Πράξεις των Αποστόλων
Κεφάλαιο ις’ [16] // Εδάφια 9-40
9Καὶ ὄραμα ἐφάνη διὰ νυκτὸς εἰς τὸν Παῦλον. Ἀνήρ τις Μακεδὼν ἵστατο, παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Διάβα εἰς Μακεδονίαν καὶ βοήθησον ἡμᾶς.10Καὶ ὡς εἶδε τὸ ὄραμα, εὐθὺς ἐζητήσαμεν νὰ ὑπάγωμεν εἰς τὴν Μακεδονίαν, συμπεραίνοντες ὅτι ὁ Κύριος προσκαλεῖ ἡμᾶς, διὰ νὰ κηρύξωμεν τὸ εὐαγγέλιον πρὸς αὐτούς.
11Ἀποπλεύσαντες λοιπὸν ἀπὸ τῆς Τρῳάδος, ἐπεράσαμεν κατ᾿ εὐθεῖαν εἰς Σαμοθράκην καὶ τὴν ἀκόλουθον ἡμέραν εἰς Νεάπολιν12καὶ ἐκεῖθεν εἰς Φιλίππους, ἥτις εἶναι πρώτη πόλις τοῦ μέρους ἐκείνου τῆς Μακεδονίας, ἀποικία Ῥωμαϊκή. Καὶ διετρίβομεν ἐν τῇ πόλει ταύτῃ ἡμέρας τινάς·13καὶ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πόλεως πλησίον τοῦ ποταμοῦ, ὅπου ἐσυνειθίζετο νὰ γίνηται προσευχή, καὶ καθήσαντες ἐλαλοῦμεν πρὸς τὰς ἐκεῖ συνελθοῦσας γυναῖκας.14Καὶ γυνή τις Λυδία τὸ ὄνομα, πωλήτρια πορφύρας ἐκ πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τὸν Θεόν, ἤκουε, τῆς ὁποίας ὁ Κύριος διήνοιξε τὴν καρδίαν διὰ νὰ προσέχῃ εἰς τὰ λαλούμενα ὑπὸ τοῦ Παύλου. 15Ἀφοῦ δὲ ἐβαπτίσθη αὐτή καὶ ὁ οἶκος αὐτῆς, παρεκάλεσε λέγουσα· Ἐὰν μὲ ἐκρίνατε ὅτι εἶμαι πιστή εἰς τὸν Κύριον, εἰσέλθετε εἰς τὸν οἶκόν μου καὶ μείνατε· καὶ μᾶς ἐβίασεν.
16Ἐνῷ δὲ ἐπορευόμεθα εἰς τὴν προσευχήν, ἀπήντησεν ἡμᾶς δούλη τις ἔχουσα πνεῦμα πύθωνος, ἥτις ἔδιδε πολὺ κέρδος εἰς τοὺς κυρίους αὑτῆς μαντευομένη.17Αὕτη ἀκολουθήσασα τὸν Παῦλον καὶ ἡμᾶς ἔκραζε, λέγουσα· Οὗτοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, οἵτινες κηρύττουσι πρὸς ἡμᾶς ὁδὸν σωτηρίας.18Τοῦτο δὲ ἔκαμνεν ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας. Βαρυνθεὶς δὲ ὁ Παῦλος καὶ στραφείς, εἶπε πρὸς τὸ πνεῦμα, Προστάζω σε ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ ἐξέλθῃς ἀπ᾿ αὐτῆς. Καὶ ἐξῆλθε τὴν αὐτήν ὥραν.19Ἰδόντες δὲ οἱ κύριοι αὐτῆς ὅτι ἐξῆλθεν ἡ ἐλπὶς τοῦ κέρδους αὑτῶν, πιάσαντες τὸν Παῦλον καὶ τὸν Σίλαν, ἔσυραν εἰς τὴν ἀγορὰν πρὸς τοὺς ἄρχοντας, 20καὶ φέροντες αὐτοὺς πρὸς τοὺς στρατηγούς, εἶπον· Οὗτοι οἱ ἄνθρωποι ἐκταράττουσι τὴν πόλιν ἡμῶν, Ἰουδαῖοι ὄντες,21καὶ διδάσκουσιν ἔθιμα, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι εἰς ἡμᾶς συγκεχωρημένον νὰ παραδεχώμεθα μηδὲ νὰ πράττωμεν, Ῥωμαῖοι ὄντες.22Καὶ συνεφώρμησεν ὁ ὄχλος κατ᾿ αὐτῶν. Καὶ οἱ στρατηγοὶ διασχίσαντες αὐτῶν τὰ ἱμάτια, προσέταττον νὰ ῥαβδίζωσιν αὐτούς,23καὶ ἀφοῦ ἔδωκαν εἰς αὐτοὺς πολλοὺς ῥαβδισμούς, ἔβαλον εἰς φυλακήν, παραγγείλαντες τὸν δεσμοφύλακα νὰ φυλάττῃ αὐτοὺς ἀσφαλῶς·24ὅστις λαβὼν τοιαύτην παραγγελίαν, ἔβαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν ἐσωτέραν φυλακήν καὶ συνέκλεισε τοὺς πόδας αὐτῶν εἰς τὸ ξύλον.
25Κατὰ δὲ τὸ μεσονύκτιον ὁ Παῦλος καὶ ὁ Σίλας προσευχόμενοι ὕμνουν τὸν Θεόν· καὶ ἠκροάζοντο αὐτοὺς οἱ δέσμιοι.26Καὶ ἐξαίφνης ἔγεινε σεισμὸς μέγας, ὥστε ἐσαλεύθησαν τὰ θεμέλια τοῦ δεσμωτηρίου, καὶ παρευθὺς ἠνοίχθησαν πᾶσαι αἱ θύραι καὶ ἐλύθησαν πάντων τὰ δεσμά.27Ἐξυπνήσας δὲ ὁ δεσμοφύλαξ καὶ ἰδὼν ἀνεῳγμένας τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, ἔσυρε μάχαιραν καὶ ἔμελλε νὰ θανατώσῃ ἑαυτόν, νομίζων ὅτι ἔφυγον οἱ δέσμιοι.28Πλήν ὁ Παῦλος ἔκραξε μετὰ φωνῆς μεγάλης, λέγων· Μή πράξῃς μηδὲν κακὸν εἰς σεαυτόν· διότι πάντες εἴμεθα ἐδώ.29Ζητήσας δὲ φῶτα εἰσεπήδησε, καὶ ἔντρομος γενόμενος ἔπεσεν ἔμπροσθεν τοῦ Παύλου καὶ τοῦ Σίλα,30καὶ ἐκβαλὼν αὐτοὺς ἔξω, εἶπε· Κύριοι, τί πρέπει νὰ κάμω διὰ νὰ σωθῶ;31Οἱ δὲ εἶπον· Πίστευσον εἰς τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ θέλεις σωθῆ, σὺ καὶ ὁ οἶκός σου.32Καὶ ἐλάλησαν πρὸς αὐτὸν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου καὶ πρὸς πάντας τοὺς ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ.
33Καὶ παραλαβὼν αὐτοὺς ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ τῆς νυκτός, ἔλουσε τὰς πληγὰς αὐτῶν καὶ ἐβαπτίσθη εὐθὺς αὐτὸς καὶ πάντες οἱ αὐτοῦ,34καὶ ἀναβιβάσας αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον αὑτοῦ παρέθηκε τράπεζαν, καὶ εὐφράνθη πανοικὶ πιστεύσας εἰς τὸ Θεόν.
35Ἀφοῦ δὲ ἔγεινεν ἡμέρα, ἔστειλαν οἱ στρατηγοὶ τοὺς ῥαβδούχους, λέγοντες· Ἀπόλυσον τοὺς ἀνθρώπους ἐκείνους.36Καὶ ὁ δεσμοφύλαξ ἀπήγγειλε τοὺς λόγους τούτους πρὸς τὸν Παῦλον, λέγων ὅτι οἱ στρατηγοὶ ἔστειλαν διὰ νὰ ἀπολυθῆτε· τώρα λοιπὸν ἐξέλθετε καὶ ὑπάγετε ἐν εἰρήνῃ.37Ἀλλ᾿ ὁ Παῦλος εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἀφοῦ ἔδειραν ἡμᾶς δημοσίᾳ χωρὶς νὰ καταδικασθῶμεν, ἀνθρώπους Ῥωμαίους ὄντας, ἔβαλον εἰς φυλακήν· καὶ τώρα μᾶς ἐκβάλλουσι κρυφίως; οὐχὶ βεβαίως, ἀλλ᾿ αὐτοὶ ἄς ἔλθωσι καὶ ἄς μᾶς ἐκβάλωσιν.38Ἀνήγγειλαν δὲ πρὸς τοὺς στρατηγοὺς οἱ ῥαβδοῦχοι τοὺς λόγους τούτους· καὶ ἐφοβήθησαν ἀκούσαντες ὅτι εἶναι Ῥωμαῖοι,39καὶ ἐλθόντες παρεκάλεσαν αὐτούς, καὶ ἀφοῦ ἐξέβαλον, παρεκάλουν αὐτοὺς νὰ ἐξέλθωσιν ἐκ τῆς πόλεως.40Οἱ δὲ ἐξελθόντες ἐκ τῆς φυλακῆς, ὑπῆγον εἰς τὸν οἶκον τῆς Λυδίας, καὶ ἰδόντες τοὺς ἀδελφούς, παρηγόρησαν αὐτοὺς καὶ ἀνεχώρησαν.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιη’ [18] // Εδάφια 18-43 18Καὶ ἄρχων τις ἤρώτησεν αὐτὸν λέγων· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί νὰ πράξω διὰ νὰ κληρονομήσω ζωήν αἰώνιον;19Καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Τί μὲ λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰμή εἷς ὁ Θεός.20Τὰς ἐντολὰς ἐξεύρεις· Μή μοιχεύσῃς, Μή φονεύσῃς, Μή κλέψῃς, Μή ψευδομαρτυρήσῃς, Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ι’ [10] // Εδάφια 25-37 25Καὶ ἰδού, νομικὸς τις ἐσηκώθη πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αἰώνιον;26Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί εἶναι γεγραμμένον; πῶς ἀναγινώσκεις;27Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· Θέλεις ἀγαπᾷ Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς […]
Κατά Ματθαίον Κεφάλαιο η’ [8] // Εδάφια 5-13 5Ὅτε δὲ εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Καπερναούμ, προσῆλθε πρὸς αὐτὸν ἑκατόνταρχος παρακαλῶν αὐτὸν6καὶ λέγων· Κύριε, ὁ δοῦλός μου κεῖται ἐν τῇ οἰκίᾳ παραλυτικός, δεινῶς βασανιζόμενος.7Καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς· Ἐγὼ ἐλθὼν θέλω θεραπεύσει αὐτόν.8Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἑκατόνταρχος εἶπε· Κύριε, δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ εἰσέλθῃς ὑπὸ τὴν […]