Β’ Βασιλέων
Κεφάλαιο β’ [2] // Εδάφια 1-14
1Ὅτε δὲ ἔμελλεν ὁ Κύριος νὰ ἀναβιβάσῃ τὸν Ἠλίαν εἰς τὸν οὐρανὸν μὲ ἀνεμοστρόβιλον, ἀνεχώρησεν ὁ Ἠλίας μετὰ τοῦ Ἐλισσαιὲ ἀπὸ Γαλγάλων.
2Καὶ εἶπεν ὁ Ἠλίας πρὸς τὸν Ἐλισσαιέ, Κάθου ἐνταῦθα, παρακαλῶ· διότι ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλεν ἕως Βαιθήλ. Καὶ εἶπεν ὁ Ἐλισσαιέ, Ζῇ Κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, δὲν θέλω σὲ ἀφήσει. Καὶ κατέβησαν εἰς Βαιθήλ.3Καὶ ἐξῆλθον οἱ υἱοὶ τῶν προφητῶν οἱ ἐν Βαιθήλ πρὸς τὸν Ἐλισσαιὲ καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, Ἐξεύρεις ὅτι ὁ Κύριος σήμερον λαμβάνει τὸν κύριόν σου ἐπάνωθεν τῆς κεφαλῆς σου; Καὶ εἶπε, Καὶ ἐγὼ ἐξεύρω τοῦτο· σιωπᾶτε.
4Καὶ εἶπεν ὁ Ἠλίας πρὸς αὐτόν, Ἐλισσαιέ, κάθου ἐνταῦθα, παρακαλῶ· διότι ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλεν εἰς Ἱεριχώ. Ὁ δὲ εἶπε, Ζῇ Κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, δὲν θέλω σὲ ἀφήσει. Καὶ ἦλθον εἰς Ἱεριχώ.5Καὶ προσῆλθον οἱ υἱοὶ τῶν προφητῶν οἱ ἐν Ἱεριχὼ πρὸς τὸν Ἐλισσαιέ καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, Ἐξεύρεις ὅτι ὁ Κύριος σήμερον λαμβάνει τὸν κύριόν σου ἐπάνωθεν τῆς κεφαλῆς σου; Καὶ εἶπε, Καὶ ἐγὼ ἐξεύρω τοῦτο· σιωπᾶτε.
6Καὶ εἶπεν ὁ Ἠλίας πρὸς αὐτόν, Κάθου ἐνταῦθα, παρακαλῶ· διότι ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλεν εἰς τὸν Ἰορδάνην. Ὁ δὲ εἶπε, Ζῇ Κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, δέν θέλω σὲ ἀφήσει. Καὶ ὑπῆγαν ἀμφότεροι.
7Καὶ ὑπῆγαν πεντήκοντα ἄνδρες ἐκ τῶν υἱῶν τῶν προφητῶν, καὶ ἐστάθησαν ἀπέναντι μακρόθεν· ἐκεῖνοι δὲ οἱ δύο ἐστάθησαν ἐπὶ τοῦ Ἰορδάνου.8Καὶ ἔλαβεν ὁ Ἠλίας τὴν μηλωτήν αὑτοῦ καὶ ἐδίπλωσεν αὐτήν καὶ ἐκτύπησε τὰ ὕδατα, καὶ διηρέθησαν ἔνθεν καὶ ἔνθεν, καὶ διέβησαν ἀμφότεροι διὰ ξηρᾶς.9Καὶ ὅτε διέβησαν, εἶπεν ὁ Ἠλίας πρὸς τὸν Ἐλισσαιέ, Ζήτησον τί νὰ σοὶ κάμω, πρὶν ἀναληφθῶ ἀπὸ σοῦ. Καὶ εἶπεν ὁ Ἐλισσαιέ, Διπλασία μερὶς τοῦ πνεύματός σου ἄς ἦναι, παρακαλῶ, ἐπ᾿ ἐμέ. 10Ὁ δὲ εἶπε, Σκληρὸν πρᾶγμα ἐζήτησας· πλήν ἐὰν μὲ ἴδῃς ἀναλαμβανόμενον ἀπὸ σοῦ, θέλει γείνει εἰς σὲ οὕτως· εἰ δὲ μή, δὲν θέλει γείνει.
11Καὶ ἐνῷ αὐτοὶ περιεπάτουν ἔτι λαλοῦντες, ἰδού, ἅμαξα πυρὸς καὶ ἵπποι πυρός, καὶ διεχώρισαν αὐτοὺς ἀμφοτέρους· καὶ ἀνέβη ὁ Ἠλίας μὲ ἀνεμοστρόβιλον εἰς τὸν οὐρανόν.
12Ὁ δὲ Ἐλισσαιὲ ἔβλεπε καὶ ἐβόα, Πάτερ μου, πάτερ μου, ἅμαξα τοῦ Ἰσραήλ καὶ ἱππικὸν αὐτοῦ. Καὶ δὲν εἶδεν αὐτὸν πλέον· καὶ ἐπίασε τὰ ἱμάτια αὑτοῦ καὶ διέσχισεν αὐτὰ εἰς δύο τμήματα.13Καὶ σηκώσας τὴν μηλωτήν τοῦ Ἠλία, ἥτις ἔπεσεν ἐπάνωθεν ἐκείνου, ἐπέστρεφε καὶ ἐστάθη ἐπὶ τοῦ χείλους τοῦ Ἰορδάνου.14Καὶ λαβὼν τὴν μηλωτήν τοῦ Ἠλία, ἥτις ἔπεσεν ἐπάνωθεν ἐκείνου, ἐκτύπησε τὰ ὕδατα καὶ εἶπε, Ποῦ εἶναι Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἠλία; Καὶ ὡς ἐκτύπησε καὶ αὐτὸς τὰ ὕδατα, διηρέθησαν ἔνθεν καὶ ἔνθεν· καὶ διέβη ὁ Ἐλισσαιέ.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Γένεσις Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-13 1Ὁ δὲ ὄφις ἦτο τὸ φρονιμώτερον πάντων τῶν ζώων τοῦ ἀγροῦ, τὰ ὁποῖα ἔκαμε Κύριος ὁ Θεός· καὶ εἶπεν ὁ ὄφις πρὸς τὴν γυναῖκα, Τῷ ὄντι εἶπεν ὁ Θεός, Μή φάγητε ἀπὸ παντὸς δένδρου τοῦ παραδείσου;2Καὶ εἶπεν ἡ γυνή πρὸς τὸν ὄφιν, Ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῶν δένδρων τοῦ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιδ’ [14] // Εδάφια 1-24 1Καὶ ὅτε ἦλθεν αὐτὸς εἰς τὸν οἶκον τινὸς τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων τὸ σάββατον διὰ νὰ φάγῃ ἄρτον, ἐκεῖνοι παρετήρουν αὐτόν.2Καὶ ἰδού, ἄνθρωπός τις ὑδρωπικὸς ἦτο ἔμπροσθεν αὐτοῦ.3Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους, λέγων· Εἶναι τάχα συγκεχωρημένον νὰ θεραπεύῃ τις ἐν τῷ σαββάτω;4Οἱ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ι’ [10] // Εδάφια 25-42 25Καὶ ἰδού, νομικὸς τις ἐσηκώθη πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αἰώνιον;26Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί εἶναι γεγραμμένον; πῶς ἀναγινώσκεις;27Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· Θέλεις ἀγαπᾷ Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς […]