Προς Ρωμαίους
Κεφάλαιο η’ [8] // Εδάφια 1-39
1Δὲν εἶναι τώρα λοιπὸν οὐδεμία κατάκρισις εἰς τοὺς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, τοὺς μή περιπατοῦντας κατὰ τὴν σάρκα, ἀλλὰ κατὰ τὸ πνεῦμα.2Διότι ὁ νόμος τοῦ Πνεύματος τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μὲ ἠλευθέρωσεν ἀπὸ τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου.3Ἐπειδή τὸ ἀδύνατον εἰς τὸν νόμον, καθότι ἦτο ἀνίσχυρος διὰ τῆς σαρκός, ὁ Θεὸς πέμψας τὸν ἑαυτοῦ Υἱὸν μὲ ὁμοίωμα σαρκὸς ἁμαρτίας καὶ περὶ ἁμαρτίας, κατέκρινε τὴν ἁμαρτίαν ἐν τῇ σαρκί,4διὰ νὰ πληρωθῇ ἡ δικαιοσύνη τοῦ νόμου εἰς ἡμᾶς τοὺς μή περιπατοῦντας κατὰ τὴν σάρκα, ἀλλὰ κατὰ τὸ πνεῦμα·5διότι οἱ ζῶντες κατὰ τὴν σάρκα τὰ τῆς σαρκὸς φρονοῦσιν, οἱ δὲ κατὰ τὸ πνεῦμα τὰ τοῦ πνεύματος.6Ἐπειδή τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς εἶναι θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωή καὶ εἰρήνη·7διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς εἶναι ἔχθρα εἰς τὸν Θεόν· ἐπειδή εἰς τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ δὲν ὑποτάσσεται· ἀλλ᾿ οὐδὲ δύναται·8ὅσοι δὲ εἶναι τῆς σαρκὸς δὲν δύνανται νὰ ἀρέσωσιν εἰς τὸν Θεόν.
9Σεῖς ὅμως δὲν εἶσθε τῆς σαρκός, ἀλλὰ τοῦ πνεύματος, ἐὰν τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ κατοικῇ ἐν ὑμῖν. Ἀλλ᾿ ἐὰν τις δὲν ἔχῃ τὸ Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, οὗτος δὲν εἶναι αὐτοῦ. 10Ἐὰν δὲ ὁ Χριστὸς ἦναι ἐν ὑμῖν, τὸ μὲν σῶμα εἶναι νεκρὸν διὰ τὴν ἁμαρτίαν, τὸ δὲ πνεῦμα ζωή διὰ τὴν δικαιοσύνην.11Ἐὰν δὲ κατοικῇ ἐν ὑμῖν τὸ Πνεῦμα τοῦ ἀναστήσαντος τὸν Ἰησοῦν ἐκ νεκρῶν, ὁ ἀναστήσας τὸν Χριστὸν ἐκ νεκρῶν θέλει ζωοποιήσει καὶ τὰ θνητὰ σώματα ὑμῶν διὰ τοῦ Πνεύματος αὑτοῦ τοῦ κατοικοῦντος ἐν ὑμῖν.
12Ἄρα λοιπόν, ἀδελφοί, εἴμεθα χρεῶσται οὐχὶ εἰς τὴν σάρκα, ὥστε νὰ ζῶμεν κατὰ σάρκα·13διότι ἐὰν ζῆτε κατὰ τὴν σάρκα, μέλλετε νὰ ἀποθάνητε· ἀλλ᾿ ἐὰν διὰ τοῦ Πνεύματος θανατόνητε τὰς πράξεις τοῦ σώματος, θέλετε ζήσει. 14Ἐπειδή ὅσοι διοικοῦνται ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ, οὗτοι εἶναι υἱοὶ τοῦ Θεοῦ. 15Διότι δὲν ἐλάβετε πνεῦμα δουλείας, διὰ νὰ φοβῆσθε πάλιν, ἀλλ᾿ ἐλάβετε πνεῦμα υἱοθεσίας, διὰ τοῦ ὁποίου κράζομεν· Ἀββᾶ, ὁ Πατήρ.16Αὐτὸ τὸ Πνεῦμα συμμαρτυρεῖ μὲ τὸ πνεῦμα ἡμῶν ὅτι εἴμεθα τέκνα Θεοῦ.17Ἐὰν δὲ τέκνα καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ, ἐὰν συμπάσχωμεν, διὰ νὰ γείνωμεν καὶ συμμέτοχοι τῆς δόξης αὐτοῦ.
