Α’ Κορινθίους
Κεφάλαιο ιε’ [15] // Εδάφια 1-26
1Σᾶς φανερόνω δέ, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον ἐκήρυξα πρὸς ἐσᾶς, τὸ ὁποῖον καὶ παρελάβετε, εἰς τὸ ὁποῖον καὶ ἵστασθε,2διὰ τοῦ ὁποίου καὶ σώζεσθε, τίνι τρόπῳ σᾶς ἐκήρυξα αὐτό, ἄν φυλάττητε αὐτό, ἐκτὸς ἐὰν ἐπιστεύσατε ματαίως.3Διότι παρέδωκα εἰς ἐσᾶς ἐν πρώτοις ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον καὶ παρέλαβον, ὅτι ὁ Χριστὸς ἀπέθανε διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς,4καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἀνέστη τὴν τρίτην ἡμέραν κατὰ τὰς γραφάς,5καὶ ὅτι ἐφάνη εἰς τὸν Κηφᾶν, ἔπειτα εἰς τοὺς δώδεκα6μετὰ ταῦτα ἐφάνη εἰς πεντακοσίους καὶ ἐπέκεινα ἀδελφοὺς διὰ μιᾶς, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ πλειότεροι μένουσιν ἕως τώρα, τινὲς δὲ καὶ ἐκοιμήθησαν7ἔπειτα ἐφάνη εἰς τὸν Ἰάκωβον, ἔπειτα εἰς πάντας τοὺς ἀποστόλους8τελευταῖον δὲ πάντων ἐφάνη καὶ εἰς ἐμὲ ὡς εἰς ἔκτρωμα.9Διότι ἐγὼ εἶμαι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὅστις δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ ὀνομάζωμαι ἀπόστολος, διότι κατεδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ10ἀλλὰ χάριτι Θεοῦ εἶμαι ὅτι εἶμαι καὶ ἡ εἰς ἐμὲ χάρις αὐτοῦ δὲν ἔγεινε ματαία, ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα, πλήν οὐχὶ ἐγώ, ἀλλ᾿ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ μετ᾿ ἐμοῦ. 11Εἴτε λοιπὸν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτω κηρύττομεν καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.
12Ἐὰν δὲ ὁ Χριστὸς κηρύττηται ὅτι ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, πῶς τινὲς μεταξὺ σας λέγουσιν ὅτι ἀνάστασις νεκρῶν δὲν εἶναι;13Καὶ ἐὰν ἀνάστασις νεκρῶν δὲν ἦναι, οὐδ᾿ ὁ Χριστὸς ἀνέστη14καὶ ἄν ὁ Χριστὸς δὲν ἀνέστη, μάταιον ἄρα εἶναι τὸ κήρυγμα ἡμῶν, ματαία δὲ καὶ ἡ πίστις σας.15Εὑρισκόμεθα δὲ καὶ ψευδομάρτυρες τοῦ Θεοῦ, διότι ἐμαρτυρήσαμεν περὶ τοῦ Θεοῦ ὅτι ἀνέστησε τὸν Χριστόν, τὸν ὁποῖον δὲν ἀνέστησεν, ἐὰν καθ᾿ ὑπόθεσιν δὲν ἀνασταίνωνται νεκροί.16Διότι ἐὰν δὲν ἀνασταίνωνται νεκροί, οὐδ᾿ ὁ Χριστὸς ἀνέστη17ἀλλ᾿ ἐὰν ὁ Χριστὸς δὲν ἀνέστῃ, ματαία ἡ πίστις σας ἔτι εἶσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν. 18Ἄρα καὶ οἱ κοιμηθέντες ἐν Χριστῷ ἀπωλέσθησαν.19Ἐὰν ἐν ταύτῃ τῇ ζωῇ μόνον ἐλπίζωμεν εἰς τὸν Χριστόν, εἴμεθα ἐλεεινότεροι πάντων τῶν ἀνθρώπων.
20Ἀλλὰ τώρα ὁ Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, ἔγεινεν ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων.21Διότι ἐπειδή ὁ θάνατος ἦλθε δι᾿ ἀνθρώπου, οὕτω καὶ δι᾿ ἀνθρώπου ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν.22Ἐπειδή καθὼς πάντες ἀποθνήσκουσιν ἐν τῷ Ἀδάμ, οὕτω καὶ πάντες θέλουσι ζωοποιηθῆ ἐν τῷ Χριστῷ.23Ἕκαστος ὅμως κατὰ τὴν ἰδίαν αὑτοῦ τάξιν ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ ἀπαρχή, ἔπειτα ὅσοι εἶναι τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ24Ὕστερον θέλει εἶσθαι τὸ τέλος, ὅταν παραδώσῃ τὴν βασιλείαν εἰς τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα, ὅταν καταργήσῃ πᾶσαν ἀρχήν καὶ πᾶσαν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν.25Διότι πρέπει νὰ βασιλεύῃ ἑωσοῦ θέσῃ πάντας τοὺς ἐχθροὺς ὑπὸ τοὺς πόδας αὑτοῦ.26Ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖται ὁ θάνατος
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Κατά Μάρκον Κεφάλαιο ια’ [11] // Εδάφια 22-26 22Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, λέγει πρὸς αὐτούς· Ἔχετε πίστιν Θεοῦ.23Διότι ἀληθῶς σᾶς λέγω ὅτι ὅστις εἴπῃ πρὸς τὸ ὄρος τοῦτο, Σηκώθητε καὶ ῥίφθητι εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ δὲν διστάσῃ ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ, ἀλλὰ πιστεύσῃ ὅτι ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα λέγει γίνονται, θέλει γείνει εἰς αὐτὸν ὅ, τι […]
Κατά Ιωάννην Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-21 1Ἦτο δὲ ἄνθρωπός τις ἐκ τῶν Φαρισαίων, Νικόδημος ὀνομαζόμενος, ἄρχων τῶν Ἰουδαίων.2Οὗτος ἦλθε πρὸς τὸν Ἰησοῦν διὰ νυκτὸς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ῥαββί, ἐξεύρομεν ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἦλθες διδάσκαλος· διότι οὐδεὶς δύναται νὰ κάμνῃ τὰ σημεῖα ταῦτα, τὰ ὁποῖα σὺ κάμνεις, ἐὰν δὲν ἦναι ὁ Θεὸς μετ᾿ […]
Πράξεις Των Αποστόλων Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 1-25 1Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπεχείρησεν Ἡρώδης ὁ βασιλεὺς νὰ κακοποιήσῃ τινὰς ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.2Ἐφόνευσε δὲ διὰ μαχαίρας Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωάννου.3Καὶ ἰδὼν ὅτι ἦτο ἀρεστὸν εἰς τοὺς Ἰουδαίους, προσέθεσε νὰ συλλάβῃ καὶ τὸν Πέτρον· ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων·4τὸν ὁποῖον καὶ πιάσας ἔβαλεν […]