Κατά Ματθαίον
Κεφάλαιο ιδ’ [14] // Εδάφια 10-32
10Τόσα εἴδη φωνῶν εἶναι τυχὸν ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὐδὲν ἐξ αὐτῶν εἶναι ἀσήμαντον.11Ἐὰν λοιπὸν δὲν γνωρίσω τὴν σημασίαν τῆς φωνῆς, θέλω εἶσθαι πρὸς τὸν λαλοῦντα βάρβαρος καὶ ὁ λαλῶν βάρβαρος πρὸς ἐμέ.12Οὕτω καὶ σεῖς, ἐπειδή εἶσθε ζηλωταὶ πνευματικῶν, ζητεῖτε νὰ περισσεύητε ἐν αὐτοῖς πρὸς τὴν οἰκοδομήν τῆς ἐκκλησίας.13Διὰ τοῦτο ὁ λαλῶν γλῶσσαν ἀγνώριστον ἄς προσεύχηται διὰ νὰ γείνῃ ἱκανὸς νὰ διερμηνεύῃ,14διότι ἐὰν προσεύχωμαι μὲ γλῶσσαν ἀγνώριστον, τὸ πνεῦμά μου προσεύχεται, ἀλλ᾿ ὁ νοῦς μου εἶναι ἀκαρποφόρητος.15Τί πρέπει λοιπόν; Θέλω προσευχηθῆ μὲ τὸ πνεῦμα, θέλω δὲ προσευχηθῆ καὶ μὲ τὸν νοῦν. Θέλω ψάλλει μὲ τὸ πνεῦμα, θέλω δὲ ψάλλει καὶ μὲ τὸν νοῦν.16Διότι ἐὰν δοξολογήσῃς μὲ τὸ πνεῦμα, ἐκεῖνος ὅστις ἔχει τάξιν ἰδιώτου πῶς θέλει εἰπεῖ τὸ ἀμήν εἰς τὴν εὐχαριστίαν σου, μή ἐξεύρων τί λέγεις;17Διότι σὺ μὲν καλῶς εὐχαριστεῖς, ὁ ἄλλος ὅμως δὲν οἰκοδομεῖται.18Εὐχαριστῶ εἰς τὸν Θεὸν μου ὅτι λαλῶ πλειοτέρας γλώσσας παρὰ πάντας ὑμᾶς19πλήν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πέντε λόγους προτιμῶ νὰ λαλήσω διὰ τοῦ νοὸς μου, διὰ νὰ κατηχήσω καὶ ἄλλους, παρὰ μυρίους λόγους μὲ γλῶσσαν ἀγνώριστον.
20Ἀδελφοί, μή γίνεσθε παιδία κατὰ τὰς φρένας, ἀλλὰ γίνεσθε νήπια μὲν εἰς τὴν κακίαν, τέλειοι ὅμως εἰς τὰς φρένας.21Ἐν τῷ νόμῳ εἶναι γεγραμμένον ὅτι δι᾿ ἑτερογλώσσων καὶ διὰ ξένων χειλέων θέλω λαλήσει πρὸς τὸν λαὸν τοῦτον, καὶ οὐδὲ οὕτω θέλουσι μὲ εἰσακούσει, λέγει Κύριος.22Ὥστε αἱ γλῶσσαι εἶναι διὰ σημεῖον οὐχὶ πρὸς τοὺς πιστεύοντας, ἀλλὰ πρὸς τοὺς ἀπίστους ἡ προφητεία ὅμως εἶναι οὐχὶ πρὸς τοὺς ἀπίστους, ἀλλὰ πρὸς τοὺς πιστεύοντας.
