Κατά Λουκάν
Κεφάλαιο ιε’ [15] // Εδάφια 11-32
11Εἶπε δέ· Ἄνθρωπός τις εἶχε δύο υἱούς.12Καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν πρὸς τὸν πατέρα· Πάτερ, δὸς μοι τὸ ἀνῆκον μέρος τῆς περιουσίας. Καὶ διεμοίρασεν εἰς αὐτοὺς τὰ ὑπάρχοντα αὑτοῦ.13Καὶ μετ᾿ ὀλίγας ἡμέρας συνάξας πάντα ὁ νεώτερος υἱός, ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακρὰν καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν περιουσίαν αὑτοῦ ζῶν ἀσώτως.14Ἀφοῦ δὲ ἐδαπάνησε πάντα, ἔγεινε πεῖνα μεγάλη ἐν τῇ χώρᾳ ἐκείνῃ, καὶ αὐτὸς ἤρχισε νὰ στερῆται.15Τότε ὑπῆγε καὶ προσεκολλήθη εἰς ἕνα τῶν πολιτῶν τῆς χώρας ἐκείνης, ὅστις ἔπεμψεν αὐτὸν εἰς τοὺς ἀγροὺς αὑτοῦ διὰ νὰ βόσκῃ χοίρους.16Καὶ ἐπεθύμει νὰ γεμίσῃ τὴν κοιλίαν αὑτοῦ ἀπὸ τῶν ξυλοκεράτων, τὰ ὁποῖα ἔτρωγον οἱ χοῖροι, καὶ οὐδεὶς ἔδιδεν εἰς αὐτόν.17Ἐλθὼν δὲ εἰς ἑαυτόν, εἶπε· Πόσοι μισθωτοὶ τοῦ πατρὸς μου περισσεύουσιν ἄρτον, καὶ ἐγὼ χάνομαι ὑπὸ τῆς πείνης.18Σηκωθεὶς θέλω ὑπάγει πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ θέλω εἰπεῖ πρὸς αὐτόν· Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου·19καὶ δὲν εἶμαι πλέον ἄξιος νὰ ὀνομασθῶ υἱὸς σου· κάμε με ὡς ἕνα τῶν μισθωτῶν σου.
20Καὶ σηκωθεὶς ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα αὑτοῦ. Ἐνῷ, δὲ ἀπεῖχεν ἔτι μακράν, εἶδεν αὐτὸν ὁ πατήρ αὐτοῦ καὶ ἐσπλαγχνίσθη, καὶ δραμὼν ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν.21εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ υἱός· Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, καὶ δὲν εἶμαι πλέον ἄξιος νὰ ὀνομασθῶ υἱὸς σου.22Καὶ ὁ πατήρ εἶπε πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ· Φέρετε ἔξω τὴν στολήν τὴν πρώτην καὶ ἐνδύσατε αὐτόν, καὶ δότε δακτυλίδιον εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ὑποδήματα εἰς τοὺς πόδας,23καὶ φέροντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν σφάξατε, καὶ φαγόντες ἄς εὐφρανθῶμεν,24διότι οὗτος ὁ υἱὸς μου νεκρὸς ἦτο καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦτο καὶ εὑρέθη. Καὶ ἤρχισαν νὰ εὐφραίνωνται.
25Ἦτο δὲ ὁ πρεσβύτερος αὐτοῦ υἱὸς ἐν τῷ ἀγρῷ· καὶ καθὼς ἐρχόμενος ἐπλησίασεν εἰς τὴν οἰκίαν, ἤκουσε συμφωνίαν καὶ χορούς,26καὶ προσκαλέσας ἕνα τῶν δούλων, ἠρώτα τί εἶναι ταῦτα.27Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὅτι ὁ ἀδελφὸς σου ἦλθε· καὶ ἔσφαξεν ὁ πατήρ σου τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, διότι ἀπήλαυσεν αὐτὸν ὑγιαίνοντα.28Καὶ ὠργίσθη καὶ δὲν ἤθελε νὰ εἰσέλθῃ. Ἐξῆλθε λοιπὸν ὁ πατήρ αὐτοῦ καὶ παρεκάλει αὐτόν.29Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς τὸν πατέρα· Ἰδού, τόσα ἔτη σὲ δουλεύω, καὶ ποτὲ ἐντολήν σου δὲν παρέβην, καὶ εἰς ἐμὲ οὐδὲ ἐρίφιον ἔδωκάς ποτε διὰ νὰ εὐφρανθῶ μετὰ τῶν φίλων μου.30Ὅτε δὲ ὁ υἱὸς σου οὗτος, ὁ καταφαγὼν σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν, ἦλθεν, ἔσφαξας δι᾿ αὐτὸν τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν.31Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Τέκνον, σὺ πάντοτε μετ᾿ ἐμοῦ εἶσαι, καὶ πάντα τὰ ἐμὰ σὰ εἶναι·32ἔπρεπε δὲ νὰ εὐφρανθῶμεν καὶ νὰ χαρῶμεν, διότι ὁ ἀδελφὸς σου οὗτος νεκρὸς ἦτο καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦτο καὶ εὑρέθη.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
‘Εξοδος Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 40-56 1Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Μωϋσῆν καὶ πρὸς τὸν Ἀαρὼν ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου, λέγων,2Ὁ μήν οὗτος θέλει εἶσθαι εἰς ἐσᾶς ἀρχή μηνῶν· θέλει εἶσθαι εἰς ἐσᾶς πρῶτος τῶν μηνῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ.3Λαλήσατε πρὸς πᾶσαν τὴν συναγωγήν τοῦ Ἰσραήλ, λέγοντες, τὴν δεκάτην τούτου τοῦ μηνὸς ἄς λάβωσιν εἰς […]
Α Πέτρου Κεφάλαιο α’ [1] // Εδάφια 1-16 1Πέτρος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρὸς τοὺς παρεπιδήμους τοὺς διεσπαρμένους εἰς Πόντον, Γαλατίαν, Καππαδοκίαν, Ἀσίαν καὶ Βιθυνίαν, 2ἐκλεκτοὺς κατὰ πρόγνωσιν Θεοῦ Πατρός, διὰ τοῦ ἁγιασμοῦ τοῦ Πνεύματος, εἰς ὑπακοήν καὶ ῥαντισμὸν τοῦ αἵματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ· πληθυνθείη χάρις καὶ εἰρήνη εἰς ἐσᾶς. 3Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ Πατήρ τοῦ […]
Πράξεις των Αποστόλων Κεφάλαιο ις’ [16] // Εδάφια 6-34 6Διελθόντες δὲ τὴν Φρυγίαν καὶ τὴν γῆν τῆς Γαλατίας, ἐπειδή ἐμποδίσθησαν ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νὰ κηρύξωσι τὸν λόγον ἐν τῇ Ἀσίᾳ, 7ἦλθον κατὰ τὴν Μυσίαν καὶ ἐδοκίμαζον νὰ ὑπάγωσι πρὸς τὴν Βιθυνίαν· πλήν δὲν ἀφῆκεν αὐτοὺς τὸ Πνεῦμα. 8Περάσαντες δὲ τὴν Μυσίαν κατέβησαν εἰς Τρῳάδα.9Καὶ ὄραμα ἐφάνη […]