Προς Ρωμαίους
Κεφάλαιο ιδ’ [14] // Εδάφια 1-7
1Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα κατὰ τὴν πίστιν προσδέχεσθε, οὐχὶ εἰς φιλονεικίας διαλογισμῶν.2Ἄλλος μὲν πιστεύει ὅτι δύναται νὰ τρώγῃ πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν τρώγει λάχανα.3Ὁ τρώγων ἄς μή καταφρονῇ τὸν μή τρώγοντα, καὶ ὁ μή τρώγων ἄς μή κρίνῃ τὸν τρώγοντα· διότι ὁ Θεὸς προσεδέχθη αὐτόν.4Σὺ τίς εἶσαι ὅστις κρίνεις ξένον δοῦλον; εἰς τὸν ἴδιον αὑτοῦ κύριον ἵσταται ἤ πίπτει· θέλει ὅμως σταθῆ, διότι ὁ Θεὸς εἶναι δυνατὸς νὰ στήσῃ αὐτόν.5Ἄλλος μὲν κρίνει μίαν ἡμέραν ἁγιωτέραν παρὰ ἄλλην ἡμέραν, ἄλλος δὲ κρίνει ἴσην πᾶσαν ἡμέραν. Ἄς ἦναι ἕκαστος πεπληροφορημένος εἰς τὸν ἴδιον αὑτοῦ νοῦν.6Ὁ παρατηρῶν τὴν ἡμέραν παρατηρεῖ αὐτήν διὰ τὸν Κύριον, καὶ ὁ μή παρατηρῶν τὴν ἡμέραν διὰ τὸν Κύριον δὲν παρατηρεῖ αὐτήν. Ὁ τρώγων διὰ τὸν Κύριον τρώγει· διότι εὐχαριστεῖ εἰς τὸν Θεόν. Καὶ ὁ μή τρώγων διὰ τὸν Κύριον δὲν τρώγει, καὶ εὐχαριστεῖ εἰς τὸν Θεόν.7Διότι οὐδεὶς ἐξ ἡμῶν ζῇ δι᾿ ἑαυτὸν καὶ οὐδεὶς ἀποθνήσκει δι᾿ ἑαυτόν.
Κεφάλαιο ιε’ [15] // Εδάφια 1-7
1Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ νὰ βαστάζωμεν τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων, καὶ νὰ μή ἀρέσκωμεν εἰς ἑαυτούς. 2Ἀλλ᾿ ἕκαστος ἡμῶν ἄς ἀρέσκῃ εἰς τὸν πλησίον διὰ τὸ καλὸν πρὸς οἰκοδομήν·3ἐπειδή καὶ ὁ Χριστὸς δὲν ἤρεσεν εἰς ἑαυτόν, ἀλλὰ καθὼς εἶναι γεγραμμένον, Οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ.4Διότι ὅσα προεγράφησαν, διὰ τὴν διδασκαλίαν ἡμῶν προεγράφησαν, διὰ νὰ ἔχωμεν τὴν ἐλπίδα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρηγορίας τῶν γραφῶν.5Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρηγορίας εἴθε νὰ σᾶς δώσῃ νὰ φρονῆτε τὸ αὐτὸ ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν Ἰησοῦν,6διὰ νὰ δοξάζητε ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
7Διὰ τοῦτο προσδέχεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσεδέχθη ἡμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Γένεσις Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-13 1Ὁ δὲ ὄφις ἦτο τὸ φρονιμώτερον πάντων τῶν ζώων τοῦ ἀγροῦ, τὰ ὁποῖα ἔκαμε Κύριος ὁ Θεός· καὶ εἶπεν ὁ ὄφις πρὸς τὴν γυναῖκα, Τῷ ὄντι εἶπεν ὁ Θεός, Μή φάγητε ἀπὸ παντὸς δένδρου τοῦ παραδείσου;2Καὶ εἶπεν ἡ γυνή πρὸς τὸν ὄφιν, Ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῶν δένδρων τοῦ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιδ’ [14] // Εδάφια 1-24 1Καὶ ὅτε ἦλθεν αὐτὸς εἰς τὸν οἶκον τινὸς τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων τὸ σάββατον διὰ νὰ φάγῃ ἄρτον, ἐκεῖνοι παρετήρουν αὐτόν.2Καὶ ἰδού, ἄνθρωπός τις ὑδρωπικὸς ἦτο ἔμπροσθεν αὐτοῦ.3Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους, λέγων· Εἶναι τάχα συγκεχωρημένον νὰ θεραπεύῃ τις ἐν τῷ σαββάτω;4Οἱ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ι’ [10] // Εδάφια 25-42 25Καὶ ἰδού, νομικὸς τις ἐσηκώθη πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αἰώνιον;26Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί εἶναι γεγραμμένον; πῶς ἀναγινώσκεις;27Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· Θέλεις ἀγαπᾷ Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς […]