦ Κυρίου εἶναι ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν· καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῶν υἱῶν·
18ἐπὶ τοὺς φυλάττοντας τὴν διαθήκην αὐτοῦ καὶ ἐνθυμουμένους τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ διὰ νὰ ἐκπληρῶσιν αὐτάς.
19Ὁ Κύριος ἡτοίμασε τὸν θρόνον αὑτοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ δεσπόζει τὰ πάντα.
20Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, ἄγγελοι αὐτοῦ, δυνατοὶ ἐν ἰσχύϊ, οἱ ἐκτελοῦντες τὸν λόγον αὐτοῦ, οἱ ἀκούοντες τῆς φωνῆς τοῦ λόγου αὐτοῦ.
21Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ· λειτουργοὶ αὐτοῦ, οἱ ἐκτελοῦντες τὸ θέλημα αὐτοῦ.
22Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας αὐτοῦ. Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.

Κατά Μάρκον
Κεφάλαιο β’ [2] // Εδάφια 1-12

1Καὶ μεθ᾿ ἡμέρας πάλιν εἰσῆλθεν εἰς Καπερναοὺμ καὶ ἠκούσθη ὅτι εἶναι εἰς οἶκον.2Καὶ εὐθὺς συνήχθησαν πολλοί, ὥστε δὲν ἐχώρουν πλέον αὐτοὺς οὐδὲ τὰ πρόθυρα· καὶ ἐκήρυττεν εἰς αὐτοὺς τὸν λόγον.3Καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν φέροντες παραλυτικόν, βασταζόμενον ὑπὸ τεσσάρων·4καὶ μή δυνάμενοι νὰ πλησιάσωσιν εἰς αὐτὸν ἐξ αἰτίας τοῦ ὄχλου, ἐχάλασαν τὴν στέγην ὅπου ἦτο, καὶ διατρυπήσαντες καταβιβάζουσι τὸν κράββατον, ἐφ᾿ οὗ κατέκειτο ὁ παραλυτικός.5Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν, λέγει πρὸς τὸν παραλυτικόν· Τέκνον, συγκεχωρημέναι εἶναι εἰς σὲ αἱ ἁμαρτίαι σου.6Ἦσαν δὲ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὑτῶν·7Διὰ τί οὗτος λαλεῖ τοιαύτας βλασφημίας; τίς δύναται νὰ συγχωρῇ ἁμαρτίας εἰμή εἷς, ὁ Θεός;8Καὶ εὐθὺς νοήσας ὁ Ἰησοῦς διὰ τοῦ πνεύματος αὑτοῦ ὅτι οὕτω διαλογίζονται καθ᾿ ἑαυτούς, εἶπε πρὸς αὐτούς· Διὰ τί διαλογίζεσθε ταῦτα ἐν ταῖς καρδίαις σας;9τί εἶναι εὐκολώτερον, νὰ εἴπω πρὸς τὸν παραλυτικόν, Συγκεχωρημέναι εἶναι αἱ ἁμαρτίαι σου, ἤ νὰ εἴπω, Σηκώθητι καὶ ἔπαρε τὸν κράββατόν σου καὶ περιπάτει;10ἀλλὰ διὰ νὰ γνωρίσητε ὅτι ἔξουσίαν ἔχει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς νὰ συγχωρῇ ἁμαρτίας λέγει πρὸς τὸν παραλυτικόν·11Πρὸς σὲ λέγω, Σηκώθητι καὶ ἔπαρε τὸν κράββατόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου. 12Καὶ ἠγέρθη εὐθὺς καὶ σηκώσας τὸν κράββατον, ἐξῆλθεν ἐνώπιον πάντων, ὥστε ἐξεπλήττοντο πάντες καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες ὅτι οὐδέποτε εἴδομεν τοιαῦτα.

Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού

Χωρίς τίτλο 1 e1598190761866

Κατά Ματθαίον Κεφάλαιο η’ [8] // Εδάφια 5-13 5Ὅτε δὲ εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Καπερναούμ, προσῆλθε πρὸς αὐτὸν ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν6καὶ λέγων· Κύριε, ὁ δοῦλός μου κεῖται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος.7Καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ ἐλθὼν θέλω θεραπεύσει αὐτόν.8Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος εἶπε· Κύριε, δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ εἰσέλθῃς ὑπὸ τὴν […]

Continue reading

xalaris kwstas

A’ Βασιλέων Κεφάλαιο ιθ’ [19] // Εδάφια 1-21 Καὶ εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς Ἰωνάθαν τὸν υἱὸν αὑτοῦ καὶ πρὸς πάντας τοὺς δούλους αὑτοῦ, νὰ θανατώσωσι τὸν Δαβίδ.2Ὁ Ἰωνάθαν ὅμως, ὁ υἱὸς τοῦ Σαούλ, ἠγάπα καθ᾿ ὑπερβολήν τὸν Δαβίδ· καὶ ἀπήγγειλεν ὁ Ἰωνάθαν πρὸς τὸν Δαβίδ, λέγων, Σαοὺλ ὁ πατήρ μου ζητεῖ νὰ σὲ θανατώσῃ· τώρα […]

Continue reading

Κατά Λουκάν η’ 40-56 | David Livingston

livingson

Κατά Λουκάν Κεφάλαιο η’ [8] // Εδάφια 40-56 40Ὅτε δὲ ὑπέστρεψεν ὁ Ἰησοῦς, ὑπεδέχθη αὐτὸν ὁ ὄχλος· διότι πάντες ἦσαν περιμένοντες αὐτόν.41Καὶ ἰδού, ἦλθεν ἄνθρωπος ὀνομαζόμενος Ἰάειρος, ὅστις ἦτο ἄρχων τῆς συναγωγῆς καὶ πεσὼν εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ, παρεκάλει αὐτὸν νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, 42διότι εἶχε θυγατέρα μονογενῆ ὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ […]

Continue reading