Πράξεις των Αποστόλων κζ’ 1-44 | Κατσιγιάννης Χρήστος

Πράξεις των Αποστόλων
Κεφάλαιο κζ’ [27] // Εδάφια 1-44

1Ἀφοῦ δὲ ἀπεφασίσθη νὰ ἀποπλεύσωμεν εἰς τὴν Ἰταλίαν, παρέδωκαν τὸν Παῦλον καὶ τινας ἄλλους δεσμίους εἰς ἑκατόνταρχον Ἰούλιον ὀνομαζόμενον, ἐκ τοῦ τάγματος τοῦ Σεβαστοῦ λεγομένου.2Καὶ ἀφοῦ ἐπέβημεν εἰς πλοῖον Ἀδραμυττηνόν, ἐσηκώθημεν μέλλοντες νὰ παραπλεύσωμεν τοὺς κατὰ τὴν Ἀσίαν τόπους, ἔχοντες μεθ᾿ ἡμῶν Ἀρίσταρχον τὸν Μακεδόνα τὸν ἐκ Θεσσαλονίκης·3καὶ τὴν ἄλλην ἡμέραν ἐφθάσαμεν εἰς Σιδῶνα· καὶ ὁ Ἰούλιος φιλανθρώπως φερόμενος πρὸς τὸν Παῦλον ἐπέτρεψεν εἰς αὐτὸν νὰ ὑπάγῃ πρὸς τοὺς φίλους αὑτοῦ καὶ νὰ λάβῃ περίθαλψιν.4Καὶ ἐκεῖθεν σηκωθέντες ὑπεπλεύσαμεν τὴν Κύπρον, ἐπειδή ἦσαν ἐναντίοι οἱ ἄνεμοι,5καὶ διαπλεύσαντες τὸ πέλαγος τῆς Κιλικίας καὶ Παμφυλίας, ἤλθομεν εἰς τὰ Μύρα τῆς Λυκίας.6Καὶ ἐκεῖ εὑρὼν ὁ ἑκατόνταρχος πλοῖον Ἀλεξανδρινόν, τὸ ὁποῖον ἔπλεεν εἰς τὴν Ἰταλίαν, ἐπεβίβασεν ἡμᾶς εἰς αὐτό·
7βραδυπλοοῦντες δὲ ἱκανὰς ἡμέρας καὶ μόλις φθάσαντες εἰς τὴν Κνίδον, ἐπειδή δὲν μᾶς ἄφινεν ὁ ἄνεμος, ὑπεπλεύσαμεν τὴν Κρήτην κατὰ τὴν Σαλμώνην,8καὶ μόλις παραπλεύσαντες αὐτήν, ἤλθομεν εἰς τόπον τινὰ ὀνομαζόμενον Καλοὺς Λιμένας, πλησίον τοῦ ὁποίου ἦτο ἡ πόλις Λασαία.
9Ἐπειδή δὲ παρῆλθεν ἱκανὸς καιρὸς καὶ ὁ πλοῦς ἦτο ἤδη ἐπικίνδυνος, διότι καὶ ἡ νηστεία εἶχεν ἤδη παρέλθει, συνεβούλευεν ὁ Παῦλος,10λέγων πρὸς αὐτούς· Ἄνδρες, βλέπω ὅτι ὁ πλοῦς μέλλει νὰ γείνῃ μὲ κακοπάθειαν καὶ πολλήν ζημίαν οὐχὶ μόνον τοῦ φορτίου καὶ τοῦ πλοίου, ἀλλὰ καὶ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.11Ἀλλ᾿ ὁ ἑκατόνταρχος ἐπείθετο μᾶλλον εἰς τὸν κυβερνήτην καὶ εἰς τὸν ναύκληρον παρὰ εἰς τὰ ὑπὸ τοῦ Παύλου λεγόμενα.12Καὶ ἐπειδή ὁ λιμήν δὲν ἦτο ἐπιτήδειος εἰς παραχειμασίαν, οἱ πλειότεροι ἐγνωμοδότησαν νὰ σηκωθῶσι καὶ ἐκεῖθεν, ὥστε φθάσαντες ἄν ἠδύναντο εἰς Φοίνικα, λιμένα τῆς Κρήτης βλέποντα πρὸς τὸν λίβα ἄνεμον καὶ πρὸς τὸν χῶρον, νὰ παραχειμάσωσιν ἐκεῖ.
13Καὶ ὅτε ἔπνευσεν ὀλίγον νότος, νομίσαντες ὅτι ἐπέτυχον τοῦ σκοποῦ, ἀνέσυραν τὴν ἄγκυραν καὶ παρέπλεον πλησίον τὴν Κρήτην.14Πλήν μετ᾿ ὀλίγον προσέβαλε κατ᾿ αὐτῆς ἄνεμος τυφωνικὸς ὁ λεγόμενος Εὐροκλύδων.15Καὶ ἐπειδή τὸ πλοῖον συνηρπάσθη καὶ δὲν ἠδύνατο νὰ ἀντέχῃ πρὸς τὸν ἄνεμον, ἀφεθέντες ἐφερόμεθα.16Καὶ τρέξαντες ὑπὸ νησίδιόν τι ὀνομαζόμενον Κλαύδην, μόλις ἠδυνήθημεν νὰ βάλωμεν εἰς τὴν ἐξουσίαν μας τὴν λέμβον,17τὴν ὁποίαν ἀφοῦ ἀνέλαβον μετεχειρίζοντο βοηθήματα, ζώνοντες ὑποκάτωθεν τὸ πλοῖον· καὶ φοβούμενοι μή ἐκπέσωσιν εἰς τὴν Σύρτιν, κατεβίβασαν τὰ πανία καὶ ἐφέροντο οὕτως.18Καὶ ἐπειδή ἐχειμαζόμεθα σφοδρῶς, τὴν ἀκόλουθον ἡμέραν ἔκαμνον χύσιν,19καὶ τὴν τρίτην μὲ τὰς ἰδίας ἡμῶν χεῖρας ἐρρίψαμεν τὰ σκεύη τοῦ πλοίου·20καὶ ἐπειδή διὰ πολλῶν ἡμερῶν δὲν ἐφαίνοντο οὔτε ἥλιος οὔτε ἄστρα, καὶ χειμὼν βαρὺς ἐπέκειτο, πᾶσα ἐλπὶς σωτηρίας ἀφηρεῖτο πλέον ἀφ᾿ ἡμῶν.
