Α’ Χρονικών
Κεφάλαιο κθ’ [29] // Εδάφια 9-19
Ἐχάρη δὲ ὁ λαός, διότι ἐπροθυμήθησαν, ἐπειδή μὲ πλήρη καρδίαν προσέφεραν αὐτοπροαιρέτως εἰς τὸν Κύριον· καὶ ὁ βασιλεὺς Δαβὶδ ἔτι ἐχάρη χαρὰν μεγάλην.
10Καὶ εὐλόγησεν ὁ Δαβὶδ τὸν Κύριον ἐνώπιον πάσης τῆς συνάξεως· καὶ εἶπεν ὁ Δαβίδ, Εὐλογητὸς σὺ, Κύριε ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ πατήρ ἡμῶν, ἀπὸ τοῦ αἰῶνος καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος.11Σοῦ, Κύριε, εἶναι ἡ μεγαλωσύνη καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ τιμή καὶ ἡ νίκη καὶ ἡ δόξα· διότι σοῦ εἶναι πάντα τὰ ἐν οὐρανῷ καὶ τὰ ἐπὶ γῆς· σοῦ ἡ βασιλεία, Κύριε, καὶ σὺ εἶσαι ὁ ὑψούμενος ὡς κεφαλή ὑπεράνω πάντων·12καὶ ὁ πλοῦτος καὶ ἡ δόξα παρὰ σοῦ ἔρχονται, καὶ σὺ δεσπόζεις τῶν ἁπάντων· καὶ εἰς τὴν χεῖρά σου εἶναι ἡ ἰσχὺς καὶ ἡ δύναμις· καὶ εἰς τὴν χεῖρά σου τὸ νὰ μεγαλύνῃς καὶ νὰ ἰσχυροποιῇς τὰ πάντα.13Τώρα λοιπόν, Θεὲ ἡμῶν, ἡμεῖς εὐχαριστοῦμέν σε καὶ ὑμνοῦμεν τὸ ἔνδοξον ὄνομά σου.
14Ἀλλὰ τίς εἶμαι ἐγώ, καὶ τίς ὁ λαὸς μου, ὥστε νὰ δυνηθῶμεν νὰ προσφέρωμεν προθύμως εἰς σὲ κατὰ ταῦτα; διότι τὰ πάντα ἔρχονται ἐκ σοῦ καὶ ἐκ τῶν σῶν δίδομεν εἰς σέ.15Διότι εἴμεθα ξένοι ἐνώπιόν σου καὶ πάροικοι, καθὼς πάντες οἱ πατέρες ἡμῶν· αἱ ἡμέραι ἡμῶν ἐπὶ τῆς γῆς εἶναι ὡς σκιά, καὶ μονιμότης δὲν ὑπάρχει.16Κύριε Θεὲ ἡμῶν, ἅπαν τοῦτο τὸ πλῆθος, τὸ ὁποῖον ἡτοιμάσαμεν διὰ νὰ οἰκοδομήσωμεν οἶκον εἰς σὲ διὰ τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον, ἐκ τῆς χειρὸς σου ἔρχεται, καὶ σοῦ εἶναι τὰ πάντα.17Καὶ γνωρίζω, Θεὲ μου, ὅτι σὺ εἶσαι ὁ δοκιμάζων τὴν καρδίαν καὶ ἀρέσκεσαι εἰς τὴν εὐθύτητα. Ἐγὼ ἐν εὐθύτητι τῆς καρδίας μου προσέφερα πάντα ταῦτα· καὶ τώρα εἶδον μετ᾿ εὐφροσύνης τὸν λαὸν σου, τὸν ἐνταῦθα παρόντα, ὅτι αὐτοπροαιρέτως προσφέρει εἰς σέ.
18Κύριε Θεὲ τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰσαὰκ καὶ τοῦ Ἰσραήλ, τῶν πατέρων ἡμῶν, φύλαττε τοῦτο διὰ παντὸς εἰς τοὺς διαλογισμοὺς τῆς καρδίας τοῦ λαοῦ σου, καὶ κατεύθυνε τὴν καρδίαν αὐτῶν πρὸς σέ·19καὶ δὸς εἰς τὸν Σολομῶντα τὸν υἱὸν μου καρδίαν τελείαν, διὰ νὰ φυλάττῃ τὰς ἐντολὰς σου, τὰ μαρτύριά σου καὶ τὰ προστάγματά σου, καὶ νὰ ἐκτελῇ τὰ πάντα καὶ νὰ κατασκευάσῃ τὴν οἰκοδομήν, τὴν ὁποίαν προητοίμασα.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Μιχαίας Κεφάλαιο ζ’ [7] // Εδάφια 1-20 1Οὐαὶ εἰς ἐμέ, διότι εἶμαι ὡς ἐπικαρπολογία θέρους, ὡς ἐπιφυλλὶς τρυγητοῦ· δὲν ὑπάρχει βότρυς διὰ νὰ φάγῃ τις· ἡ ψυχή μου ἐπεθύμησε τὰς ἀπαρχὰς τῶν καρπῶν.2Ὁ ὅσιος ἀπωλέσθη ἐκ τῆς γῆς καὶ ὁ εὐθὺς δὲν ὑπάρχει μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων· πάντες ἐνεδρεύουσι διὰ αἷμα· κυνηγοῦσιν ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ.3Εἰς […]
Προς Γαλάτας Κεφάλαιο β’ [2] // Εδάφια 1-21 1Ἔπειτα μετὰ δεκατέσσαρα ἔτη πάλιν ἀνέβην εἰς Ἱεροσόλυμα μετὰ τοῦ Βαρνάβα, συμπαραλαβὼν καὶ τὸν Τίτον·2ἀνέβην δὲ κατὰ ἀποκάλυψιν· καὶ παρέστησα πρὸς αὐτοὺς τὸ εὐαγγέλιον, τὸ ὁποῖον κηρύττω μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, κατ᾿ ἰδίαν δὲ πρὸς τοὺς ἐπισημοτέρους, μήπως τρέχω ἤ ἔτρεξα εἰς μάτην.3Ἀλλ᾿ οὐδὲ ὁ Τίτος ὁ μετ᾿ […]
Αποκάλυψη Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 14-22 14Καὶ πρὸς τὸν ἄγγελον τῆς ἐκκλησίας τῶν Λαοδικέων γράψον· Ταῦτα λέγει ὁ Ἀμήν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς καὶ ἀληθινός, ἡ ἀρχή τῆς κτίσεως τοῦ Θεοῦ.15Ἐξεύρω τὰ ἔργα σου, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶσαι οὔτε ζεστός· εἴθε νὰ ἦσο ψυχρὸς ἤ ζεστός·16οὕτως, ἐπειδή εἶσαι χλιαρὸς καὶ οὔτε ψυχρὸς οὔτε ζεστός, […]