Προς Ρωμαίους
Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 1-21
1Σᾶς παρακαλῶ λοιπόν, ἀδελφοί, διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ, νὰ παραστήσητε τὰ σώματά σας θυσίαν ζῶσαν, ἁγίαν, εὐάρεστον εἰς τὸν Θεόν, ἥτις εἶναι ἡ λογική σας λατρεία,2καὶ μή συμμορφόνεσθε μὲ τὸν αἰῶνα τοῦτον, ἀλλὰ μεταμορφόνεσθε διὰ τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ νοὸς σας, ὥστε νὰ δοκιμάζητε τί εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον.
3Διότι λέγω διὰ τῆς χάριτος τῆς εἰς ἐμὲ δοθείσης πρὸς πάντα ὅστις εἶναι μεταξὺ σας, νὰ μή φρονῇ ὑψηλότερα παρ᾿ ὅ, τι πρέπει νὰ φρονῇ, ἀλλὰ νὰ φρονῇ ὥστε νὰ σωφρονῇ, κατὰ τὸ μέτρον τῆς πίστεως, τὸ ὁποῖον ὁ Θεὸς ἐμοίρασεν εἰς ἕκαστον.4Διότι καθὼς ἔχομεν ἐν ἑνὶ σώματι μέλη πολλά, πάντα δὲ τὰ μέλη δὲν ἔχουσι τὸ αὐτὸ ἔργον,5οὕτω καὶ ἡμεῖς οἱ πολλοὶ ἕν σῶμα εἴμεθα ἐν Χριστῷ, ὁ δὲ καθεὶς μέλη ἀλλήλων.6Ἔχοντες δὲ χαρίσματα διάφορα κατὰ τὴν δοθεῖσαν εἰς ἡμᾶς χάριν, εἴτε προφητείαν, ἄς προφητεύωμεν κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως,7εἴτε διακονίαν, ἄς καταγινώμεθα εἰς τὴν διακονίαν, εἴτε διδάσκει τις, ἄς καταγίνηται εἰς τὴν διδασκαλίαν,8εἴτε προτρέπει τις, εἰς τὴν προτροπήν· ὁ μεταδίδων, ἄς μεταδίδῃ ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάμενος ἄς προΐσταται μετ᾿ ἐπιμελείας, ὁ ἐλεῶν ἄς ἐλεῇ ἐν ἱλαρότητι.
9Ἡ ἀγάπη ἄς ἦναι ἀνυπόκριτος. Ἀποστρέφεσθε τὸ πονηρόν, προσκολλᾶσθε εἰς τὸ ἀγαθόν,10γίνεσθε πρὸς ἀλλήλους φιλόστοργοι διὰ τῆς φιλαδελφίας, προλαμβάνοντες νὰ τιμᾶτε ἀλλήλους,11εἰς τὴν σπουδήν ἄοκνοι, κατὰ τὸ πνεῦμα ζέοντες, τὸν Κύριον δουλεύοντες,12εἰς τὴν ἐλπίδα χαίροντες, εἰς τὴν θλίψιν ὑπομένοντες, εἰς τὴν προσευχήν προσκαρτεροῦντες,13εἰς τὰς χρείας τῶν ἁγίων μεταδίδοντες, τὴν φιλοξενίαν ἀκολουθοῦντες.14Εὐλογεῖτε τοὺς καταδιώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καὶ μή καταρᾶσθε.15Χαίρετε μετὰ χαιρόντων καὶ κλαίετε μετὰ κλαιόντων.16Ἔχετε πρὸς ἀλλήλους τὸ αὐτὸ φρόνημα. Μή ὑψηλοφρονεῖτε, ἀλλὰ συγκαταβαίνετε εἰς τούς ταπεινούς. Μή φαντάζεσθε ἑαυτοὺς φρονίμους.17Εἰς μηδένα μή ἀνταποδίδετε κακὸν ἀντί κακοῦ· προνοεῖτε τὰ καλὰ ἐνώπιον πάντων ἀνθρώπων·18εἰ δυνατόν, ὅσον τὸ ἀφ᾿ ὑμῶν εἰρηνεύετε μετὰ πάντων ἀνθρώπων.19Μή ἐκδικῆτε ἑαυτούς, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ· διότι εἶναι γεγραμμένον· εἰς ἐμὲ ἀνήκει ἡ ἐκδίκησις, ἐγὼ θέλω κάμει ἀνταπόδοσιν, λέγει Κύριος.20Ἐὰν λοιπὸν πεινᾷ ὁ ἐχθρὸς σου, τρέφε αὐτόν, ἐὰν διψᾷ, πότιζε αὐτόν· διότι πράττων τοῦτο θέλεις σωρεύσει ἄνθρακας πυρὸς ἐπὶ τὴν κεφαλήν αὐτοῦ.21Μή νικᾶσαι ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα διὰ τοῦ ἀγαθοῦ τὸ κακόν.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Α΄ Κορινθίους Κεφάλαιο ιγ’ [13] // Εδάφια 1-13 1Ἐὰν λαλῶ τὰς γλώσσας τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μή ἔχω, ἔγεινα χαλκὸς ἠχῶν ἤ κύμβαλον ἀλαλάζον.2Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ ἐξεύρω πάντα τὰ μυστήρια καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε νὰ μετατοπίζω ὄρη, ἀγάπην δὲ μή ἔχω, εἶμαι οὐδέν.3Καὶ […]
Β’ Βασιλέων Κεφάλαιο ε’ [5] // Εδάφια 1-27 1Ὁ δὲ Νεεμάν, ὁ στρατηγὸς τοῦ βασιλέως τῆς Συρίας, ἦτο ἀνήρ μέγας ἐνώπιον τοῦ κυρίου αὑτοῦ καὶ τιμώμενος, ἐπειδή ὁ Κύριος δι᾿ αὐτοῦ ἔδωκε σωτηρίαν εἰς τὴν Συρίαν· καὶ ὁ ἄνθρωπος ἦτο δυνατὸς ἐν ἰσχύϊ, λεπρὸς ὅμως.2Ἐξῆλθον δὲ οἱ Σύριοι κατὰ τάγματα καὶ ἔφερον αἰχμάλωτον ἐκ τῆς […]
Προς Ρωμαίους Κεφάλαιο ιβ’ [12] // Εδάφια 1-21 1Σᾶς παρακαλῶ λοιπόν, ἀδελφοί, διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ, νὰ παραστήσητε τὰ σώματά σας θυσίαν ζῶσαν, ἁγίαν, εὐάρεστον εἰς τὸν Θεόν, ἥτις εἶναι ἡ λογική σας λατρεία,2καὶ μή συμμορφόνεσθε μὲ τὸν αἰῶνα τοῦτον, ἀλλὰ μεταμορφόνεσθε διὰ τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ νοὸς σας, ὥστε νὰ δοκιμάζητε τί εἶναι τὸ […]