21Μετὰ δὲ πολυήμερον ἀσιτίαν σταθεὶς ὁ Παῦλος ἐν τῷ μέσῳ αὐτῶν, εἶπεν· Ἔπρεπεν, ὦ ἄνδρες, νὰ μοῦ ὑπακούσητε καὶ νὰ μή σηκωθῆτε ἀπὸ τῆς Κρήτης καὶ οὕτως ἠθέλομεν ἀποφύγει τὴν κακοπάθειαν ταύτην καὶ τὴν ζημίαν.22Ἀλλὰ καὶ ἤδη σᾶς παραινῶ νὰ ἔχητε θάρρος· διότι ἐξ ὑμῶν οὐδεμία ψυχή δὲν θέλει χαθῆ, εἰμή μόνον τὸ πλοῖον.23Διότι τὴν νύκτα ταύτην ἐφάνη εἰς ἐμὲ ἄγγελος τοῦ Θεοῦ, τοῦ ὁποίου εἶμαι, τὸν ὁποῖον καὶ λατρεύω,24λέγων· μή φοβοῦ, Παῦλε· πρέπει νὰ παρασταθῇς ἐνώπιον τοῦ Καίσαρος· καὶ ἰδού, ὁ Θεὸς σοὶ ἐχάρισε πάντας τοὺς πλέοντας μετὰ σοῦ.25Διὰ τοῦτο θαρρεῖτε, ἄνδρες· διότι πιστεύω εἰς τὸν Θεὸν ὅτι οὕτω θέλει γείνει, καθ᾿ ὅν τρόπον ἐλαλήθη πρὸς ἐμέ. 26Πρέπει δὲ νὰ πέσωμεν εἰς νῆσόν τινα.
27Ὅτε δὲ ἦλθεν ἡ δεκάτη τετάρτη νύξ, ἐνῷ παρεφερόμεθα ἐν τῇ Ἀδριατικῇ θαλάσσῃ, περὶ τὸ μέσον τῆς νυκτὸς ἐσυμπέραινον οἱ ναῦται ὅτι πλησιάζουσιν εἰς τόπον τινά.28Καὶ ῥίψαντες τὴν βολίδα εὗρον εἴκοσι ὀργυιᾶς, καὶ ἀφοῦ ἐπροχώρησαν ὀλίγον διάστημα, ῥίψαντες καὶ πάλιν τὴν βολίδα εὗρον ὀργυιὰς δεκαπέντε·29καὶ φοβούμενοι μήπως πέσωμεν ἔξω εἰς τραχεῖς τόπους, ῥίψαντες τέσσαρας ἀγκύρας ἀπὸ τῆς πρύμνης, ηὔχοντο νὰ γείνῃ ἡμέρα.30Ἐπειδή δὲ οἱ ναῦται ἐζήτουν νὰ φύγωσιν ἐκ τοῦ πλοίου καὶ κατεβίβασαν τὴν λέμβον εἰς τὴν θάλασσαν, ἐπὶ προφάσει ὅτι ἔμελλον νὰ ἐκτείνωσιν ἀγκύρας ἐκ τῆς πρώρας,31ὁ Παῦλος εἶπε πρὸς τὸν ἑκατόνταρχον καὶ πρὸς τοὺς στρατιώτας· Ἐὰν οὗτοι δὲν μείνωσιν ἐν τῷ πλοίῳ, σεῖς δὲν δύνασθε νὰ σωθῆτε. 32Τότε οἱ στρατιῶται ἀπέκοψαν τὰ σχοινία τῆς λέμβου καὶ ἀφῆκαν αὐτήν νὰ πέσῃ ἔξω.
33Ἕως δὲ νὰ ἐξημερώσῃ, ὁ Παῦλος παρεκάλει πάντας νὰ λάβωσι τροφήν τινα, λέγων· Δεκατέσσαρας ἡμέρας σήμερον προσδοκῶντες διαμένετε νηστικοί, καὶ δὲν ἐφάγετε οὐδέν.34Διὰ τοῦτο σᾶς παρακαλῶ νὰ λάβητε τροφήν· διότι τοῦτο εἶναι ἀναγκαῖον πρὸς τὴν σωτηρίαν σας· ἐπειδή οὐδενὸς ἀπὸ σᾶς δὲν θέλει πέσει θρὶξ ἐκ τῆς κεφαλῆς.35Ἀφοῦ δὲ εἶπε ταῦτα καὶ ἔλαβεν ἄρτον, εὐχαρίστησε τὸν Θεὸν ἐνώπιον πάντων καὶ κόψας ἤρχισε νὰ τρώγῃ.36Λαβόντες δὲ πάντες θάρρος, ἔλαβον καὶ αὐτοὶ τροφήν·37ἤμεθα δὲ ἐν τῷ πλοίῳ ψυχαὶ ὅλαι διακόσιαι ἑβδομήκοντα ἕξ.38Ἀφοῦ δὲ ἐχορτάσθησαν ἀπὸ τροφῆς ἐλάφρυνον τὸ πλοῖον, ῥίπτοντες τὸν σῖτον εἰς τὴν θάλασσαν.
39Καὶ ὅτε ἔγεινεν ἡμέρα, δὲν ἐγνώριζον τὴν γῆν, παρετήρουν ὅμως κόλπον τινὰ ἔχοντα αἰγιαλόν, εἰς τὸν ὁποῖον ἐβουλεύθησαν, ἄν ἠδύναντο, νὰ ἐξώσωσι τὸ πλοῖον.40Καὶ κόψαντες τὰς ἀγκύρας, ἀφῆκαν τὸ πλοῖον εἰς τὴν θάλασσαν, λύσαντες ἐνταυτῷ τοὺς δεσμοὺς τῶν πηδαλίων, καὶ ὑψώσαντες τὸν ἀρτέμονα πρὸς τὸν ἄνεμον, κατηυθύνοντο εἰς τὸν αἰγιαλόν.41Περιπεσόντες δὲ εἰς τόπον, ὅπου συνήρχοντο δύο θάλασσαι, ἔρριψαν ἔξω τὸ πλοῖον, καὶ ἡ μὲν πρώρα ἐκάθησε καὶ ἔμεινεν ἀσάλευτος, ἡ δὲ πρύμνη διελύετο ὑπὸ τῆς βίας τῶν κυμάτων.42Ἐβουλεύθησαν δὲ οἱ στρατιῶται νὰ θανατώσωσι τοὺς δεσμίους, διὰ νὰ μή φύγῃ μηδεὶς κολυμβήσας.43Ἀλλ᾿ ὁ ἑκατόνταρχος, θέλων νὰ διασώσῃ τὸν Παῦλον, ἐμπόδισεν αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ σκοποῦ καὶ προσέταξεν, ὅσοι ἠδύναντο νὰ κολυμβῶσι νὰ ῥιφθῶσι πρῶτοι καὶ νὰ ἐκβῶσιν εἰς τὴν γῆν,44οἱ δὲ λοιποὶ ἄλλοι μὲν ἐπὶ σανίδων, ἄλλοι δὲ ἐπὶ τινῶν λειψάνων τοῦ πλοίου, καὶ οὕτω διεσώθησαν πάντες εἰς τὴν γῆν.

Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού

barbatos

Κατά Λουκάν Κεφάλαιο κδ’ [24] // Εδάφια 13-36 ἀνεχώρησε, θαυμάζων καθ᾿ ἑαυτὸν τὸ γεγονός. 13Καὶ ἰδού, δύο ἐξ αὐτῶν ἐπορεύοντο ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ εἰς κώμην ὀνομαζομένην Ἐμμαούς, ἀπέχουσαν ἑξήκοντα στάδια ἀπὸ Ἱερουσαλήμ.14Καὶ αὐτοὶ ὡμίλουν πρὸς ἀλλήλους περὶ πάντων τῶν συμβεβηκότων τούτων.15Καὶ ἐνῷ ὡμίλουν καὶ συνδιελέγοντο, πλησιάσας καὶ αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς ἐπορεύετο μετ᾿ αὐτῶν·16ἀλλ᾿ οἱ […]

Continue reading

romeo

Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιζ’ [17] // Εδάφια 20-37 20Ἐρωτηθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν Φαρισαίων, πότε ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀπεκρίθη πρὸς αὐτοὺς καὶ εἶπε· Δὲν ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ οὕτως ὥστε νὰ παρατηρῆται·21οὐδὲ θέλουσιν εἰπεῖ· Ἰδού, ἐδὼ εἶναι, ἤ Ἰδοὺ ἐκεῖ· διότι ἰδού, ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐντὸς ὑμῶν.22Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητάς· […]

Continue reading