18Ἐπειδή φρονῶ ὅτι τὰ παθήματα τοῦ παρόντος καιροῦ δὲν εἶναι ἄξια νὰ συγκριθῶσι μὲ τὴν δόξαν τὴν μέλλουσαν νὰ ἀποκαλυφθῇ εἰς ἡμᾶς. 19Διότι ἡ μεγάλη προσδοκία τῆς κτίσεως προσμένει τὴν φανέρωσιν τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ.20Ἐπειδή ἡ κτίσις ὑπετάχθη εἰς τὴν ματαιότητα, οὐχὶ ἐκουσίως, ἀλλὰ διὰ τὸν ὑποτάξαντα αὐτήν,21ἐπ᾿ ἐλπίδι ὅτι καὶ αὐτή ἡ κτίσις θέλει ἐλευθερωθῆ ἀπὸ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς καὶ μεταβῆ εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ.22Ἐπειδή ἐξεύρομεν ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συναγωνιᾷ ἕως τοῦ νῦν·23καὶ οὐχὶ μόνον αὐτή, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ οἵτινες ἔχομεν τὴν ἀπαρχήν τοῦ Πνεύματος, καὶ ἡμεῖς αὐτοὶ στενάζομεν ἐν ἑαυτοῖς περιμένοντες τὴν υἱοθεσίαν, τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος ἡμῶν.24Διότι μὲ τὴν ἐλπίδα ἐσώθημεν· ἐλπὶς δὲ ἥτις βλέπεται δὲν εἶναι ἐλπίς· διότι ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον βλέπει τις, διὰ τί καὶ ἐλπίζει;25Ἐὰν δὲ ἐλπίζωμεν ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον δὲν βλέπομεν, διὰ τῆς ὑπομονῆς περιμένομεν αὐτό.
26Ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ Πνεῦμα συμβοηθεῖ εἰς τὰς ἀσθενείας ἡμῶν· ἐπειδή τὸ τί νὰ προσευχηθῶμεν ὡς πρέπει δὲν ἐξεύρομεν, ἀλλ᾿ αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ἱκετεύει ὑπὲρ ἡμῶν διὰ στεναγμῶν ἀλαλήτων· 27ὁ δὲ ἐρευνῶν τὰς καρδίας ἐξεύρει τί εἶναι τὸ φρόνημα τοῦ Πνεύματος, ὅτι κατὰ Θεὸν ἱκετεύει ὑπὲρ τῶν ἁγίων.28Ἐξεύρομεν δὲ ὅτι πάντα συνεργοῦσι πρὸς τὸ ἀγαθὸν εἰς τοὺς ἀγαπῶντας τὸν Θεόν, εἰς τοὺς κεκλημένους κατὰ τὸν προορισμὸν αὐτοῦ· 29διότι ὅσους προεγνώρισε, τούτους καὶ προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ Υἱοῦ αὑτοῦ, διὰ νὰ ἦναι αὐτὸς πρωτότοκος μεταξὺ πολλῶν ἀδελφῶν· 30ὅσους δὲ προώρισε, τούτους καὶ ἐκάλεσε, καὶ ὅσους ἐκάλεσε, τούτους καὶ ἐδικαίωσε, καὶ ὅσους ἐδικαίωσε, τούτους καὶ ἐδόξασε.
31Τί λοιπὸν θέλομεν εἶπεῖ πρὸς ταῦτα; Ἐὰν ὁ Θεὸς ἦναι ὑπὲρ ἡμῶν, τίς θέλει εἶσθαι καθ᾿ ἡμῶν;32Ἐπειδή ὅστις τὸν ἴδιον ἑαυτοῦ Υἱὸν δὲν ἐφείσθη, ἀλλὰ παρέδωκεν αὐτὸν ὑπὲρ πάντων ἡμῶν, πῶς καὶ μετ᾿ αὐτοῦ δὲν θέλει χαρίσει εἰς ἡμᾶς τὰ πάντα; 33Τίς θέλει ἐγκαλέσει τοὺς ἐκλεκτοὺς τοῦ Θεοῦ; Θεὸς εἶναι ὁ δικαιῶν·34τίς θέλει εἶσθαι ὁ κατακρίνων; Χριστὸς ὁ ἀποθανών, μᾶλλον δὲ καὶ ἀναστάς, ὅστις καὶ εἶναι ἐν τῇ δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, ὅστις καὶ μεσιτεύει ὑπὲρ ἡμῶν.35Τίς θέλει μᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἤ στενοχωρία ἤ διωγμὸς ἤ πεῖνα ἤ γυμνότης ἤ κίνδυνος ἤ μάχαιρα;
36Καθὼς εἶναι γεγραμμένον, Ὅτι ἕνεκα σοῦ θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν. Ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς.
37Ἀλλ᾿ εἰς πάντα ταῦτα ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς.38Ἐπειδή εἶμαι πεπεισμένος ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωή οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε παρόντα οὔτε μέλλοντα39οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε ἄλλη τις κτίσις θέλει δυνηθῆ νὰ χωρίσῃ ἡμᾶς ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Προς Φιλιππησίους Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-21 1Τὸ λοιπόν, ἀδελφοὶ μου, χαίρετε ἐν Κυρίῳ. Τὸ νὰ σᾶς γράφω τὰ αὐτὰ εἰς ἐμὲ μὲν δὲν εἶναι ὀχληρόν, εἰς ἐσᾶς δὲ ἀσφαλές. 2Προσέχετε τοὺς κύνας, προσέχετε τοὺς κακοὺς ἐργάτας, προσέχετε τὴν κατατομήν·3διότι ἡμεῖς εἴμεθα ἡ περιτομή, οἱ λατρεύοντες τὸν Θεὸν ἐν Πνεύματι καὶ καυχώμενοι εἰς τὸν […]
Κατά Ματθαίον Κεφάλαιο ζ’ [7] // Εδάφια 7-27 7Αἰτεῖτε, καὶ θέλει σᾶς δοθῆ· ζητεῖτε, καὶ θέλετε εὑρεῖ, κρούετε, καὶ θέλει σᾶς ἀνοιχθῆ.8Διότι πᾶς ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ εἰς τὸν κρούοντα θέλει ἀνοιχθῆ. 9Ἤ τίς ἄνθρωπος εἶναι ἀπὸ σᾶς, ὅστις ἐὰν ὁ υἱὸς αὐτοῦ ζητήσῃ ἄρτον, μήπως θέλει δώσει εἰς αὐτὸν λίθον;10καὶ ἐὰν […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ζ’ [7] // Εδάφια 36-50 36Παρεκάλει δὲ αὐτὸν εἷς ἐκ τῶν Φαρισαίων νὰ φάγῃ μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ εἰσελθὼν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Φαρισαίου, ἐκάθησεν εἰς τὴν τράπεζαν.37Καὶ ἰδού, γυνή τις ἐν τῇ πόλει, ἥτις ἦτο ἁμαρτωλή, μαθοῦσα ὅτι κάθηται εἰς τὴν τράπεζαν ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Φαρισαίου, ἔφερεν ἀλάβαστρον μύρου38καὶ σταθεῖσα πλησίον […]