Ψαλμοί
Κεφάλαιο ργ’ [103] // Εδάφια 1-22
[Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον· καὶ πάντα τὰ ἐντὸς μου τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.
2Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ μή λησμονῇς πάσας τὰς εὐεργεσίας αὐτοῦ·
3τὸν συγχωροῦντα πάσας τὰς ἀνομίας σου· τὸν ἰατρεύοντα πάσας τὰς ἀρρωστίας σου·
4τὸν λυτρόνοντα ἐκ τῆς φθορᾶς τὴν ζωήν σου· τὸν στεφανοῦντά σε μὲ ἔλεος καὶ οἰκτιρμούς·
5τὸν χορτάζοντα ἐν ἀγαθοῖς τὸ γῆράς σου· ἡ νεότης σου ἀνανεοῦται ὡς τοῦ ἀετοῦ.
6Ὁ Κύριος κάμνει δικαιοσύνην καὶ κρίσιν εἰς πάντας τοὺς ἀδικουμένους.
7Ἐφανέρωσε τὰς ὁδοὺς αὑτοῦ εἰς τὸν Μωϋσῆν, τὰ ἔργα αὑτοῦ εἰς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ.
8Οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων εἶναι ὁ Κύριος, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος.
9Δὲν θέλει δικολογεῖ διαπαντὸς οὐδὲ θέλει φυλάττει τὴν ὀργήν αὑτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.
10Δὲν ἔκαμεν εἰς ἡμᾶς κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, οὐδὲ ἀνταπέδωκεν εἰς ἡμᾶς κατὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν.
11Διότι ὅσον εἶναι τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ ὑπεράνω τῆς γῆς, τόσον μέγα εἶναι τὸ ἔλεος αὐτοῦ πρὸς τοὺς φοβουμένους αὐτόν.
12Ὅσον ἀπέχει ἡ ἀνατολή ἀπὸ τῆς δύσεως, τόσον ἐμάκρυνεν ἀφ᾿ ἡμῶν τὰς ἀνομίας ἡμῶν.
13Καθὼς σπλαγχνίζεται ὁ πατήρ τὰ τέκνα, οὕτως ὁ Κύριος σπλαγχνίζεται τοὺς φοβουμένους αὐτόν.
14Διότι αὐτὸς γνωρίζει τὴν πλάσιν ἡμῶν, ἐνθυμεῖται ὅτι εἴμεθα χῶμα.
15Τοῦ ἀνθρώπου αἱ ἡμέραι εἶναι ὡς χόρτος· ὡς τὸ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ, οὕτως ἀνθεῖ.
16Διότι διέρχεται ὁ ἄνεμος ἐπ᾿ αὐτοῦ, καὶ δὲν ὑπάρχει πλέον· καὶ ὁ τόπος αὐτοῦ δὲν γνωρίζει αὐτὸ πλέον.
17Τὸ δὲ ἔλεος τοῦ Κυρίου εἶναι ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν· καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῶν υἱῶν·
18ἐπὶ τοὺς φυλάττοντας τὴν διαθήκην αὐτοῦ καὶ ἐνθυμουμένους τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ διὰ νὰ ἐκπληρῶσιν αὐτάς.
19Ὁ Κύριος ἡτοίμασε τὸν θρόνον αὑτοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ δεσπόζει τὰ πάντα.
20Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, ἄγγελοι αὐτοῦ, δυνατοὶ ἐν ἰσχύϊ, οἱ ἐκτελοῦντες τὸν λόγον αὐτοῦ, οἱ ἀκούοντες τῆς φωνῆς τοῦ λόγου αὐτοῦ.
21Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ· λειτουργοὶ αὐτοῦ, οἱ ἐκτελοῦντες τὸ θέλημα αὐτοῦ.
22Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας αὐτοῦ. Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.
Κατά Μάρκον
Κεφάλαιο β’ [2] // Εδάφια 1-12
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Μιχαίας Κεφάλαιο ζ’ [7] // Εδάφια 1-20 1Οὐαὶ εἰς ἐμέ, διότι εἶμαι ὡς ἐπικαρπολογία θέρους, ὡς ἐπιφυλλὶς τρυγητοῦ· δὲν ὑπάρχει βότρυς διὰ νὰ φάγῃ τις· ἡ ψυχή μου ἐπεθύμησε τὰς ἀπαρχὰς τῶν καρπῶν.2Ὁ ὅσιος ἀπωλέσθη ἐκ τῆς γῆς καὶ ὁ εὐθὺς δὲν ὑπάρχει μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων· πάντες ἐνεδρεύουσι διὰ αἷμα· κυνηγοῦσιν ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ.3Εἰς […]
Προς Γαλάτας Κεφάλαιο β’ [2] // Εδάφια 1-21 1Ἔπειτα μετὰ δεκατέσσαρα ἔτη πάλιν ἀνέβην εἰς Ἱεροσόλυμα μετὰ τοῦ Βαρνάβα, συμπαραλαβὼν καὶ τὸν Τίτον·2ἀνέβην δὲ κατὰ ἀποκάλυψιν· καὶ παρέστησα πρὸς αὐτοὺς τὸ εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον κηρύττω μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, κατ᾿ ἰδίαν δὲ πρὸς τοὺς ἐπισημοτέρους, μήπως τρέχω ἤ ἔτρεξα εἰς μάτην.3Ἀλλ᾿ οὐδὲ ὁ Τίτος ὁ μετ᾿ […]
Αποκάλυψη Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 14-22 14Καὶ πρὸς τὸν ἄγγελον τῆς ἐκκλησίας τῶν Λαοδικέων γράψον· Ταῦτα λέγει ὁ Ἀμήν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς καὶ ἀληθινός, ἡ ἀρχή τῆς κτίσεως τοῦ Θεοῦ.15Ἐξεύρω τὰ ἔργα σου, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶσαι οὔτε ζεστός· εἴθε νὰ ἦσο ψυχρὸς ἤ ζεστός·16οὕτως, ἐπειδή εἶσαι χλιαρὸς καὶ οὔτε ψυχρὸς οὔτε ζεστός, […]