Β’ Τιμοθέου
Κεφάλαιο α’ [1] // Εδάφια 1-14
1Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, κατ᾿ ἐπιταγήν Θεοῦ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τῆς ἐλπίδος ἡμῶν,
2πρὸς Τιμόθεον, τὸ γνήσιον τέκνον εἰς τὴν πίστιν· εἴη χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς ἡμῶν καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.
3Καθὼς σὲ παρεκάλεσα ἀπερχόμενος εἰς Μακεδονίαν, νὰ προσμείνῃς ἐν Ἐφέσῳ, διὰ νὰ παραγγείλῃς εἴς τινας νὰ μή ἑτεροδιδασκαλῶσι 4μηδὲ νὰ προσέχωσιν εἰς μύθους καὶ γενεαλογίας ἀπεράντους, αἵτινες προξενοῦσι φιλονεικίας μᾶλλον παρὰ τὴν εἰς τὴν πίστιν οἰκοδομήν τοῦ Θεοῦ, οὕτω πράττε·5τὸ δὲ τέλος τῆς παραγγελίας εἶναι ἀγάπη ἐκ καθαρᾶς καρδίας καὶ συνειδήσεως ἀγαθῆς καὶ πίστεως ἀνυποκρίτου, 6ἀπὸ τῶν ὁποίων ἀποπλανηθέντες τινὲς ἐξετράπησαν εἰς ματαιολογίαν. 7Θέλοντες νὰ ἦναι νομοδιδάσκαλοι, ἐνῷ δὲν νοοῦσιν οὔτε ὅσα λέγουσιν οὔτε περὶ τίνων διϊσχυρίζονται.
8Ἐξεύρομεν δὲ ὅτι ὁ νόμος εἶναι καλός, ἐὰν τίς μεταχειρίζηται αὐτὸν νομίμως, 9γνωρίζων τοῦτο, ὅτι ὁ νόμος δὲν ἐτέθη διὰ τὸν δίκαιον, ἀλλὰ διὰ τοὺς ἀνόμους καὶ ἀνυποτάκτους, τοὺς ἀσεβεῖς καὶ ἁμαρτωλούς, τοὺς ἀνοσίους καὶ βεβήλους, τούς πατροκτόνους καὶ μητροκτόνους, τοὺς ἀνδροφόνους,10πόρνους, ἀρσενοκοίτας, ἀνδραποδιστάς, ψεύστας, ἐπιόρκους, καὶ εἴ τι ἄλλο ἀντιβαίνει εἰς τὴν ὑγιαίνουσαν διδασκαλίαν,11κατὰ τὸ εὐαγγέλιον τῆς δόξης τοῦ μακαρίου Θεοῦ, τὸ ὁποῖον ἐγὼ ἐνεπιστεύθην.
12Καὶ εὐχαριστῶ τὸν ἐνδυναμώσαντά με Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν, ὅτι ἐνέκρινε πιστὸν καὶ ἔταξεν εἰς τὴν διακονίαν ἐμέ, 13τὸν πρότερον ὄντα βλάσφημον καὶ διώκτην καὶ ὑβριστήν· ἠλεήθην ὅμως, διότι ἀγνοῶν ἔπραξα ἐν ἀπιστίᾳ, 14ἀλλ᾿ ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν μετὰ πίστεως καὶ ἀγάπης τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Γένεσις Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-13 1Ὁ δὲ ὄφις ἦτο τὸ φρονιμώτερον πάντων τῶν ζώων τοῦ ἀγροῦ, τὰ ὁποῖα ἔκαμε Κύριος ὁ Θεός· καὶ εἶπεν ὁ ὄφις πρὸς τὴν γυναῖκα, Τῷ ὄντι εἶπεν ὁ Θεός, Μή φάγητε ἀπὸ παντὸς δένδρου τοῦ παραδείσου;2Καὶ εἶπεν ἡ γυνή πρὸς τὸν ὄφιν, Ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῶν δένδρων τοῦ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιδ’ [14] // Εδάφια 1-24 1Καὶ ὅτε ἦλθεν αὐτὸς εἰς τὸν οἶκον τινὸς τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων τὸ σάββατον διὰ νὰ φάγῃ ἄρτον, ἐκεῖνοι παρετήρουν αὐτόν.2Καὶ ἰδού, ἄνθρωπός τις ὑδρωπικὸς ἦτο ἔμπροσθεν αὐτοῦ.3Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους, λέγων· Εἶναι τάχα συγκεχωρημένον νὰ θεραπεύῃ τις ἐν τῷ σαββάτω;4Οἱ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ι’ [10] // Εδάφια 25-42 25Καὶ ἰδού, νομικὸς τις ἐσηκώθη πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αἰώνιον;26Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί εἶναι γεγραμμένον; πῶς ἀναγινώσκεις;27Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· Θέλεις ἀγαπᾷ Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς […]