Πράξεις των Αποστολών
Κεφάλαιο ια’ [11] // Εδάφια 1-24
1Ἤκουσαν δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντες ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ὅτι καὶ τὰ ἔθνη ἐδέχθησαν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ.2Καὶ ὅτε ἀνέβη ὁ Πέτρος εἰς Ἱεροσόλυμα, ἐφιλονείκουν μετ᾿ αὐτοῦ οἱ ἐκ περιτομῆς,3λέγοντες ὅτι Εἰσῆλθες πρὸς ἀνθρώπους ἀπεριτμήτους καὶ συνέφαγες μετ᾿ αὐτῶν.4Ὁ δὲ Πέτρος ἤρχισε καὶ ἐξέθετε πρὸς αὐτοὺς τὰ γενόμενα κατὰ σειράν, λέγων·5Ἐγὼ ἤμην προσευχόμενος ἐν τῇ πόλει Ἰόππῃ, καὶ εἶδον ὄραμα ἐν ἐκστάσει, σκεῦός τι καταβαῖνον ὡς σινδόνα μεγάλην, ἥτις δεδεμένη ἀπὸ τῶν τεσσάρων ἄκρων κατεβιβάζετο ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἦλθε μέχρις ἐμοῦ·6εἰς τὴν ὁποίαν ἀτενίσας παρετήρουν καὶ εἶδον τὰ τετράποδα τῆς γῆς καὶ τὰ θηρία καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ.7Καὶ ἤκουσα φωνήν λέγουσαν πρὸς ἐμέ· Σηκωθείς, Πέτρε, σφάξον καὶ φάγε.8Καὶ εἶπον· Μή γένοιτο, Κύριε, διότι οὐδὲν βέβηλον ἤ ἀκάθαρτον εἰσῆλθε ποτὲ εἰς τὸ στόμα μου.9Καὶ ἡ φωνή μοὶ ἀπεκρίθη ἐκ δευτέρου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ· Ὅσα ὁ Θεὸς ἐκαθάρισε, σὺ μή λέγε βέβηλα.10Ἔγεινε δὲ τοῦτο τρίς, καὶ πάλιν ἀνεσύρθησαν ἅπαντα εἰς τὸν οὐρανόν.11Καὶ ἰδού, τῇ αὐτῇ ὥρᾳ τρεῖς ἄνθρωποι ἔφθασαν εἰς τὴν οἰκίαν, ἐν ᾗ ἤμην, ἀπεσταλμένοι πρὸς ἐμὲ ἀπὸ Καισαρείας.12Εἶπε δὲ πρὸς ἐμὲ τὸ Πνεῦμα νὰ ὑπάγω μετ᾿ αὐτῶν, μηδόλως διστάζων. Ἦλθον δὲ μετ᾿ ἐμοῦ καὶ οἱ ἕξ οὗτοι ἀδελφοί, καὶ εἰσήλθομεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀνθρώπου,13καὶ ἀπήγγειλε πρὸς ἡμᾶς πῶς εἶδε τὸν ἄγγελον ἐν τῷ οἴκῳ αὑτοῦ, ὅτι ἐστάθη καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἀπόστειλον ἀνθρώπους εἰς Ἰόππην καὶ προσκάλεσον τὸν Σίμωνα τὸν ἐπονομαζόμενον Πέτρον,14ὅστις θέλει λαλήσει πρὸς σὲ λόγους, δι᾿ ὧν θέλεις σωθῆ σὺ καὶ πᾶς ὁ οἶκός σου.15Καὶ ἐνῷ ἤρχισα νὰ λαλῶ, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον ἐπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτοὺς καθὼς καὶ ἐφ᾿ ἡμᾶς κατ᾿ ἀρχάς.16Τότε ἐνεθυμήθην τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, ὅτι ἔλεγεν· Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ἐν ὕδατι, σεῖς ὅμως θέλετε βαπτισθῆ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.17Ἐὰν λοιπὸν ὁ Θεὸς ἔδωκεν εἰς αὐτοὺς τὴν ἴσην δωρεὰν ὡς καὶ εἰς ἡμᾶς, διότι ἐπίστευσαν εἰς τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἐγὼ τίς ἤμην ὥστε νὰ δυνηθῶ νὰ ἐμποδίσω τὸν Θεόν;
18Ἀκούσαντες δὲ ταῦτα ἡσύχασαν καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες· Καὶ εἰς τὰ ἔθνη λοιπὸν ἔδωκεν ὁ Θεὸς τὴν μετάνοιαν εἰς ζωήν.
