Β’ Βασιλέων ζ’ 1-20 | 12.11.2021 | Χρηστάκης Γίωργος

Β’ Βασιλέων
Κεφάλαιο ζ’ [7]  //  Εδάφια 1-20

1Εἶπε δὲ ὁ Ἐλισσαιέ, Ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου· Οὕτω λέγει Κύριος· Αὔριον, περὶ τὴν ὥραν ταύτην, ἕν μέτρον σεμιδάλεως θέλει πωληθῆ δι᾿ ἕνα σίκλον καὶ δύο μέτρα κριθῆς δι᾿ ἕνα σίκλον, ἐν τῇ πύλῃ τῆς Σαμαρείας.2Καὶ ἀπεκρίθη πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ ὁ ἄρχων, ἐπὶ τοῦ ὁποίου τὴν χεῖρα ἐστηρίζετο ὁ βασιλεύς, καὶ εἶπε, Καὶ ἐὰν ὁ Κύριος ἤθελε κάμει παράθυρα εἰς τὸν οὐρανόν, ἠδύνατο τὸ πρᾶγμα τοῦτο νὰ γείνῃ; Ὁ δὲ εἶπεν, Ἰδού, θέλεις ἰδεῖ μὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς σου, δὲν θέλεις ὅμως φάγει ἐξ αὐτοῦ.
3Ἦσαν δὲ τέσσαρες ἄνδρες λεπροὶ ἐν τῇ εἰσόδῳ τῆς πύλης· καὶ εἶπον ὁ εἷς πρὸς τὸν ἄλλον, Διὰ τί ἡμεῖς καθήμεθα ἐδὼ ἑωσοῦ ἀποθάνωμεν;4ἐὰν εἴπωμεν, νὰ εἰσέλθωμεν εἰς τὴν πόλιν, ἡ πεῖνα εἶναι ἐν τῇ πόλει, καὶ θέλομεν ἀποθάνει ἐκεῖ· ἐὰν δὲ καθήμεθα ἐδώ, πάλιν θέλομεν ἀποθάνει· τώρα λοιπὸν ἔλθετε, καὶ ἄς πέσωμεν εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Συρίων· ἐὰν ἀφήσωσιν ἡμᾶς ζῶντας, θέλομεν ζήσει. καὶ ἐὰν θανατώσωσιν ἡμᾶς, θέλομεν ἀποθάνει.
5Καὶ ἐσηκώθησαν ὅτε ἐσκόταζε, διὰ νὰ εἰσέλθωσιν εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Συρίων· καὶ ὅτε ἦλθον ἕως τοῦ ἄκρου τοῦ στρατοπέδου τῆς Συρίας, ἰδού, δὲν ἦτο ἄνθρωπος ἐκεῖ.6Διότι ὁ Κύριος εἶχε κάμει νὰ ἀκουσθῇ ἐν τῷ στρατοπέδῳ τῶν Συρίων κρότος ἁμαξῶν καὶ κρότος ἵππων, κρότος μεγάλου στρατεύματος· καὶ εἶπον πρὸς ἀλλήλους, Ἰδού, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ ἐμίσθωσεν ἐναντίον ἡμῶν τοὺς βασιλεῖς τῶν Χετταίων καὶ τοὺς βασιλεῖς τῶν Αἰγυπτίων, διὰ νὰ ἔλθωσιν ἐφ᾿ ἡμᾶς.7Ὅθεν σηκωθέντες ἔφυγον ἐν τῷ σκότει, καὶ ἐγκατέλιπον τὰς σκηνὰς αὑτῶν καὶ τοὺς ἵππους αὑτῶν καὶ τοὺς ὄνους αὑτῶν, τὸ στρατόπεδον ὅπως ἦτο, καὶ ἔφυγον διὰ τὴν ζωήν αὑτῶν.
8Καὶ ὅτε οἱ λεπροὶ οὗτοι ἦλθον ἕως τοῦ ἄκρου τοῦ στρατοπέδου, εἰσῆλθον εἰς μίαν σκηνήν καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον, καὶ λαβόντες ἐκεῖθεν ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ ἱμάτια, ὑπῆγαν καὶ ἔκρυψαν αὐτά· ἐπιστρέψαντες δὲ εἰσῆλθον εἰς ἄλλην σκηνήν, καὶ ἔλαβον ἄλλα ἐκεῖθεν καὶ ὑπῆγαν καὶ ἔκρυψαν καὶ ταῦτα.9Τότε εἶπον πρὸς ἀλλήλους, Ἡμεῖς δὲν κάμνομεν καλά· ἡ ἡμέρα αὕτη εἶναι ἡμέρα ἀγαθῶν ἀγγελιῶν, καὶ ἄν ἡμεῖς σιωπῶμεν καὶ περιμένωμεν μέχρι τοῦ φωτὸς τῆς αὐγῆς, συμφορὰ τις θέλει ἐπέλθει ἐφ᾿ ἡμᾶς· ἔλθετε λοιπόν, καὶ ἄς ὑπάγωμεν νὰ ἀναγγείλωμεν ταῦτα εἰς τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως.
10Ἦλθον λοιπὸν καὶ ἐβόησαν πρὸς τοὺς θυρωροὺς τῆς πόλεως· καὶ ἀνήγγειλαν πρὸς αὐτούς, λέγοντες, Ἤλθομεν εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Συρίων, καὶ ἰδού, δὲν ἦτο ἐκεῖ ἄνθρωπος οὐδὲ φωνή ἀνθρώπου, εἰμή ἵπποι δεδεμένοι καὶ ὄνοι δεδεμένοι καὶ σκηναὶ καθὼς εὑρίσκοντο.
11Καὶ ἐβόησαν οἱ θυρωροὶ καὶ ἀνήγγειλαν τοῦτο ἔνδον εἰς τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως.12Καὶ σηκωθεὶς ὁ βασιλεὺς τὴν νύκτα, εἶπε πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ, Τώρα θέλω φανερώσει πρὸς ἐσᾶς τί ἔκαμον οἱ Σύριοι εἰς ἡμᾶς· ἐγνώρισαν ὅτι εἴμεθα πεινασμένοι καὶ ἐξῆλθον ἐκ τοῦ στρατοπέδου, διὰ νὰ κρυφθῶσιν ἐν τοῖς ἀγροῖς, λέγοντες, Ὅταν ἐξέλθωσιν ἐκ τῆς πόλεως, θέλομεν συλλάβει αὐτοὺς ζῶντας, καὶ εἰς τὴν πόλιν θέλομεν εἰσέλθει.
13Ἀποκριθεὶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δούλων αὐτοῦ εἶπεν, Ἄς λάβωσι, παρακαλῶ, πέντε ἐκ τῶν ὑπολειπομένων ἵππων, οἵτινες ἀπέμειναν ἐν τῇ πόλει, καὶ ἄς ἀποστείλωμεν διὰ νὰ ἴδωμεν.
14Ἔλαβον λοιπὸν δύο ζεύγη ἵππων καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς ὀπίσω τοῦ στρατοπέδου τῶν Συρίων, λέγων, Ὑπάγετε καὶ ἰδέτε.
15Καὶ ὑπῆγαν ὀπίσω αὐτῶν ἕως τοῦ Ἰορδάνου· καὶ ἰδού, πᾶσα ἡ ὁδὸς πλήρης ἱματίων καὶ σκευῶν, τὰ ὁποῖα οἱ Σύριοι εἶχον ῥίψει ἐκ τῆς βίας αὑτῶν. Καὶ ἐπιστρέψαντες οἱ μηνυταὶ ἀνήγγειλαν τοῦτο πρὸς τὸν βασιλέα.16Καὶ ἐξῆλθεν ὁ λαός, καὶ ἥρπασαν τὸ στρατόπεδον τῶν Συρίων. Καὶ ἐπωλήθη ἕν μέτρον σεμιδάλεως δι᾿ ἕνα σίκλον καὶ δύο μέτρα κριθῆς δι᾿ ἕνα σίκλον, κατὰ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου.
17Καὶ κατέστησεν ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῆς πύλης τὸν ἄρχοντα, ἐπὶ τοῦ ὁποίου τὴν χεῖρα ἐστηρίζετο· καὶ κατεπάτησεν ὁ λαὸς αὐτὸν ἐν τῇ πύλῃ, καὶ ἀπέθανε· καθὼς ἐλάλησεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὅστις ἐλάλησεν ὅτε ὁ βασιλεὺς κατέβη πρὸς αὐτόν.18Καί, καθὼς ἐλάλησεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν βασιλέα, λέγων, Δύο μέτρα κριθῆς δι᾿ ἕνα σίκλον καὶ ἕν μέτρον σεμιδάλεως δι᾿ ἕνα σίκλον θέλουσιν εἶσθαι αὔριον, περὶ τὴν ὥραν ταύτην, ἐν τῇ πύλῃ τῆς Σαμαρείας,19ὁ δὲ ἄρχων ἀπεκρίθη πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ καὶ εἶπε, Καὶ ἄν τώρα ὁ Κύριος ἤθελε κάμει παράθυρα εἰς τὸν οὐρανόν, ἠδύνατο τοιοῦτον πρᾶγμα νὰ γείνῃ; καὶ ἐκεῖνος εἶπεν, Ἰδού, θέλεις ἰδεῖ τοῦτο μὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς σου· ἀλλὰ δὲν θέλεις φάγει ἐξ αὐτοῦ,20οὕτω καὶ ἔγεινεν εἰς αὐτόν· διότι ὁ λαὸς κατεπάτησεν αὐτὸν ἐν τῇ πύλῃ, καὶ ἀπέθανε.

Μηνύματα μέσα από τον Λόγο του Θεού

Χωρίς τίτλο 1 e1599866734681

Γένεσις Κεφάλαιο γ’ [3] // Εδάφια 1-13 1Ὁ δὲ ὄφις ἦτο τὸ φρονιμώτερον πάντων τῶν ζώων τοῦ ἀγροῦ, τὰ ὁποῖα ἔκαμε Κύριος ὁ Θεός· καὶ εἶπεν ὁ ὄφις πρὸς τὴν γυναῖκα, Τῷ ὄντι εἶπεν ὁ Θεός, Μή φάγητε ἀπὸ παντὸς δένδρου τοῦ παραδείσου;2Καὶ εἶπεν ἡ γυνή πρὸς τὸν ὄφιν, Ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῶν δένδρων τοῦ […]

Continue reading

toromanidis

Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ιδ’ [14] // Εδάφια 1-24 1Καὶ ὅτε ἦλθεν αὐτὸς εἰς τὸν οἶκον τινὸς τῶν ἀρχόντων τῶν Φαρισαίων τὸ σάββατον διὰ νὰ φάγῃ ἄρτον, ἐκεῖνοι παρετήρουν αὐτόν.2Καὶ ἰδού, ἄνθρωπός τις ὑδρωπικὸς ἦτο ἔμπροσθεν αὐτοῦ.3Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς νομικοὺς καὶ Φαρισαίους, λέγων· Εἶναι τάχα συγκεχωρημένον νὰ θεραπεύῃ τις ἐν τῷ σαββάτω;4Οἱ […]

Continue reading

mitrakis

Κατά Λουκάν Κεφάλαιο ι’ [10] // Εδάφια 25-42 25Καὶ ἰδού, νομικὸς τις ἐσηκώθη πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, τί πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αἰώνιον;26Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἐν τῷ νόμῳ τί εἶναι γεγραμμένον; πῶς ἀναγινώσκεις;27Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε· Θέλεις ἀγαπᾷ Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς […]

Continue reading