23Ἐὰν λοιπὸν συνέλθῃ ἡ ἐκκλησία ὅλη ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ λαλῶσι πάντες γλώσσας ἀγνωρίστους, εἰσέλθωσι δὲ ἰδιῶται ἤ ἄπιστοι, δὲν θέλουσιν εἰπεῖ ὅτι εἶσθε μαινόμενοι;24Ἀλλ᾿ ἐὰν πάντες προφητεύωσιν, εἰσέλθῃ δὲ τις ἄπιστος ἡ ἰδιώτης, ἐλέγχεται ὑπὸ πάντων, ἀνακρίνεται ὑπὸ πάντων,25καὶ οὕτω τὰ κρυπτὰ τῆς καρδίας αὐτοῦ γίνονται φανερά καὶ οὕτω πεσὼν κατὰ πρόσωπον θέλει προσκυνήσει τὸν Θεόν, κηρύττων ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι τῳόντι ἐν μέσῳ ὑμῶν.
26Τί πρέπει λοιπόν, ἀδελφοί; Ὅταν συνέρχησθε, ἕκαστος ὑμῶν ψαλμὸν ἔχει, διδαχήν ἔχει, γλῶσσαν ἔχει, ἀποκάλυψιν ἔχει, ἑρμηνείαν ἔχει πάντα ἄς γίνωνται πρὸς οἰκοδομήν.27Ἐὰν τις λαλῇ γλῶσσαν ἀγνώριστον, ἄς κάμωσι τοῦτο ἀνὰ δύο ἤ τὸ περισσότερον ἀνὰ τρεῖς καὶ ἐκ διαδοχῆς, καὶ εἷς ἄς διερμηνεύῃ28ἀλλ᾿ ἐὰν δὲν ἦναι διερμηνευτής, ἄς σιωπᾷ ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ, ἄς λαλῇ δὲ πρὸς ἑαυτὸν καὶ πρὸς τὸν Θεόν.29Προφῆται δὲ ἄς λαλῶσι δύο ἤ τρεῖς, καὶ οἱ ἄλλοι ἄς διακρίνωσιν30ἐὰν δὲ ἔλθῃ ἀποκάλυψις εἰς ἄλλον καθήμενον, ὁ πρῶτος ἄς σιωπᾷ.31Διότι δύνασθε ὁ εἷς μετὰ τὸν ἄλλον νὰ προφητεύητε πάντες, διὰ νὰ μανθάνωσι πάντες καὶ πάντες νὰ παρηγορῶνται32καὶ τὰ πνεύματα τῶν προφητῶν ὑποτάσσονται εἰς τοὺς προφήτας
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Γένεσις Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-13 1Ὁ δὲ ὄφις ἦτο τὸ φρονιμώτερον πάντων τῶν ζώων τοῦ ἀγροῦ, τὰ ὁποῖα ἔκαμε Κύριος ὁ Θεός· καὶ εἶπεν ὁ ὄφις πρὸς τὴν γυναῖκα, Τῷ ὄντι εἶπεν ὁ Θεός, Μή φάγητε ἀπὸ παντὸς δένδρου τοῦ παραδείσου;2Καὶ εἶπεν ἡ γυνή πρὸς τὸν ὄφιν, Ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῶν δένδρων τοῦ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιδ’ [14] // Εδάφια 1-24 1Καὶ ὅτε ἦλθεν αὐτὸς εἰς τὸν οἶκον τινὸς τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων τὸ σάββατον διὰ νὰ φάγῃ ἄρτον, ἐκεῖνοι παρετήρουν αὐτόν.2Καὶ ἰδού, ἄνθρωπός τις ὑδρωπικὸς ἦτο ἔμπροσθεν αὐτοῦ.3Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους, λέγων· Εἶναι τάχα συγκεχωρημένον νὰ θεραπεύῃ τις ἐν τῷ σαββάτω;4Οἱ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ι’ [10] // Εδάφια 25-42 25Καὶ ἰδού, νομικὸς τις ἐσηκώθη πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αἰώνιον;26Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί εἶναι γεγραμμένον; πῶς ἀναγινώσκεις;27Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· Θέλεις ἀγαπᾷ Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς […]