Ιωήλ
Κεφάλαιο β’ [2] // Εδάφια 21-26
21Μή φοβοῦ, γῆ· χαῖρε καὶ εὐφραίνου· διότι ὁ Κύριος θέλει κάμει μεγαλεῖα.22Μή τρομάζετε, κτήνη τῆς πεδιάδος· διότι αἱ βοσκαὶ τῆς ἐρήμου βλαστάνουσι, διότι τὸ δένδρον φέρει τὸν καρπὸν αὑτοῦ, ἡ συκῆ καὶ ἡ ἄμπελος ἐκδίδουσι τὴν δύναμιν αὑτῶν.23Καί, τὰ τέκνα τῆς Σιών, χαίρετε καὶ εὐφραίνεσθε εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σας· διότι ἔδωκεν εἰς ἐσᾶς τὴν πρώϊμον βροχήν ἐγκαίρως καὶ θέλει βρέξει εἰς ἐσᾶς βροχήν πρώϊμον καὶ ὄψιμον ὡς πρότερον.24Καὶ τὰ ἁλώνια θέλουσι γεμισθῆ ἀπὸ σίτου καὶ οἱ ληνοὶ θέλουσιν ὑπερεκχειλίσει ἀπὸ οἴνου καὶ ἐλαίου.
25Καὶ θέλω ἀναπληρώσει εἰς ἐσᾶς τὰ ἔτη, τὰ ὁποῖα κατέφαγεν ἡ ἀκρίς, ὁ βροῦχος καὶ ἡ ἐρυσίβη καὶ ἡ κάμπη, τὸ στράτευμά μου τὸ μέγα, τὸ ὁποῖον ἐξαπέστειλα ἐναντίον σας.26Καὶ θέλετε φάγει ἀφθόνως καὶ χορτασθῆ καὶ αἰνέσει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας· ὅστις ἔκαμε θαυμάσια μὲ σᾶς· καὶ ὁ λαὸς μου δὲν θέλει καταισχυνθῆ εἰς τὸν αἰῶνα.
Πράξεις των Αποστόλων
Κεφάλαιο β’ [2] // Εδάφια 22-42
22Ἄνδρες Ἰσραηλῖται, ἀκούσατε τοὺς λόγους τούτους· τὸν Ἰησοῦν τὸν Ναζωραῖον, ἄνδρα ἀποδεδειγμένον πρὸς ἐσᾶς ἀπὸ τοῦ Θεοῦ διὰ θαυμάτων καὶ τεραστίων καὶ σημείων, τὰ ὁποῖα ὁ Θεὸς ἔκαμε δι᾿ αὐτοῦ ἐν μέσῳ ὑμῶν, καθὼς καὶ σεῖς ἐξεύρετε,23τοῦτον λαβόντες παραδεδομένον κατὰ τὴν ὡρισμένην βουλήν καὶ πρόγνωσιν τοῦ Θεοῦ, διὰ χειρῶν ἀνόμων σταυρώσαντες ἐθανατώσατε·24τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς ἀνέστησε, λύσας τὰς δῖνας τοῦ θανάτου, διότι δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ κρατῆται ὑπ᾿ αὐτοῦ.
25Ἐπειδή ὁ Δαβὶδ λέγει περὶ αὐτοῦ· Ἔβλεπον τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός, διότι εἶναι ἐκ δεξιῶν μου διὰ νὰ μή σαλευθῶ.26Διὰ τοῦτο εὐφράνθη ἡ καρδία μου καὶ ἠγαλλίασεν ἡ γλῶσσά μου· ἔτι δὲ καὶ ἡ σὰρξ μου θέλει ἀναπαυθῆ ἐπ᾿ ἐλπίδι.27Διότι δὲν θέλεις ἐγκαταλείψει τὴν ψυχήν μου ἐν τῷ ᾅδῃ οὐδὲ θέλεις ἀφήσει τὸν ὅσιόν σου νὰ ἴδῃ διαφθοράν.28Ἐφανέρωσας εἰς ἐμὲ ὁδοὺς ζωῆς, θέλεις μὲ χορτάσει ἀπὸ εὐφροσύνης διὰ τοῦ προσώπου σου.
29Ἄνδρες ἀδελφοί, δύναμαι νὰ σᾶς εἴπω μετὰ παρρησίας περὶ τοῦ πατριάρχου Δαβὶδ ὅτι καὶ ἐτελεύτησε καὶ ἐτάφη, καὶ τὸ μνῆμα αὐτοῦ εἶναι παρ᾿ ἡμῖν μέχρι τῆς ἡμέρας ταύτης.30Ἐπειδή λοιπὸν ἦτο προφήτης καὶ ἤξευρεν ὅτι μεθ᾿ ὅρκου ὥμοσε πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός, ὅτι ἐκ τοῦ καρποῦ τῆς ὀσφύος αὐτοῦ θέλει ἀναστήσει κατὰ σάρκα τὸν Χριστὸν διὰ νὰ καθίσῃ αὐτὸν ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ,31προϊδὼν ἐλάλησε περὶ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ὅτι δὲν ἐγκατελείφθη ἡ ψυχή αὐτοῦ ἐν τῷ ᾅδῃ οὐδὲ ἡ σὰρξ αὐτοῦ εἶδε διαφθοράν.
32Τοῦτον τὸν Ἰησοῦν ἀνέστησεν ὁ Θεός, τοῦ ὁποίου πάντες ἡμεῖς εἴμεθα μάρτυρες.33Ἀφοῦ λοιπὸν ὑψώθη διὰ τῆς δεξιᾶς τοῦ Θεοῦ καὶ ἔλαβε παρὰ τοῦ Πατρὸς τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐξέχεε τοῦτο, τὸ ὁποῖον τώρα σεῖς βλέπετε καὶ ἀκούετε.
34Διότι ὁ Δαβὶδ δὲν ἀνέβη εἰς τοὺς οὐρανούς, λέγει ὅμως αὐτός, Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Κύριόν μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου,35ἑωσοῦ θέσω τοὺς ἐχθροὺς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου.
36Βεβαίως λοιπὸν ἄς ἐξεύρῃ πᾶς ὁ οἶκος τοῦ Ἰσραήλ ὅτι ὁ Θεὸς Κύριον καὶ Χριστὸν ἔκαμεν αὐτὸν τοῦτον τὸν Ἰησοῦν, τὸν ὁποῖον σεῖς ἐσταυρώσατε.
37Ἀφοῦ δὲ ἤκουσαν ταῦτα, ἦλθεν εἰς κατάνυξιν ἡ καρδία αὐτῶν, καὶ εἶπον πρὸς τὸν Πέτρον καὶ τοὺς λοιποὺς ἀποστόλους· Τί πρέπει νὰ κάμωμεν, ἄνδρες ἀδελφοί;38Καὶ ὁ Πέτρος εἶπε πρὸς αὐτούς· Μετανοήσατε, καὶ ἄς βαπτισθῇ ἕκαστος ὑμῶν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, καὶ θέλετε λάβει τὴν δωρεὰν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.39Διότι πρὸς ἐσᾶς εἶναι ἡ ἐπαγγελία καὶ πρὸς τὰ τέκνα σας καὶ πρὸς πάντας τοὺς εἰς μακράν, ὅσους ἄν προσκαλέσῃ Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.40Καὶ μὲ ἄλλους πολλοὺς λόγους διεμαρτύρετο καὶ προέτρεπε, λέγων, Σώθητε ἀπὸ τῆς διεστραμμένης ταύτης γενεᾶς.41Ἐκεῖνοι λοιπὸν μετὰ χαρᾶς δεχθέντες τὸν λόγον αὐτοῦ ἐβαπτίσθησαν, καὶ προσετέθησαν ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἕως τρεῖς χιλιάδες ψυχαί.
42Καὶ ἐνέμενον ἐν τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων καὶ ἐν τῇ κοινωνίᾳ καὶ ἐν τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου καὶ ἐν ταῖς προσευχαῖς.
Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού
Γένεσις Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-13 1Ὁ δὲ ὄφις ἦτο τὸ φρονιμώτερον πάντων τῶν ζώων τοῦ ἀγροῦ, τὰ ὁποῖα ἔκαμε Κύριος ὁ Θεός· καὶ εἶπεν ὁ ὄφις πρὸς τὴν γυναῖκα, Τῷ ὄντι εἶπεν ὁ Θεός, Μή φάγητε ἀπὸ παντὸς δένδρου τοῦ παραδείσου;2Καὶ εἶπεν ἡ γυνή πρὸς τὸν ὄφιν, Ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῶν δένδρων τοῦ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιδ’ [14] // Εδάφια 1-24 1Καὶ ὅτε ἦλθεν αὐτὸς εἰς τὸν οἶκον τινὸς τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων τὸ σάββατον διὰ νὰ φάγῃ ἄρτον, ἐκεῖνοι παρετήρουν αὐτόν.2Καὶ ἰδού, ἄνθρωπός τις ὑδρωπικὸς ἦτο ἔμπροσθεν αὐτοῦ.3Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους, λέγων· Εἶναι τάχα συγκεχωρημένον νὰ θεραπεύῃ τις ἐν τῷ σαββάτω;4Οἱ […]
Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ι’ [10] // Εδάφια 25-42 25Καὶ ἰδού, νομικὸς τις ἐσηκώθη πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αἰώνιον;26Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί εἶναι γεγραμμένον; πῶς ἀναγινώσκεις;27Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· Θέλεις ἀγαπᾷ Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς […]