Κατά Λουκάν
Κεφάλαιο ιδ’ [14] // Εδάφια 1-24
1Καὶ ὅτε ἦλθεν αὐτὸς εἰς τὸν οἶκον τινὸς τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων τὸ σάββατον διὰ νὰ φάγῃ ἄρτον, ἐκεῖνοι παρετήρουν αὐτόν.2Καὶ ἰδού, ἄνθρωπός τις ὑδρωπικὸς ἦτο ἔμπροσθεν αὐτοῦ.3Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους, λέγων· Εἶναι τάχα συγκεχωρημένον νὰ θεραπεύῃ τις ἐν τῷ σαββάτω;4Οἱ δὲ ἐσιώπησαν. Καὶ πιάσας ἰάτρευσεν αὐτὸν καὶ ἀπέλυσε.5Καὶ ἀποκριθεὶς πρὸς αὐτοὺς εἶπε· Τίνος ὑμῶν ὁ ὄνος ἤ ὁ βοῦς θέλει πέσει εἰς φρέαρ, καὶ δὲν θέλει εὐθὺς ἀνασύρει αὐτὸν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου;6Καὶ δὲν ἠδυνήθησαν νὰ ἀποκριθῶσιν εἰς αὐτὸν πρὸς ταῦτα.
7Εἶπε δὲ παραβολήν πρὸς τοὺς κεκλημένους, ἐπειδή παρετήρει πῶς ἐξέλεγον τὰς πρωτοκαθεδρίας, λέγων πρὸς αὐτούς.8Ὅταν προσκληθῇς ὑπὸ τινος εἰς γάμους, μή καθήσῃς εἰς τὸν πρῶτον τόπον, μήποτε εἶναι προσκεκλημένος ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐντιμότερός σου,9καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος, ὅστις ἐκάλεσε σὲ καὶ αὐτόν, σοὶ εἴπῃ· Δὸς τόπον εἰς τοῦτον· καὶ τότε ἀρχίσῃς μὲ αἰσχύνην νὰ λαμβάνῃς τὸν ἔσχατον τόπον.10Ἀλλ᾿ ὅταν προσκληθῇς, ὕπαγε καὶ κάθησον εἰς τὸν ἔσχατον τόπον, διὰ νὰ σοὶ εἴπῃ ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ὅστις σὲ ἐκάλεσε· Φίλε, ἀνάβα ἀνωτέρω· τότε θέλεις ἔχει δόξαν ἐνώπιον τῶν συγκαθημένων μετὰ σοῦ.11Διότι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν θέλει ταπεινωθῆ καὶ ὁ ταπεινῶν ἑαυτὸν θέλει ὑψωθῆ.12Ἔλεγε δὲ καὶ πρὸς ἐκεῖνον, ὅστις προσεκάλεσεν αὐτόν. Ὅταν κάμνῃς γεῦμα ἤ δεῖπνον, μή προσκάλει τοὺς φίλους σου μηδὲ τοὺς ἀδελφοὺς σου μηδὲ τοὺς συγγενεῖς σου μηδὲ γείτονας πλουσίους, μήποτε καὶ αὐτοὶ σὲ ἀντικαλέσωσι, καὶ γείνῃ εἰς σὲ ἀνταπόδοσις.13Ἀλλ᾿ ὅταν κάμνῃς ὑποδοχήν, προσκάλει πτωχούς, βεβλαμμένους, χωλούς, τυφλούς,14καὶ θέλεις εἶσθαι μακάριος, διότι δὲν ἔχουσι νὰ σοὶ ἀνταποδώσωσιν· ἐπειδή ἡ ἀνταπόδοσις θέλει γείνει εἰς σὲ ἐν τῇ ἀναστάσει τῶν δικαίων.
15Ἀκούσας δὲ ταῦτα εἷς τῶν συγκαθημένων, εἶπε πρὸς αὐτόν· Μακάριος ὅστις φάγῃ ἄρτον ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ.16Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἄνθρωπός τις ἔκαμε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς·17καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὑτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου διὰ νὰ εἴπῃ πρὸς τοὺς κεκλημένους· Ἔρχεσθε, ἐπειδή πάντα εἶναι ἤδη ἕτοιμα.18Καὶ ἤρχισαν πάντες μὲ μίαν γνώμην νὰ παραιτῶνται. Ὁ πρῶτος εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην νὰ ἐξέλθω καὶ νὰ ἴδω αὐτόν· παρακαλῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.19Καὶ ἄλλος εἶπεν· Ἠγόρασα πέντε ζεύγη βοῶν, καὶ ὑπάγω νὰ δοκιμάσω αὐτά· παρακαλῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.20καὶ ἄλλος εἶπε· Γυναῖκα ἐνυμφεύθην, καὶ διὰ τοῦτο δὲν δύναμαι νὰ ἔλθω.21Καὶ ἐλθὼν ὁ δοῦλος ἐκεῖνος, ἀπήγγειλε πρὸς τὸν κύριον αὐτοῦ ταῦτα. Τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης, εἶπε πρὸς τὸν δοῦλον αὑτοῦ· Ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ τὰς ὁδοὺς τῆς πόλεως, καὶ εἰσάγαγε ἐδὼ τοὺς πτωχοὺς καὶ βεβλαμμένους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλούς.22Καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· Κύριε, ἔγεινεν ὡς προσέταξας, καὶ εἶναι ἔτι τόπος.23Καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· Ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον νὰ εἰσέλθωσι, διὰ νὰ γεμισθῇ ὁ οἶκός μου.24Διότι σᾶς λέγω ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων θέλει γευθῆ τοῦ δείπνου μου.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Κατά Μάρκον Κεφάλαιο ια’ [11] // Εδάφια 22-26 22Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, λέγει πρὸς αὐτούς· Ἔχετε πίστιν Θεοῦ.23Διότι ἀληθῶς σᾶς λέγω ὅτι ὅστις εἴπῃ πρὸς τὸ ὄρος τοῦτο, Σηκώθητε καὶ ῥίφθητι εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ δὲν διστάσῃ ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ, ἀλλὰ πιστεύσῃ ὅτι ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα λέγει γίνονται, θέλει γείνει εἰς αὐτὸν ὅ, τι […]
Κατά Ιωάννην Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-21 1Ἦτο δὲ ἄνθρωπός τις ἐκ τῶν Φαρισαίων, Νικόδημος ὀνομαζόμενος, ἄρχων τῶν Ἰουδαίων.2Οὗτος ἦλθε πρὸς τὸν Ἰησοῦν διὰ νυκτὸς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ῥαββί, ἐξεύρομεν ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἦλθες διδάσκαλος· διότι οὐδεὶς δύναται νὰ κάμνῃ τὰ σημεῖα ταῦτα, τὰ ὁποῖα σὺ κάμνεις, ἐὰν δὲν ἦναι ὁ Θεὸς μετ᾿ […]
Πράξεις Των Αποστόλων Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 1-25 1Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπεχείρησεν Ἡρώδης ὁ βασιλεὺς νὰ κακοποιήσῃ τινὰς ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.2Ἐφόνευσε δὲ διὰ μαχαίρας Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωάννου.3Καὶ ἰδὼν ὅτι ἦτο ἀρεστὸν εἰς τοὺς Ἰουδαίους, προσέθεσε νὰ συλλάβῃ καὶ τὸν Πέτρον· ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων·4τὸν ὁποῖον καὶ πιάσας ἔβαλεν […]