Μιχαίας
Κεφάλαιο ς’ [6] // Εδάφια 1-8
1Ἀκούσατε τώρα ὅ, τι λέγει ὁ Κύριος· Σηκώθητι, διαδικάσθητι ἔμπροσθεν τῶν ὀρέων, καὶ ἄς ἀκούσωσιν οἱ βουνοὶ τὴν φωνήν σου.
2Ἀκούσατε, ὄρη, τὴν κρίσιν τοῦ Κυρίου, καὶ σεῖς, τὰ ἰσχυρὰ θεμέλια τῆς γῆς· διότι ὁ Κύριος ἔχει κρίσιν μετὰ τοῦ λαοῦ αὑτοῦ καὶ θέλει διαδικασθῆ μετὰ τοῦ Ἰσραήλ.
3Λαὲ μου, τί σοὶ ἔκαμα; καὶ εἰς τί σὲ παρηνώχλησα; μαρτύρησον κατ᾿ ἐμοῦ.4Διότι σὲ ἀνεβίβασα ἐκ γῆς Αἰγύπτου καὶ σὲ ἐλύτρωσα ἐξ οἴκου δουλείας· καὶ ἐξαπέστειλα ἔμπροσθέν σου τὸν Μωϋσῆν, τὸν Ἀαρὼν καὶ τὴν Μαριάμ.5Λαὲ μου, ἐνθυμήθητι τώρα τί ἐβουλεύθη Βαλὰκ ὁ βασιλεὺς τοῦ Μωὰβ καὶ τί ἀπεκρίθη πρὸς αὐτὸν Βαλαὰμ ὁ τοῦ Βεὼρ ἀπὸ Σιττεὶμ ἕως Γαλγάλων, διὰ νὰ γνωρίσητε τὴν δικαιοσύνην τοῦ Κυρίου.
6Μὲ τί θέλω ἐλθεῖ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, νὰ προσκυνήσω ἐνώπιον τοῦ ὑψίστου Θεοῦ; θέλω ἐλθεῖ ἐνώπιον αὐτοῦ μὲ ὁλοκαυτώματα, μὲ μόσχους ἐνιαυσίους;7Θέλει εὐαρεστηθῆ ὁ Κύριος εἰς χιλιάδας κριῶν ἤ εἰς μυριάδας ποταμῶν ἐλαίου; θέλω δώσει τὸν πρωτότοκόν μου διὰ τὴν παράβασίν μου, τὸν καρπὸν τῆς κοιλίας μου διὰ τὴν ἁμαρτίαν τῆς ψυχῆς μου;
8Αὐτὸς σοὶ ἔδειξεν, ἄνθρωπε, τί τὸ καλόν· καὶ τί ζητεῖ ὁ Κύριος παρὰ σοῦ, εἰμή νὰ πράττῃς τὸ δίκαιον καὶ νὰ ἀγαπᾷς ἔλεος καὶ νὰ περιπατῇς ταπεινῶς μετὰ τοῦ Θεοῦ σου;
Κατά Λουκάν
Κεφάλαιο ς’ [6] // Εδάφια 1-19
1Κατὰ δὲ τὸ δευτερόπρωτον σάββατον διέβαινεν αὐτὸς διὰ τῶν σπαρτῶν καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀνέσπων τὰ στάχυα καὶ ἔτρωγον, τρίβοντες μὲ τὰς χεῖρας.2Τινὲς δὲ τῶν Φαρισαίων εἶπον πρὸς αὐτούς· Διὰ τί πράττετε ὅ, τι δὲν συγχωρεῖται νὰ πράττηται ἐν τοῖς σάββασι;3Καὶ ἀποκριθεὶς πρὸς αὐτούς, εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· Οὐδὲ τοῦτο δὲν ἀνεγνώσατε, τὸ ὁποῖον ἔπραξεν ὁ Δαβίδ, ὁπότε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ ὄντες;4πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ καὶ ἔλαβε τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως καὶ ἔφαγε καὶ ἔδωκε καὶ εἰς τοὺς μετ᾿ αὐτοῦ, τοὺς ὁποίους δὲν εἶναι συγκεχωρημένον νὰ φάγωσιν εἰμή μόνοι οἱ ἱερεῖς;
5Καὶ ἔλεγε πρὸς αὐτοὺς ὅτι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου κύριος εἶναι καὶ τοῦ σαββάτου.
