Κατά Μάρκον
Κεφάλαιο θ’ [9] // Εδάφια 1-32
1Καὶ ἔλεγε πρὸς αὐτούς· Ἀληθῶς, σᾶς λέγω ὅτι εἶναί τινες τῶν ἐδὼ ἱσταμένων, οἵτινες δὲν θέλουσι γευθῆ θάνατον, ἑωσοῦ ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐλθοῦσαν μετὰ δυνάμεως.
2Καὶ μεθ᾿ ἡμέρας ἕξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ τὸν Ἰάκωβον καὶ τὸν Ἰωάννην καὶ ἀναβιβάζει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾿ ἰδίαν μόνους· καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν·3καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἔγειναν στιλπνά, λευκὰ λίαν ὡς χιών, ὁποῖα λευκαντής ἐπὶ τῆς γῆς δὲν δύναται νὰ λευκάνῃ.4Καὶ ἐφάνη εἰς αὐτοὺς ὁ Ἠλίας μετὰ τοῦ Μωϋσέως, καὶ ἦσαν συλλαλοῦντες μετὰ τοῦ Ἰησοῦ.5Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος λέγει πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Ῥαββί, καλὸν εἶναι νὰ ἤμεθα ἐδώ· καὶ ἄς κάμωμεν τρεῖς σκηνάς, διὰ σὲ μίαν καὶ διὰ τὸν Μωϋσῆν μίαν καὶ διὰ τὸν Ἠλίαν μίαν.6Διότι δὲν ἤξευρε τί νὰ εἴπῃ· ἐπειδή ἦσαν πεφοβισμένοι.7Καὶ νεφέλη ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἦλθε φωνή ἐκ τῆς νεφέλης, λέγουσα· Οὗτος εἶναι ὁ Υἱὸς μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε.8Καὶ ἐξαίφνης περιβλέψαντες, δὲν εἶδον πλέον οὐδένα, ἀλλὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον μεθ᾿ ἑαυτῶν.
9Ἐνῷ δὲ κατέβαινον ἀπὸ τοῦ ὄρους, παρήγγειλεν εἰς αὐτοὺς νὰ μή διηγηθῶσιν εἰς μηδένα ὅσα εἶδον, εἰμή ὅταν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀναστηθῆ ἐκ νεκρῶν.10Καὶ ἐφύλαξαν τὸν λόγον ἐν ἑαυτοῖς, συζητοῦντες πρὸς ἀλλήλους τί εἶναι τὸ νὰ ἀναστηθῇ ἐκ νεκρῶν.11Καὶ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες, Διὰ τί λέγουσιν οἱ γραμματεῖς ὅτι πρέπει νὰ ἔλθῃ ὁ Ἠλίας πρῶτον;12Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὁ Ἠλίας μὲν ἐλθὼν πρῶτον ἀποκαθιστᾷ πάντα· καὶ ὅτι εἶναι γεγραμμένον περὶ τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ὅτι πρέπει νὰ πάθῃ πολλὰ καὶ νὰ ἐξουδενωθῇ·13σᾶς λέγω ὅμως ὅτι καὶ ὁ Ἠλίας ἦλθε, καὶ ἔπραξαν εἰς αὐτὸν ὅσα ἠθέλησαν, καθώς εἶναι γεγραμμένον περὶ αὐτοῦ.
14Καὶ ὅτε ἦλθε πρὸς τοὺς μαθητάς, εἶδε περὶ αὐτοὺς ὄχλον πολὺν καὶ γραμματεῖς κάμνοντας συζητήσεις μετ᾿ αὐτῶν.15Καὶ εὐθὺς πᾶς ὁ ὄχλος ἰδὼν αὐτὸν ἔγεινεν ἔκθαμβος καὶ προστρέχοντες ἠσπάζοντο αὐτόν.16Καὶ ἠρώτησε τοὺς γραμματεῖς· Τί συζητεῖτε μετ᾿ αὐτῶν;17Καὶ ἀποκριθεὶς εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου, εἶπε· Διδάσκαλε, ἔφερα πρὸς σὲ τὸν υἱὸν μου, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον.18Καὶ ὅπου πιάσῃ αὐτὸν σπαράττει αὐτόν, καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὑτοῦ καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπον πρὸς τοὺς μαθητὰς σου νὰ ἐκβάλωσιν αὐτό, ἀλλὰ δὲν ἠδυνήθησαν.19Ἐκεῖνος δὲ ἀποκριθεὶς πρὸς αὐτόν, λέγει· Ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε θέλω εἶσθαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε θέλω ὑπομένει ὑμᾶς; φέρετε αὐτὸν πρὸς ἐμέ.20Καὶ ἔφεραν αὐτὸν πρὸς αὐτόν. Καὶ ὡς εἶδεν αὐτόν, εὐθὺς τὸ πνεῦμα ἐσπάραξεν αὐτόν, καὶ πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίετο ἀφρίζων.21Καὶ ἠρώτησε τὸν πατέρα αὐτοῦ· Πόσος καιρὸς εἶναι ἀφοῦ τοῦτο ἔγεινεν εἰς αὐτόν; Ὁ δὲ εἶπε· Παιδιόθεν.22Καὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔρριψε καὶ εἰς ὕδατα, διὰ νὰ ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ᾿ ἐὰν δύνασαί τι, βοήθησον ἡμᾶς, σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾿ ἡμᾶς.23Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Τὸ ἐὰν δύνασαι νὰ πιστεύσῃς, πάντα εἶναι δυνατὰ εἰς τὸν πιστεύοντα.24Καὶ εὐθὺς κράξας ὁ πατήρ τοῦ παιδίου μετὰ δακρύων, ἔλεγε· Πιστεύω, Κύριε· βοήθει εἰς τὴν ἀπιστίαν μου.25Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐπισυντρέχει ὄχλος, ἐπετίμησε τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον, λέγων πρὸς αὐτό· Τὸ πνεῦμα τὸ ἄλαλον καὶ κωφόν, ἐγὼ σὲ προστάζω, Ἔξελθε ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ μή εἰσέλθῃς πλέον εἰς αὐτόν.26Καὶ τὸ πνεῦμα κράξαν καὶ πολλὰ σπαράξαν αὐτόν, ἐξῆλθε, καὶ ἔγεινεν ὡς νεκρός, ὥστε πολλοὶ ἔλεγον ὅτι ἀπέθανεν.27Ὁ δὲ Ἰησοῦς πιάσας αὐτὸν ἀπὸ τῆς χειρὸς ἤγειρεν αὐτόν, καὶ ἐσηκώθη.
28Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς οἶκον, οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν κατἰδίαν, Διὰ τί ἡμεῖς δὲν ἠδυνήθημεν νὰ ἐκβάλωμεν αὐτό;29Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τοῦτο τὸ γένος δὲν δύναται νὰ ἐξέλθῃ δι᾿ οὐδενὸς ἄλλου τρόπου εἰμή διὰ προσευχῆς καὶ νηστείας.
30Καὶ ἐξελθόντες ἐκεῖθεν διέβαινον διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ δὲν ἤθελε νὰ μάθῃ τοῦτο οὐδείς.31Διότι ἐδίδασκε τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ καὶ ἔλεγε πρὸς αὐτοὺς ὅτι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδεται εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, καὶ θέλουσι θανατώσει αὐτόν, καὶ θανατωθεὶς τὴν τρίτην ἡμέραν θέλει ἀναστηθῆ.32Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ἠνόουν τὸν λόγον καὶ ἐφοβοῦντο νὰ ἐρωτήσωσιν αὐτόν
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Προς Ρωμαίους Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 1-21 1Σᾶς παρακαλῶ λοιπόν, ἀδελφοί, διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ, νὰ παραστήσητε τὰ σώματά σας θυσίαν ζῶσαν, ἁγίαν, εὐάρεστον εἰς τὸν Θεόν, ἥτις εἶναι ἡ λογική σας λατρεία,2καὶ μή συμμορφόνεσθε μὲ τὸν αἰῶνα τοῦτον, ἀλλὰ μεταμορφόνεσθε διὰ τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ νοὸς σας, ὥστε νὰ δοκιμάζητε τί εἶναι τὸ […]
Α’ Σαμουήλ Κεφάλαιο ις’ [16] // Εδάφια 1-13 1Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Σαμουήλ, Ἕως πότε σὺ πενθεῖς διὰ τὸν Σαούλ, ἐπειδή ἐγὼ ἀπεδοκίμασα αὐτὸν ἀπὸ τοῦ νὰ βασιλεύῃ ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ; γέμισον τὸ κέρας σου ἔλαιον καὶ ὕπαγε· ἐγὼ σὲ ἀποστέλλω πρὸς τὸν Ἰεσσαὶ τὸν Βηθλεεμίτην· διότι προέβλεψα εἰς ἐμαυτὸν βασιλέα μεταξὺ τῶν υἱῶν […]
Μαλαχίας Κεφάλαιο α’ [1] // Εδάφια 1-14 1Τὸ φορτίον τοῦ λόγου τοῦ Κυρίου διὰ χειρὸς Μαλαχίου πρὸς Ἰσραήλ. 2Ἐγὼ σᾶς ἠγάπησα, λέγει Κύριος· καὶ σεῖς εἴπετε, Εἰς τί μᾶς ἠγάπησας; δὲν ἦτο ὁ Ἠσαῦ ἀδελφὸς τοῦ Ἰακώβ; λέγει Κύριος· πλήν ἠγάπησα τὸν Ἰακώβ,3τὸν δὲ Ἠσαῦ ἐμίσησα καὶ κατέστησα τὰ ὄρη αὐτοῦ ἐρήμωσιν καὶ τὴν κληρονομίαν […]