Κατά Ιωάννην ι’ 1-21 | 21.03.2022 | Κορδορούμπας Δημήτρης

Κατά Ιωάννην
Κεφάλαιο ι’ [10]  //  Εδάφια 1-21

1Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅστις δὲν εἰσέρχεται διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλήν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνει ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος εἶναι κλέπτης καὶ ληστής·2ὅστις ὅμως εἰσέρχεται διὰ τῆς θύρας, εἶναι ποιμήν τῶν προβάτων.3Εἰς τοῦτον ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει, καὶ τὰ πρόβατα τὴν φωνήν αὐτοῦ ἀκούουσι, καὶ τὰ ἑαυτοῦ πρόβατα κράζει κατ᾿ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά.4Καὶ ὅταν ἐκβάλῃ τὰ ἑαυτοῦ πρόβατα, ὑπάγει ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ τὰ πρόβατα ἀκολουθοῦσιν αὐτόν, διότι γνωρίζουσι τὴν φωνήν αὐτοῦ. 5Ξένον ὅμως δὲν θέλουσιν ἀκολουθήσει, ἀλλὰ θέλουσι φύγει ἀπ᾿ αὐτοῦ, διότι δὲν γνωρίζουσι τὴν φωνήν τῶν ξένων.6Ταύτην τὴν παραβολήν εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· ἐκεῖνοι ὅμως δὲν ἐνόησαν τί ἦσαν ταῦτα, τὰ ὁποῖα ἐλάλει πρὸς αὐτούς.
7Εἶπε λοιπὸν πάλιν πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Ἀληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἡ θύρα τῶν προβάτων.8Πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ κλέπται εἶναι καὶ λησταί· ἀλλὰ δὲν ἤκουσαν αὐτοὺς τὰ πρόβατα.9Ἐγὼ εἶμαι ἡ θύρα· δι᾿ ἐμοῦ ἐὰν τις εἰσέλθῃ, θέλει σωθῆ καὶ θέλει εἰσέλθει καὶ ἐξέλθει καὶ θέλει εὑρεῖ βοσκήν.10Ὁ κλέπτης δὲν ἔρχεται, εἰμή διὰ νὰ κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον διὰ νὰ ἔχωσι ζωήν καὶ νὰ ἔχωσιν αὐτήν ἐν ἀφθονίᾳ.
11Ἐγὼ εἶμαι ὁ ποιμήν ὁ καλός. Ὁ ποιμήν ὁ καλὸς τὴν ψυχήν αὑτοῦ βάλλει ὑπὲρ τῶν προβάτων·12ὁ δὲ μισθωτὸς καὶ μή ὤν ποιμήν, τοῦ ὁποίου δὲν εἶναι τὰ πρόβατα ἰδικὰ του, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίνει τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα.13Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει, διότι εἶναι μισθωτὸς καὶ δὲν μέλει αὐτὸν περὶ τῶν προβάτων.14Ἐγὼ εἶμαι ὁ ποιμήν ὁ καλός, καὶ γνωρίζω τὰ ἐμὰ καὶ γνωρίζομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν,15καθὼς μὲ γνωρίζει ὁ Πατήρ καὶ ἐγὼ γνωρίζω τὸν Πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου βάλλω ὑπὲρ τῶν προβάτων.16Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· καὶ ἐκεῖνα πρέπει νὰ συνάξω, καὶ θέλουσιν ἀκούσει τὴν φωνήν μου, καὶ θέλει γείνει μία ποίμνη, εἷς ποιμήν.17Διὰ τοῦτο ὁ Πατήρ μὲ ἀγαπᾷ, διότι ἐγὼ βάλλω τὴν ψυχήν μου, διὰ νὰ λάβω αὐτήν πάλιν.18Οὐδεὶς ἀφαιρεῖ αὐτήν ἀπ᾿ ἐμοῦ, ἀλλ᾿ ἐγὼ βάλλω αὐτήν ἀπ᾿ ἐμαυτοῦ· ἐξουσίαν ἔχω νὰ βάλω αὐτήν, καὶ ἐξουσίαν ἔχω πάλιν νὰ λάβω αὐτήν· ταύτην τὴν ἐντολήν ἔλαβον παρὰ τοῦ Πατρὸς μου.
19Σχίσμα λοιπὸν ἔγεινε πάλιν μεταξὺ τῶν Ἰουδαίων διὰ τοὺς λόγους τούτους.20Καὶ ἔλεγον πολλοὶ ἐξ αὐτῶν· Δαιμόνιον ἔχει καὶ εἶναι μαινόμενος· τί ἀκούετε αὐτόν;21Ἄλλοι ἔλεγον· Οὗτοι οἱ λόγοι δὲν εἶναι δαιμονιζομένου· μήπως δύναται δαιμόνιον νὰ ἀνοίγῃ ὀφθαλμοὺς τυφλῶν;

 

Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού

Untitled

Μιχαίας Κεφάλαιο ζ’ [7] // Εδάφια 1-20 1Οὐαὶ εἰς ἐμέ, διότι εἶμαι ὡς ἐπικαρπολογία θέρους, ὡς ἐπιφυλλὶς τρυγητοῦ· δὲν ὑπάρχει βότρυς διὰ νὰ φάγῃ τις· ἡ ψυχή μου ἐπεθύμησε τὰς ἀπαρχὰς τῶν καρπῶν.2Ὁ ὅσιος ἀπωλέσθη ἐκ τῆς γῆς καὶ ὁ εὐθὺς δὲν ὑπάρχει μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων· πάντες ἐνεδρεύουσι διὰ αἷμα· κυνηγοῦσιν ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ.3Εἰς […]

Continue reading

Χωρίς τίτλο

Προς Γαλάτας Κεφάλαιο β’ [2] // Εδάφια 1-21 1Ἔπειτα μετὰ δεκατέσσαρα ἔτη πάλιν ἀνέβην εἰς Ἱεροσόλυμα μετὰ τοῦ Βαρνάβα, συμπαραλαβὼν καὶ τὸν Τίτον·2ἀνέβην δὲ κατὰ ἀποκάλυψιν· καὶ παρέστησα πρὸς αὐτοὺς τὸ εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον κηρύττω μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, κατ᾿ ἰδίαν δὲ πρὸς τοὺς ἐπισημοτέρους, μήπως τρέχω ἤ ἔτρεξα εἰς μάτην.3Ἀλλ᾿ οὐδὲ ὁ Τίτος ὁ μετ᾿ […]

Continue reading

Αποκάλυψη Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 14-22 14Καὶ πρὸς τὸν ἄγγελον τῆς ἐκκλησίας τῶν Λαοδικέων γράψον· Ταῦτα λέγει ὁ Ἀμήν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς καὶ ἀληθινός, ἡ ἀρχή τῆς κτίσεως τοῦ Θεοῦ.15Ἐξεύρω τὰ ἔργα σου, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶσαι οὔτε ζεστός· εἴθε νὰ ἦσο ψυχρὸς ἤ ζεστός·16οὕτως, ἐπειδή εἶσαι χλιαρὸς καὶ οὔτε ψυχρὸς οὔτε ζεστός, […]

Continue reading