Επιστολή Ιούδα
Κεφάλαιο α’ [1] // Εδάφια 1-11

1Ἰούδας, δοῦλος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀδελφὸς δὲ Ἰακώβου, πρὸς τοὺς κλητοὺς τοὺς ἡγιασμένους ὑπὸ Θεοῦ Πατρός, καὶ τετηρημένους ὑπὸ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ·
2ἔλεος πληθυνθείη εἰς ἐσᾶς καὶ εἰρήνη καὶ ἀγάπη.
3Ἀγαπητοί, ἐπειδή καταβάλλω πᾶσαν σπουδήν νὰ σᾶς γράφω περὶ τῆς κοινῆς σωτηρίας, ἔλαβον ἀνάγκην νὰ σᾶς γράψω, προτρέπων εἰς τὸ νὰ ἀγωνίζησθε διὰ τὴν πίστιν, ἥτις ἅπαξ παρεδόθη εἰς τοὺς ἁγίους.4Διότι εἰσεχώρησαν λαθραίως τινὲς ἄνθρωποι, οἵτινες ἦσαν παλαιόθεν προγεγραμμένοι εἰς ταύτην τὴν καταδίκην, ἀσεβεῖς, μεταστρέφοντες τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν εἰς ἀσέλγειαν, καὶ ἀρνούμενοι τὸν μόνον Δεσπότην Θεὸν καὶ Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.
5Θέλω δὲ νὰ σᾶς ὑπενθυμίσω, ἄν καὶ σεῖς ἐγνωρίσατε ἤδη τοῦτο, ὅτι ὁ Κύριος, ἀφοῦ ἔσωσε τὸν λαὸν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἀπώλεσεν ὕστερον τοὺς μή πιστεύσαντας.6Καὶ ἀγγέλους, οἵτινες δὲν ἐφύλαξαν τὴν ἑαυτῶν ἀξίαν ἀλλὰ κατέλιπον τὸ ἴδιον αὑτῶν κατοικητήριον, ἐφύλαξε μὲ παντοτεινὰ δεσμὰ ὑποκάτω τοῦ σκότους διὰ τὴν κρίσιν τῆς μεγάλης ἡμέρας·7καθὼς τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα καὶ αἱ πέριξ αὐτῶν πόλεις, εἰς τὴν πορνείαν παραδοθεῖσαι κατὰ τὸν ὅμοιον μὲ τούτους τρόπον καὶ ἀκολουθοῦσαι ὀπίσω ἄλλης σαρκός, πρόκεινται παράδειγμα, τιμωρούμεναι μὲ τὸ αἰώνιον πῦρ.
8Ὁμοίως καὶ οὗτοι ἐνυπνιαζόμενοι τὴν μὲν σάρκα μιαίνουσι, τὴν δὲ ἐξουσίαν καταφρονοῦσι καὶ τὰ ἀξιώματα βλασφημοῦσιν.9Ὁ δὲ Μιχαήλ ὁ ἀρχάγγελος, ὅτε ἀγωνιζόμενος μὲ τὸν διάβολον ἐφιλονείκει περὶ τοῦ σώματος τοῦ Μωϋσέως, δὲν ἐτόλμησε νὰ ἐπιφέρῃ ἐναντίον αὐτοῦ κατηγορίαν βλάσφημον, ἀλλ᾿ εἶπεν· Ὁ Κύριος νὰ σὲ ἐπιτιμήσῃ. 10Οὗτοι δὲ ὅσα μὲν δὲν ἐξεύρουσι βλασφημοῦσιν, ὅσα δὲ φυσικῶς ὡς τὰ ἄλογα ζῶα ἐξεύρουσιν, εἰς ταῦτα φθείρονται.11Οὐαὶ εἰς αὐτούς, διότι περιεπάτησαν εἰς τὴν ὁδὸν τοῦ Κάϊν καὶ χάριν μισθοῦ ἐξεχύθησαν εἰς τὴν πλάνην τοῦ Βαλαάμ, καὶ ἀπωλέσθησαν εἰς τὴν ἀντιλογίαν τοῦ Κορέ.