Κατά Λουκάν
Κεφάλαιο ιγ’ [13] // Εδάφια 10-30
10Ἐδίδασκε δὲ ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν τὸ σάββατον.11Καὶ ἰδού, γυνή τις εἶχε πνεῦμα ἀσθενείας δεκαοκτὼ ἔτη καὶ ἦτο συγκύπτουσα καὶ δὲν ἠδύνατο παντελῶς νὰ ἀνακύψη.12Ἰδὼν δὲ αὐτήν ὁ Ἰησοῦς, ἐφώναξε καὶ εἶπε πρὸς αὐτήν· Γύναι, ἠλευθερωμένη εἶσαι ἀπὸ τῆς ἀσθενείας σου·13καὶ ἔθεσεν ἐπ᾿ αὐτήν τὰς χεῖρας· καὶ παρευθὺς ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν.14Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι εἰς τὸ σάββατον ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε πρὸς τὸν ὄχλον· Ἕξ ἡμέραι εἶναι, εἰς τὰς ὁποίας πρέπει νὰ ἐργάζησθε· ἐν ταύταις λοιπὸν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μή τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου.15Ἀπεκρίθη λοιπὸν πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· Ὑποκριτά, δὲν λύει ἕκαστος ὑμῶν ἐν τῷ σαββάτῳ τὸν βοῦν αὑτοῦ ἤ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ φέρων ποτίζει;16αὕτη δέ, οὖσα θυγάτηρ τοῦ Ἀβραάμ, τὴν ὁποίαν ὁ Σατανᾶς ἔδεσεν, ἰδού, δεκαοκτὼ ἔτη, δὲν ἔπρεπε νὰ λυθῇ ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου;17Καὶ ἐνῷ, αὐτὸς ἔλεγε ταῦτα, κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἐναντίοι αὐτοῦ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρε δι᾿ ὅλα τὰ ἔνδοξα ἔργα τὰ γινόμενα ὑπ᾿ αὐτοῦ.
18Ἔλεγε δέ· Μὲ τί εἶναι ὁμοία ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, καὶ μὲ τί νὰ ὁμοιώσω αὐτήν;19Εἶναι ὁμοία μὲ κόκκον σινάπεως, τὸν ὁποῖον λαβὼν ἄνθρωπος ἔρριψεν εἰς τὸν κῆπον αὑτοῦ· καὶ ηὔξησε καὶ ἔγεινε δένδρον μέγα, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατεσκήνωσαν ἐν τοῖς κλάδοις αὐτοῦ.
20Καὶ πάλιν εἶπε· Μὲ τί νὰ ὁμοιώσω τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ;21Εἶναι ὁμοία μὲ προζύμιον, τὸ ὁποῖον λαβοῦσα γυνή ἐνέκρυψεν εἰς τρία μέτρα ἀλεύρου, ἑωσοῦ ἀνέβη ὅλον τὸ φύραμα.
22Καὶ διήρχετο τὰς πόλεις καὶ κώμας διδάσκων καὶ ὁδοιπορῶν εἰς Ἱερουσαλήμ.23Εἶπε δὲ τις πρὸς αὐτόν· Κύριε, ὀλίγοι ἄρα εἶναι οἱ σωζόμενοι; Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς·24Ἀγωνίζεσθε νὰ εἰσέλθητε διὰ τῆς στενῆς πύλης· διότι πολλοί, σᾶς λέγω, θέλουσι ζητήσει νὰ εἰσέλθωσι καὶ δὲν θέλουσι δυνηθῆ. 25Ἀφοῦ σηκωθῇ ὁ οἰκοδεσπότης καὶ ἀποκλείσῃ τὴν θύραν, καὶ ἀρχίσητε νὰ στέκησθε ἔξω καὶ νὰ κρούητε τὴν θύραν, λέγοντες· Κύριε, Κύριε, ἄνοιξον εἰς ἡμᾶς· καὶ ἐκεῖνος ἀποκριθεὶς σᾶς εἴπῃ, δὲν σᾶς ἐξεύρω πόθεν εἶσθε·26τότε θέλετε ἀρχίσει νὰ λέγητε· Ἐφάγομεν ἔμπροσθέν σου καὶ ἐπίομεν, καὶ ἐν ταῖς πλατείαις ἡμῶν ἐδίδαξας.27Καὶ θέλει εἰπεῖ· Σᾶς λέγω, δὲν σᾶς ἐξεύρω πόθεν εἶσθε· φύγετε ἀπ᾿ ἐμοῦ πάντες οἱ ἐργάται τῆς ἀδικίας.28Ἐκεῖ θέλει εἶσθαι ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ τριγμὸς τῶν ὀδόντων, ὅταν ἴδητε τὸν Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ καὶ πάντας τοὺς προφήτας ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ, ἑαυτοὺς δὲ ἐκβαλλομένους ἔξω.29Καὶ θέλουσιν ἐλθεῖ ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν καὶ ἀπὸ βορρᾶ καὶ νότου καὶ θέλουσι καθήσει ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ.30Καὶ ἰδού, εἶναι ἔσχατοι, οἵτινες θέλουσιν εἶσθαι πρῶτοι, καὶ εἶναι πρῶτοι, οἵτινες θέλουσιν εἶσθαι ἔσχατοι.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Μιχαίας Κεφάλαιο ζ’ [7] // Εδάφια 1-20 1Οὐαὶ εἰς ἐμέ, διότι εἶμαι ὡς ἐπικαρπολογία θέρους, ὡς ἐπιφυλλὶς τρυγητοῦ· δὲν ὑπάρχει βότρυς διὰ νὰ φάγῃ τις· ἡ ψυχή μου ἐπεθύμησε τὰς ἀπαρχὰς τῶν καρπῶν.2Ὁ ὅσιος ἀπωλέσθη ἐκ τῆς γῆς καὶ ὁ εὐθὺς δὲν ὑπάρχει μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων· πάντες ἐνεδρεύουσι διὰ αἷμα· κυνηγοῦσιν ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ.3Εἰς […]
Προς Γαλάτας Κεφάλαιο β’ [2] // Εδάφια 1-21 1Ἔπειτα μετὰ δεκατέσσαρα ἔτη πάλιν ἀνέβην εἰς Ἱεροσόλυμα μετὰ τοῦ Βαρνάβα, συμπαραλαβὼν καὶ τὸν Τίτον·2ἀνέβην δὲ κατὰ ἀποκάλυψιν· καὶ παρέστησα πρὸς αὐτοὺς τὸ εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον κηρύττω μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, κατ᾿ ἰδίαν δὲ πρὸς τοὺς ἐπισημοτέρους, μήπως τρέχω ἤ ἔτρεξα εἰς μάτην.3Ἀλλ᾿ οὐδὲ ὁ Τίτος ὁ μετ᾿ […]
Αποκάλυψη Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 14-22 14Καὶ πρὸς τὸν ἄγγελον τῆς ἐκκλησίας τῶν Λαοδικέων γράψον· Ταῦτα λέγει ὁ Ἀμήν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς καὶ ἀληθινός, ἡ ἀρχή τῆς κτίσεως τοῦ Θεοῦ.15Ἐξεύρω τὰ ἔργα σου, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶσαι οὔτε ζεστός· εἴθε νὰ ἦσο ψυχρὸς ἤ ζεστός·16οὕτως, ἐπειδή εἶσαι χλιαρὸς καὶ οὔτε ψυχρὸς οὔτε ζεστός, […]