6Καὶ πάλιν ἐν ἄλλῳ σαββάτῳ εἰσῆλθεν εἰς τὴν συναγωγήν καὶ ἐδίδασκε· καὶ ἦτο ἐκεῖ ἄνθρωπος, τοῦ ὁποίου ἡ δεξιὰ χεὶρ ἦτο ξηρά.7Παρετήρουν δὲ αὐτὸν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι, ἄν ἐν τῷ σαββάτῳ θέλῃ θεραπεύσει, διὰ νὰ εὕρωσι κατηγορίαν κατ᾿ αὐτοῦ.8Αὐτὸς ὅμως ἐγνώριζε τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν καὶ εἶπε πρὸς τὸν ἄνθρωπον τὸν ἔχοντα ξηρὰν τὴν χεῖρα· Σηκώθητι καὶ στῆθι εἰς τὸ μέσον. Καὶ ἐκεῖνος σηκωθεὶς ἐστάθη.9Εἶπε λοιπὸν ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτούς· Θέλω σᾶς ἐρωτήσει τί εἶναι συγκεχωρημένον, νὰ ἀγαθοποιήσῃ τις ἐν τοῖς σάββασιν ἤ νὰ κακοποιήσῃ; νὰ σώσῃ ψυχήν ἤ νὰ ἀπολέσῃ;10Καὶ περιβλέψας πάντας αὐτούς, εἶπε πρὸς τὸν ἄνθρωπον· Ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου. Ὁ δὲ ἔκαμεν οὕτω, καὶ ἀποκατεστάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ ὑγιής ὡς ἡ ἄλλη.
11Αὐτοὶ δὲ ἐπλήσθησαν μανίας καὶ συνωμίλουν πρὸς ἀλλήλους τί νὰ κάμωσιν εἰς τὸν Ἰησοῦν.
12Ἐν ἐκείναις δὲ ταῖς ἡμέραις ἐξῆλθεν εἰς τὸ ὄρος νὰ προσευχηθῇ, καὶ διενυκτέρευεν ἐν τῇ προσευχῇ τοῦ Θεοῦ.13Καὶ ὅτε ἔγεινεν ἡμέρα, ἔκραξε τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ καὶ ἐξέλεξεν ἐξ αὐτῶν δώδεκα, τοὺς ὁποίους καὶ νόμασεν ἀποστόλους,14τὸν Σίμωνα, τὸν ὁποῖον καὶ νόμασε Πέτρον, καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην, Φίλιππον καὶ Βαρθολομαῖον,15Ματθαῖον καὶ Θωμᾶν, Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ἀλφαίου καὶ Σίμωνα τὸν καλούμενον Ζηλωτήν,16Ἰούδαν τὸν ἀδελφὸν Ἰακώβου, καὶ Ἰούδαν τὸν Ἰσκαριώτην, ὅστις καὶ ἔγεινε προδότης,
17καὶ καταβὰς μετ᾿ αὐτῶν ἐστάθη ἐπὶ τόπου πεδινοῦ, καὶ παρῆσαν ὄχλος μαθητῶν αὐτοῦ καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλήμ καὶ τῆς παραλίας Τύρου καὶ Σιδῶνος, οἵτινες ἦλθον διὰ νὰ ἀκούσωσιν αὐτὸν καὶ νὰ ἰατρευθῶσιν ἀπὸ τῶν νόσων αὑτῶν,18καὶ οἱ ἐνοχλούμενοι ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, καὶ ἐθεραπεύοντο.19Καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει νὰ ἐγγίζῃ αὐτόν, διότι δύναμις ἐξήρχετο παρ᾿ αὐτοῦ καὶ ἰάτρευε πάντας.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Κατά Μάρκον Κεφάλαιο ια’ [11] // Εδάφια 22-26 22Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, λέγει πρὸς αὐτούς· Ἔχετε πίστιν Θεοῦ.23Διότι ἀληθῶς σᾶς λέγω ὅτι ὅστις εἴπῃ πρὸς τὸ ὄρος τοῦτο, Σηκώθητε καὶ ῥίφθητι εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ δὲν διστάσῃ ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ, ἀλλὰ πιστεύσῃ ὅτι ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα λέγει γίνονται, θέλει γείνει εἰς αὐτὸν ὅ, τι […]
Κατά Ιωάννην Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-21 1Ἦτο δὲ ἄνθρωπός τις ἐκ τῶν Φαρισαίων, Νικόδημος ὀνομαζόμενος, ἄρχων τῶν Ἰουδαίων.2Οὗτος ἦλθε πρὸς τὸν Ἰησοῦν διὰ νυκτὸς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ῥαββί, ἐξεύρομεν ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἦλθες διδάσκαλος· διότι οὐδεὶς δύναται νὰ κάμνῃ τὰ σημεῖα ταῦτα, τὰ ὁποῖα σὺ κάμνεις, ἐὰν δὲν ἦναι ὁ Θεὸς μετ᾿ […]
Πράξεις Των Αποστόλων Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 1-25 1Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπεχείρησεν Ἡρώδης ὁ βασιλεὺς νὰ κακοποιήσῃ τινὰς ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.2Ἐφόνευσε δὲ διὰ μαχαίρας Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωάννου.3Καὶ ἰδὼν ὅτι ἦτο ἀρεστὸν εἰς τοὺς Ἰουδαίους, προσέθεσε νὰ συλλάβῃ καὶ τὸν Πέτρον· ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων·4τὸν ὁποῖον καὶ πιάσας ἔβαλεν […]