Β’ Τιμοθέου
Κεφάλαιο α’ [1] // Εδάφια 1-14
1Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, κατ᾿ ἐπιταγήν Θεοῦ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τῆς ἐλπίδος ἡμῶν,
2πρὸς Τιμόθεον, τὸ γνήσιον τέκνον εἰς τὴν πίστιν· εἴη χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς ἡμῶν καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.
3Καθὼς σὲ παρεκάλεσα ἀπερχόμενος εἰς Μακεδονίαν, νὰ προσμείνῃς ἐν Ἐφέσῳ, διὰ νὰ παραγγείλῃς εἴς τινας νὰ μή ἑτεροδιδασκαλῶσι 4μηδὲ νὰ προσέχωσιν εἰς μύθους καὶ γενεαλογίας ἀπεράντους, αἵτινες προξενοῦσι φιλονεικίας μᾶλλον παρὰ τὴν εἰς τὴν πίστιν οἰκοδομήν τοῦ Θεοῦ, οὕτω πράττε·5τὸ δὲ τέλος τῆς παραγγελίας εἶναι ἀγάπη ἐκ καθαρᾶς καρδίας καὶ συνειδήσεως ἀγαθῆς καὶ πίστεως ἀνυποκρίτου, 6ἀπὸ τῶν ὁποίων ἀποπλανηθέντες τινὲς ἐξετράπησαν εἰς ματαιολογίαν. 7Θέλοντες νὰ ἦναι νομοδιδάσκαλοι, ἐνῷ δὲν νοοῦσιν οὔτε ὅσα λέγουσιν οὔτε περὶ τίνων διϊσχυρίζονται.
8Ἐξεύρομεν δὲ ὅτι ὁ νόμος εἶναι καλός, ἐὰν τίς μεταχειρίζηται αὐτὸν νομίμως, 9γνωρίζων τοῦτο, ὅτι ὁ νόμος δὲν ἐτέθη διὰ τὸν δίκαιον, ἀλλὰ διὰ τοὺς ἀνόμους καὶ ἀνυποτάκτους, τοὺς ἀσεβεῖς καὶ ἁμαρτωλούς, τοὺς ἀνοσίους καὶ βεβήλους, τούς πατροκτόνους καὶ μητροκτόνους, τοὺς ἀνδροφόνους,10πόρνους, ἀρσενοκοίτας, ἀνδραποδιστάς, ψεύστας, ἐπιόρκους, καὶ εἴ τι ἄλλο ἀντιβαίνει εἰς τὴν ὑγιαίνουσαν διδασκαλίαν,11κατὰ τὸ εὐαγγέλιον τῆς δόξης τοῦ μακαρίου Θεοῦ, τὸ ὁποῖον ἐγὼ ἐνεπιστεύθην.
12Καὶ εὐχαριστῶ τὸν ἐνδυναμώσαντά με Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν, ὅτι ἐνέκρινε πιστὸν καὶ ἔταξεν εἰς τὴν διακονίαν ἐμέ, 13τὸν πρότερον ὄντα βλάσφημον καὶ διώκτην καὶ ὑβριστήν· ἠλεήθην ὅμως, διότι ἀγνοῶν ἔπραξα ἐν ἀπιστίᾳ, 14ἀλλ᾿ ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν μετὰ πίστεως καὶ ἀγάπης τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Α΄ Κορινθίους Κεφάλαιο ιγ’ [13] // Εδάφια 1-13 1Ἐὰν λαλῶ τὰς γλώσσας τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μή ἔχω, ἔγεινα χαλκὸς ἠχῶν ἤ κύμβαλον ἀλαλάζον.2Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ ἐξεύρω πάντα τὰ μυστήρια καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε νὰ μετατοπίζω ὄρη, ἀγάπην δὲ μή ἔχω, εἶμαι οὐδέν.3Καὶ […]
Β’ Βασιλέων Κεφάλαιο ε’ [5] // Εδάφια 1-27 1Ὁ δὲ Νεεμάν, ὁ στρατηγὸς τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας, ἦτο ἀνήρ μέγας ἐνώπιον τοῦ κυρίου αὑτοῦ καὶ τιμώμενος, ἐπειδή ὁ Κύριος δι᾿ αὐτοῦ ἔδωκε σωτηρίαν εἰς τὴν Συρίαν· καὶ ὁ ἄνθρωπος ἦτο δυνατὸς ἐν ἰσχύϊ, λεπρὸς ὅμως.2Ἐξῆλθον δὲ οἱ Σύριοι κατὰ τάγματα καὶ ἔφερον αἰχμάλωτον ἐκ τῆς […]
Προς Ρωμαίους Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 1-21 1Σᾶς παρακαλῶ λοιπόν, ἀδελφοί, διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ, νὰ παραστήσητε τὰ σώματά σας θυσίαν ζῶσαν, ἁγίαν, εὐάρεστον εἰς τὸν Θεόν, ἥτις εἶναι ἡ λογική σας λατρεία,2καὶ μή συμμορφόνεσθε μὲ τὸν αἰῶνα τοῦτον, ἀλλὰ μεταμορφόνεσθε διὰ τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ νοὸς σας, ὥστε νὰ δοκιμάζητε τί εἶναι τὸ […]