19Οἱ μὲν λοιπὸν διασκορπισθέντες ἐκ τοῦ διωγμοῦ τοῦ γενομένου διὰ τὸν Στέφανον, ἐπέρασαν ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, εἰς μηδένα κηρύττοντες τὸν λόγον, εἰμή μόνον εἰς Ἰουδαίους.20Ἦσαν δὲ τινὲς ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι, οἵτινες εἰσελθόντες εἰς Ἀντιόχειαν, ἐλάλουν πρὸς τοὺς Ἑλληνιστάς, εὐαγγελιζόμενοι τὸν Κύριον Ἰησοῦν.21Καὶ ἦτο χεὶρ Κυρίου μετ᾿ αὐτῶν, καὶ πολὺ πλῆθος πιστεύσαντες ἐπέστρεψαν εἰς τὸν Κύριον.
22Ἠκούσθη δὲ ὁ λόγος περὶ αὐτῶν εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις, καὶ ἐξαπέστειλαν τὸν Βαρνάβαν, διὰ νὰ περάσῃ ἕως Ἀντιοχείας·23ὅστις ἐλθὼν καὶ ἰδὼν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ, ἐχάρη καὶ παρεκίνει πάντας νὰ ἐμμένωσιν ἐν σταθερότητι καρδίας εἰς τὸν Κύριον,24ἐπειδή ἦτο ἀνήρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης Πνεύματος Ἁγίου καὶ πίστεως· καὶ προσετέθη εἰς τὸν Κύριον πλῆθος ἱκανόν.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Μιχαίας Κεφάλαιο ζ’ [7] // Εδάφια 1-20 1Οὐαὶ εἰς ἐμέ, διότι εἶμαι ὡς ἐπικαρπολογία θέρους, ὡς ἐπιφυλλὶς τρυγητοῦ· δὲν ὑπάρχει βότρυς διὰ νὰ φάγῃ τις· ἡ ψυχή μου ἐπεθύμησε τὰς ἀπαρχὰς τῶν καρπῶν.2Ὁ ὅσιος ἀπωλέσθη ἐκ τῆς γῆς καὶ ὁ εὐθὺς δὲν ὑπάρχει μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων· πάντες ἐνεδρεύουσι διὰ αἷμα· κυνηγοῦσιν ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ.3Εἰς […]
Προς Γαλάτας Κεφάλαιο β’ [2] // Εδάφια 1-21 1Ἔπειτα μετὰ δεκατέσσαρα ἔτη πάλιν ἀνέβην εἰς Ἱεροσόλυμα μετὰ τοῦ Βαρνάβα, συμπαραλαβὼν καὶ τὸν Τίτον·2ἀνέβην δὲ κατὰ ἀποκάλυψιν· καὶ παρέστησα πρὸς αὐτοὺς τὸ εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον κηρύττω μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, κατ᾿ ἰδίαν δὲ πρὸς τοὺς ἐπισημοτέρους, μήπως τρέχω ἤ ἔτρεξα εἰς μάτην.3Ἀλλ᾿ οὐδὲ ὁ Τίτος ὁ μετ᾿ […]
Αποκάλυψη Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 14-22 14Καὶ πρὸς τὸν ἄγγελον τῆς ἐκκλησίας τῶν Λαοδικέων γράψον· Ταῦτα λέγει ὁ Ἀμήν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς καὶ ἀληθινός, ἡ ἀρχή τῆς κτίσεως τοῦ Θεοῦ.15Ἐξεύρω τὰ ἔργα σου, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶσαι οὔτε ζεστός· εἴθε νὰ ἦσο ψυχρὸς ἤ ζεστός·16οὕτως, ἐπειδή εἶσαι χλιαρὸς καὶ οὔτε ψυχρὸς οὔτε ζεστός, […]