Ησαΐας
Κεφάλαιο ς’ [6] // Εδάφια 1-13
1Κατὰ τὸ ἔτος ἐν ἀπέθανεν Ὀζίας ὁ βασιλεύς, εἶδον τὸν Κύριον καθήμενον ἐπὶ θρόνου ὑψηλοῦ καὶ ἐπηρμένου, καὶ τὸ κράσπεδον αὐτοῦ ἐγέμισε τὸν ναόν.2Ἄνωθεν αὐτοῦ ἵσταντο Σεραφεὶμ ἀνὰ ἕξ πτέρυγας ἔχοντα ἕκαστον· μὲ τὰς δύο ἐκάλυπτε τὸ πρόσωπον αὑτοῦ καὶ μὲ τὰς δύο ἐκάλυπτε τοὺς πόδας αὑτοῦ καὶ μὲ τὰς δύο ἐπέτα.
3Καὶ ἔκραζε τὸ ἕν πρὸς τὸ ἄλλο καὶ ἔλεγεν, Ἃγιος, ἅγιος, ἅγιος ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· πᾶσα ἡ γῆ εἶναι πλήρης τῆς δόξης αὐτοῦ.
4Καὶ οἱ παραστάται τῆς θύρας ἐσείσθησαν ἐκ τῆς φωνῆς τοῦ κράζοντος, καὶ ὁ οἶκος ἐπλήσθη καπνοῦ.5Τότε εἶπα, Ὦ τάλας ἐγώ· διότι ἐχάθην· ἐπειδή εἶμαι ἄνθρωπος ἀκαθάρτων χειλέων καὶ κατοικῶ ἐν μέσῳ λαοῦ ἀκαθάρτων χειλέων· ἐπειδή οἱ ὀφθαλμοὶ μου εἶδον τὸν Βασιλέα, τὸν Κύριον τῶν δυνάμεων.
6Τότε ἐπέτασε πρὸς ἐμὲ ἕν ἐκ τῶν Σεραφείμ ἔχον ἐν τῇ χειρὶ αὑτοῦ ἄνθρακα πυρός, τὸν ὁποῖον ἔλαβε διὰ τῆς λαβίδος ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου.7Καὶ ἤγγισεν αὐτὸν εἰς τὸ στόμα μου καὶ εἶπεν, Ἰδού, τοῦτο ἤγγισε τὰ χείλη σου· καὶ ἡ ἀνομία σου ἐξηλείφθη καὶ ἡ ἀμαρτία σου ἐκαθαρίσθη.
8Καὶ ἤκουσα τὴν φωνήν τοῦ Κυρίου, λέγοντος, Τίνα θέλω ἀποστείλει, καὶ τίς θέλει ὑπάγει διὰ ἡμᾶς; Τότε εἶπα, Ἰδού, ἐγώ, ἀπόστειλόν με.9Καὶ εἶπεν, Ὕπαγε καὶ εἰπὲ πρὸς τοῦτον τὸν λαόν, μὲ τὴν ἀκοήν θέλετε ἀκούσει καὶ δὲν θέλετε ἐννοήσει· καὶ βλέποντες θέλετε ἰδεῖ καὶ δὲν θέλετε καταλάβει·10ἐπαχύνθη ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου, καὶ ἔγειναν βαρέα τὰ ὦτα αὑτῶν, καὶ ἔκλεισαν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτῶν, διὰ νὰ μή βλέπωσι μὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτῶν καὶ ἀκούωσι μὲ τὰ ὦτα αὑτῶν καὶ νοήσωσι μὲ τὴν καρδίαν αὑτῶν καὶ ἐπιστρέψωσι καὶ θεραπευθῶσι.
11Τότε εἶπα, Κύριε, ἕως πότε; Καὶ ἀπεκρίθη, Ἑωσοῦ ἐρημωθῶσιν αἱ πόλεις, ὥστε νὰ μή ὑπάρχῃ κάτοικος, καὶ αἱ οἰκίαι, ὥστε νὰ μή ὑπάρχῃ ἄνθρωπος, καὶ ἡ γῆ νὰ ἐρημωθῇ παντάπασιν·12καὶ ἀπομακρύνῃ ὁ Κύριος τοὺς ἀνθρώπους, καὶ γείνῃ μεγάλη ἐγκατάλειψις ἐν τῷ μέσῳ τῆς γῆς.13Ἔτι ὅμως θέλει μείνει ἐν αὐτῇ ἕν δέκατον, καὶ αὐτὸ πάλιν θέλει καταφαγωθῆ· καθὼς ἡ τερέβινθος καὶ ἡ δρῦς, τῶν ὁποίων ὁ κορμὸς μένει ἐν αὐταῖς ὅταν κόπτωνται, οὕτω τὸ ἅγιον σπέρμα θέλει εἶσθαι ὁ κορμὸς αὐτῆς.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Προς Εφεσίους Κεφάλαιο ε’ [5] // Εδάφια 22-33 22Αἱ γυναῖκες, ὑποτάσσεσθε εἰς τοὺς ἄνδρας σας ὡς εἰς τὸν Κύριον,23διότι ὁ ἀνήρ εἶναι κεφαλή τῆς γυναικός, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς κεφαλή τῆς ἐκκλησίας, καὶ αὐτὸς εἶναι σωτήρ τοῦ σώματος.24Ἀλλὰ καθὼς ἡ ἐκκλησία ὑποτάσσεται εἰς τὸν Χριστόν, οὕτω καὶ αἱ γυναῖκες ἄς ὑποτάσσωνται εἰς τοὺς ἄνδρας αὑτῶν […]
Εκκλησιαστής Κεφάλαιο θ’ [9] // Εδάφια 7-9 7Ὕπαγε, φάγε τὸν ἄρτον σου ἐν εὐφροσύνῃ καὶ πίε τὸν οἶνον σου ἐν εὐθύμῳ καρδίᾳ· διότι ἤδη ὁ Θεὸς εὐαρεστεῖται εἰς τὰ ἔργα σου.8Ἐν παντὶ καιρῷ ἄς ἦναι λευκὰ τὰ ἱμάτιά σου· καὶ ἔλαιον ἄς μή ἐκλείψῃ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς σου.9Χαίρου ζωήν μετὰ τῆς γυναικός, τὴν ὁποίαν ἠγάπησας, […]
Πράξεις των Αποστολών Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 1-18 1Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπεχείρησεν Ἡρώδης ὁ βασιλεὺς νὰ κακοποιήσῃ τινὰς ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.2Ἐφόνευσε δὲ διὰ μαχαίρας Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωάννου.3Καὶ ἰδὼν ὅτι ἦτο ἀρεστὸν εἰς τοὺς Ἰουδαίους, προσέθεσε νὰ συλλάβῃ καὶ τὸν Πέτρον· ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων·4τὸν ὁποῖον καὶ πιάσας ἔβαλεν […]